Վահագն Խաչատրյանի կարծիքով՝ մեր օրենքներն ու իրական կյանքը իրար հետ բոլորովին կապ չունեն. «Փաստ»
Հասարակություն«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
ՀԱԿ–ՀԺԿ դաշինքի նախընտրական ցուցակի 7–րդ համարը զբաղեցնող Վահագն Խաչատրյանի կարծիքով՝ ԲՀԿ–ի ներկայացրած 15 քայլերի մասին 2011 թ–ից հետո անընդհատ խոսվել է: Դրանց մեծ մասը ՀԱԿ համագումարին ներկայացված ծրագրային դրույթի տնտեսական բլոկում հնչեցված բանաձևերի հետ բավականին ընդհանրություններ ունի, ուստիև դրանց մեծ մասն ընդունելի է իրենց համար:
Ամենակարևոր հարցը, սակայն, այն է, որ մինչ այս գործող պետական կառավարման, տնտեսական մոդելները, որով կառավարվում է երկիրը, իրեն սպառել է: Եվ դրա անարդյունավետության հետևանքով է, որ երկիրը հայտնվել է իրական պարապուրդի մեջ:
«Ինքը մոդելը այնպիսին էր, որ մենք պետք է գայինք և հասնեինք այս անելանելի իրավիճակին: Եվ երբ երկրում բացառվում են գործող օրենքներն ու Սահմանադրությունը, և հասարակությունը սկսում է «ապրել» իր համար անհայտ՝ չգրված օրենքներով, երկիրը հայտնվում է այսպիսի իրավիճակում»,– ասաց Վ. Խաչատրյանը:
Նրա դիտարկմամբ այսօր երկրի ողջ տնտեսության ընդհանրական պատկեր չկա: Դրա հետևանքով էլ չկա նաև վաղվա օրվա մասին պատկերացում: Կառավարության աշխատանքը, ըստ նրա, նման է մեծ ձեռնարկության ամենօրյա դիսպետչերական խորհրդակցության, որտեղ ամենօրյա ռեժիմով տրվում են հանձնարարականներ և ստացվում նախորդ հանձնարարականների արդյունքները, սակայն ռազմավարական առումով կառավարությունը որևէ հարց չի կարողանում լուծել:
«Ես ուզում եմ հասկանալ, թե կառավարման ինչ մոդելով ենք մենք առաջ շարժվելու, այդտեղ որտեղ ենք մենք, որտեղ է բիզնեսը և որտեղ է պետությունը: Մենք այդպես էլ չեն ստանում այդ հարցերի պատասխանը, և այն մարդիկ, ովքեր պատրաստվում են պառլամենտ մտնել, պետք է կարողանան այդ հարցին պատասխանել: Բայց քանի որ շատերի կողմից պառլամենտը, ցավոք սրտի, չի դիտարկվում որպես քաղաքական մարմին, ուստիև նախընտրական շրջանում գաղափարների պայքարի փոխարեն, ընդամենը այնտեղ տեղ ունենալու խնդիր է լուծվում: Դա է պատճառը, որ պառլամենտը քաղաքական գործունեության տրամաբանությունից կտրված մարմին է, իսկ կառավարությունն էլ վերածվել է առօրյա հարցեր լուծող օպերատիվ մարմնի, իսկ ծրագրային հարցերն էլ մնում են օդում կախված»,– ասաց Վ. Խաչատրյանը:
Տնտեսագետը այն մոտավորապես նմանեցնում է ցուրտ ձմռան օրերը մի կերպ անցկացնելուն, բայց ամենակարևոր հարցը, ըստ նրա, այն է, թե ինչու է օրենսդրական դաշտը և իրական կյանքը իրարից այդքան հեռու:
«Շատ դեպքերում դրանք իրար հակասում են, քանի որ օրենքներով մի կյանքի մասին է նկարագրված, իսկ իրական կյանքը բոլորովին այլ է: Եվ տանից դուրս գալով մարդիկ ակամայից դառնում են ստեղծված կոռուպցիոն համակարգի մի օղակը»,– ասաց Վ. Խաչատրյանը:
Մեղավորները միայն իշխանությունները չեն, բայց ստեղծված համակարգի դեմ պայքարելը բավականին դժվար է, համոզված է տնտեսագետը: Ու եթե իշխանությունները կարողանային իրենց դերը ճիշտ կատարել, հասարակությունն էլ նման իրավիճակում չէր հայտնվի: ՀԱԿ–ՀԺԿ դաշինքով ներկայացված թեկնածուի դիտարկմամբ՝ այնպես է պատահել, որ մեր իշխանական համակարգը մշտապես ծառայեցվել է մարդկանց փոքր խմբերի շահերի սպասարկմանը, ինչն էլ այսօր հանգեցրել է համակարգված կոռուպցիայի զարգացմանը: Նրա կարծիքով՝ միակ ելքը հանրային կառավարման մոդելը զարգացնելն է: Հակառակ դեպքում՝ կառավարության կողմից ընդունված օրենքներն ու իրավական ակտերը կշարունակեն հակառակ էֆեկտն ունենալ թե՛ բիզնեսի գործունեության և թե՛ հասարակության համար:
«Հասարակության մոտ, ցավոք սրտի, ներկա իշխանական համակարգից դրական սպասելիք չկա և այս պայմաններում կարևոր է, որ իշխանությունը ժողովրդին վերադարձվի ու զարգացվի հանրային կառավարման մոդելը: Այսինքն՝ այսօր անհրաժեշտ է մարդկանց շրջանում մոտիվացիա առաջացնել, որի արդյունքում մարդիկ կսկսեն նպատակադրված պայքարել երկրում կուտակված այս կամ այն խնդիրը լուծելու համար: Սա այնքան հրատապ է, որ անկախ նրանից, թե նոր պառլամենտում որ կուսակցությունը մեծամասնություն կկազմի, առաջինը պետք է այս հարցը լուծի»,– համոզված է Վ. Խաչատրյանը:
Շարունակությունը` «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում: