Շիրակի մարզպետակռիվ ՀՅԴ շարքերում
Վերլուծական«Դաշնակցություն» կուսակցության ակտիվացմանը զուգահեռ ակտիվացան նաև ՀՅԴ-ական ներկուսակցական կրքերը: Չնայած դեռ այնքան էլ պարզ չէ, թե ՀՀԿ-ն իրականում պատրա՞ստ է Շիրակի մարզպետի պաշտոնը զիջել ՀՅԴ-ին, թե՞ոչ, բայց դաշնակցական եղբայրները որոշումից հինգ րոպե պակաս արդեն սկսել են իրար կոկորդ կրծել:
Ու եթե հետահայաց կերպով փորձենք վերհիշել ընտրությունների և հանրաքվեի ժամանակ մարզում ու մարզկենտրոնում ստացված թվային տվյալները, ապա կարելի է ենթադրել, որ, այնուամենայնիվ, Շիրակի մարզը ՀՅԴ-ին զիջելը կարող է բարդացնել առաջիկա խորհրդարանական ընտրություններին ՀՀԿ-ի կողմից ակնկալվող քվեների ստացման գործընթացը:
Այնպես որ, դեռ մեծ հարցականի տակ է, թե ՀՀԿ-ի համար որքանով ձեռնտու կլինի նման մեծահոգության գնալը, բայց պարզ է, որ եթե նախագահը որոշում կայացնի այդ բարդ և շատ պատասխանատու պաշտոնը դաշնակցականացնել, ապա ոչ միայն Շիրակի մարզում, այլև մյուս մարզերում քաղաքական քարտեզի լուրջ փոփոխություն կլինի:
Ինչ վերաբերում է ՀՅԴ-ին, ապա այդտեղ լավ գիտեն, որ եթե ՀՀԿ-ից կարողանան Շիրակի մարզպետի պորտֆելը «պոկել», ապա ոչ միայն մարզում գերիշխող դիրք կգրավեն, այլ ներքաղաքական առևտրում ավելի պինդ ու կայուն դիրքերից հանդես կգան:
Սա միջկուսակցական «առևտրի» մասին, իսկ հիմա անդրադառնանք ոչ պակաս կարևոր ներկուսակցական խնդրին: Դեռ չպարզած, թե Շիրակի մարզը կվստահվի՞ ՀՅԴ-ին, թե՞ոչ, ՀՅԴ-ում որոշում է կայացվել պատրաստ լինելու համար ընտրել իրենց թեկնածուին: Եվ այս հարցի շուրջ էլ վիճակն այնքան է թեժացել, որ կուսակցությունը երկու մասի է բաժանվել: Ու չնայած ՀՅԴ-ում ԳՄ-ի որոշմամբ է այս կամ այն թեկնածուի «դաբրոյի» հարցը որոշվում, բայց մինչ ԳՄ-ում որոշում կայացնելը, ներքևի օղակներից մինչև վերև կրքերն այնքան են թեժացել, որ վերածվել են միջանձնային հակամարտության:
Մի մասի կարծիքով՝ լավ կլինի, որ Շիրակի մարզպետի պաշտոնին նշանակվի Շիրակի մարզպետարանի ֆինանսատնտեսական վարչության պետի տեղակալ Հովսեփ Սիմոնյանը, իսկ դաշնակցական ընկերների մի մասն էլ այդ պաշտոնին ցանկանում է տեսնել ՀՀ գյուղատնտեսության նախարարության ջրային տնտեսության պետական կոմիտեի նախագահի տեղակալ Հակոբ Մաթիլյանին:
Հանուն անկեղծության նշենք, որ մարզում երկուսն էլ հայտնի են, երկուսն էլ իրենց չափով հարգված ու սիրված, բայց գյումրեցիները միաբերան նշում են, որ եթե իրենց մարզպետը պետք է ՀՅԴ-ից լինի, ու եթե իրենց կարծիքը հարցնող լինի, ապա ցանկանում են, որ այդ պաշտոնը զբաղեցնի Հ. Մաթիլյանը, քանի որ նա կառավարման փորձ ունի, բացի այդ՝ նրա հետ հեշտ է լեզու գտնելը, խաղաղասեր է ու բավական գործունյա:
Ինչ վերաբերում է Հովսեփ Սիմոնյանին, գյումրեցիները կարծում են, որ նա ավելի շատ ինտրիգներ է ստեղծում, քան կարողանում է դրանք հարթել, ու քանի որ շիրակցիները վաղուց հոգնել են ուղղահայաց և հորիզոնական տարբեր ձևաչափերի ինտրիգներից ու հակամարտություններից, ուստի չեն ուզում, որ Շիրակի մարզը կրկին ալեկոծվի:
Ու չնայած դեռ պարզ էլ չէ, թե երկրի նախագահը Շիրակի մարզպետի հարցին ինչ լուծում կտա կամ ավելի ստույգ՝ այս հարցի լուծմամբ հերթական շախմատային պարտիայով պաշտոնին սպասողներին մա՞տ կանի, թե՞այս անգամ կնախընտրի «բիլիարդի պարտիայով սվոյ շառը» զամբյուղ գցել, բայց մեկ բան հստակ է, որ Շիրակի մարզը դաշնակցականներին զիջելու դեպքում ՀՀԿ առաջնորդը ՀՅԴ-ի առջև այնքան կոշտ պայմաններ կդնի, որ, ամենայն հավանականությամբ, հենց եղբայր դաշնակցականները կհրաժարվեն պաշտոնն ընդունելուց:
Թեև չի բացառվում նաև, որ քաղաքական առևտրի հարուստ փորձ ունեցող տարեց կուսակցությունն էլ իր հերթին որոշում կայացնի ցանկացած պայման ընդունելու գնով Շիրակի մարզպետի պաշտոնն իրենով անել՝ կխոստանա ու դեռ մի բան էլ դրանք անվերապահորեն կատարելու խոստում էլ հաստատ կտա, բայց թե որքանով ՀՅԴ-ն իր խոստումը կկարողանա կատարել, կշարունակի մեծ հարցական մնալ, քանի որ այդ կուսակցությունում որոշումները ԳՄ-ն է կայացնում, իսկ ԳՄ-ում հաճախ են փոփոխություններ լինում:
Այնպես որ, դաշնակցականների հետ խաղ սկսելը մի բան է, ավարտելը՝ բոլորովին այլ բան: Այս ֆոնին կարելի է միանշանակ ասել, որ եթե այդ պաշտոնին դաշնակցական պետք է լինի, ապա գոնե սադրանքներից հեռու մի այնպիսի թեկնածու, որին կհաջողվի ոչ միայն եղածը պահպանել, այլև մարզը զարգացնել:
Արմինե Գիգորյան