Օսմանյան կայսրությունը չի մահացել, Էրդողանի քաղաքականությունը դրա շարունակությունն է
ՀասարակությունՀայոց ցեղասպանության մասին երեք աշխատության հեղինակ, Փարիզի փաստաբանների պալատի խորհրդի անդամ Սևակ Թորոսյանը կարծում է, որ ժամանակի ընթացքում ցեղասպանության վերապրածների թիվը նվազում է, ինչը հարցի իրավական կողմի վրա մեծ ազդեցություն է ունենում:
«Պետք է պայքարի նոր ճանապարհներ գտնել։ Ես միշտ համոզված եմ եղել, որ միայն միջազգային դատն է, որի վրա պետք է աշխատել, մնացածը պարզ խոսակցություններ են: Ես ինձ երբեք զոհ չեմ զգա եւ երբեք չեմ էլ զգացել, խնդիր ունենք միանշանակ, բայց մենք իրականության կողմն ենք բռնել»,- նշեց Սևակ Թորոսյանը՝ ընդգծելով, որ Օսմանյան կայսրությունը չի մահացել, Էրդողանի վարած այսօրվա քաղաքականությունը դրա շարունակությունն է։
Օսմանյան կառավարության կողմից իրականացված Հայոց ցեղասպանության փաստը հիմնավորվել է, ճանաչվել ու հաստատվել ականատեսների վկայություններով, օրենքներով, բանաձեւերով եւ բազմաթիվ նահանգների ու միջազգային կազմակերպությունների որոշումներով: 1915թ. Օսմանյան կայսրությունում հայ բնակչության մասսայական կոտորածները որպես նախապես ծրագրավորված ու ամբողջությամբ իրագործված ցեղասպանական ակտ որակող փաստաթղթերի ամբողջական շարքը հսկայական է: Հայոց ցեղասպանությունն ընդունել են այնպիսի կազմակերպություններ, ինչպիսիք են Եվրոպայի Խորհուրդը, Եվրոխորհրդարանը, ՄԱԿ-ի մի քանի հանձնաժողովներ, Եկեղեցիների համաշխարհային միությունը, Հարավային Ամերիկայի խոշորագույն կազմակերպություններից մեկի` ՄԵՐԿՈՍՈւՐ-ի խորհրդարանը եւ այլն: Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչել են շատ պետություններ. առաջինը պաշտոնապես ընդունել է Ուրուգվայը 1965 թ.: Հայ ժողովրդի կոտորածը պաշտոնապես դատապարտել եւ ճանաչել են որպես ցեղասպանություն` ըստ միջազգային իրավունքի, հետեւյալ երկրները` Ֆրանսիա, Իտալիա, Բելգիա, Նիդեռլանդներ, Շվեյցարիա, Շվեդիա, Ռուսաստան, Լեհաստան, Լիտվա, Հունաստան, Սլովակիա, Կիպրոս, Լիբանան, Ուրուգվայ, Պ արագվայ, Արգենտինա (2 օրենք, 5 բանաձեւ), Վենեսուելա, Չիլի, Բոլիվիա, Կանադա, Վատիկան, Ավստրիա, Լյուքսեմբուրգ, Գերմանիա, Ավստրալիայի Նոր Հարավային Ուելս նահանգը, ԱՄՆ 45 նահանգներ: