Պատրաստի չեմպիոնով պոստ ֆակտում հետաքրքվող «սրտացավ» լրագրողները քաղաքական աստառ կարելու բարոյական իրավունք չունեն
ԲլոգՄանե Առաքելյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.
Մեր ծանրամարտիկների փառահեղ հաղթանակներից հետո, երբ 8 տարվա երկարատև ընդմիջումից հետո Հայաստանն ունեցավ աշխարհի չեմպիոն՝ հանձին Սիմոն Մարտիրոսյանի, 1 օրով Հայաստանում կյանքը սկսեց պտտվել մեր երկրի համար նշանակալի այդ իրադարձության առանցքի շուրջ՝ ընդամենը 1 օրով վերջապես կտրվելով քաղաքական եռուզեռից: Սիմոնի փառահեղ հաղթանակը անտարբեր չթողեց ոչ ոքի՝ բոլորին պարգևելով համընդհանուր ազգային հպարտության նույն զգացումը:
Ի՞նչն է հետաքրքիր այս պատմության մեջ: Մինչև համաշխարհային փառքի արժանանալը և Հայաստանը միջազգային երկրների սպորտային քարտեզում դաջելը, նույն Սիմոն Մարտիրոսյանը և բազմաթիվ այլ արժանավոր մարզիկներ պարզապես անհայտ են լայն շրջանակների և ԶԼՄ-ների համար, նրանք չեն տեսնում այս մարզիկների ամենօրյա քրտնաջան աշխատանքը, չեն տեսնում, թե ովքեր և որքան լումա ունեն նրանց՝ մազիկ-մարտիկի հոգեբանության կերտման մեջ, չեն տեսնում, թե, վերջիվերջո, ովքեր են հարթում այս երիտասարդների ճանապարհը՝ դեպի միջազգային մրցաշարերի մեծ հարթակներ:
Սակայն անմիջապես 1-2 օր անց, երբ թեման թարմ է, հայտվում են մի շարք «բարեխիղճ» լրագրողներ, ովքեր հանկարծակի հետաքրքվում են մարզիկով, որտեղ է ապրել, որտեղ է մարզվել և նման շարքի հարցեր: Բոլորս շատ լավ կհիշենք Գոռ Մինասյանի դպքը, երբ վերջինս նախորդ Օլիմպիական խաղերում ծանրամարտի արծաթե մեդալ էր նվաճել, մինչ բոլորը ցնծում էին, ինչ-որ վայ լրագրող որոշել էր պարզել Գոռի բնակության վայրը և նույնսիկ օնլայն հանգանակություն սկսել՝ վերջինիս տրամադրելու համար: Գոռը մինչև հոգու խորքը վիրավորվել էր այդ վերաբերմունքից: Օլիմպիական փոխչեմպիոնին, մարտիկին, ում այդպիսին դարձնելու համար երկարամյա տքնաջան աշխատանք է տարվում, համացանցի մեկ գրառմամբ կարելի էր կոտրել:
Պատմությունը Սիմոնի դեպքում ևս դասական սցենարով է ընթացել: Կրկին հայտնվել է «սրտացավ» լրագրող, ով պոստ ֆակտում որոշել է հետաքրքվել պատրաստի չեմպիոնով: Հանկարծ պարզվել է, որ Սիմոնը մարզվել է գյուղի կիսախարխուլ մարզադահլիճում՝ հին ծանրաձողերով: Վերջ: Հուզիչ նյութը պատրաստ է: Լրագրողի էլ ինչին է պետք հետաքրքրվել, ճշտել ինֆորմացիան, հասկանալ այդ նյութի օգտակարության ինդեքսը: Իհարկե պետք չէ: Հատկապես նախընտրական շրջանում հիանալի կարող է տեղավորվել քաղաքական պատվերի շրջանակներում:
Փոխարենը մենք տեղյակ պահենք, որ Սիմոնը շատ վաղուց մարզվում է Օլիմպավանում՝ գերժամանակակից պայմաններում: Օլիմպավանը կառուցվել է ՀԱՕԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանի անձնական միջոցներով, և օլիմպիական չափանիշների միակ սպորտային կառույցն է Հայաստանում: Ավելին, Սիմոնը նաև թոշակ է ստանում Գագիկ Ծառուկյանի անձնական միջոցներից:
Եվ այս պարագայում լրագրողի՝ իրադարձությանը քաղաքական աստառ հաղորդելու միտումը, առնվազն անբարո արարք է: Քանզի Ծառուկյանը, ով, բոլորս էլ գիտենք, որ հայկական սպորտի դափնիների հիմնական հասցեատերն է, այդ ամենը կատարում է զուտ կամավոր, այլապես դա պետության համապատասխան ինստիտուտների պարտականությունն է: Եվ հետո, անկախ այն հանգամանքից, որ Սիմոնը գյուղի այդ մարզադահլիճում շատ վաղուց է, ինչ չի մարզվում, եթե նա դիմեր Ծառուկյանին, ապա վերջինս, վստահաբար, աջակցելու էր վերականգնմանը: Դսեղի մարզադահլիճի վերականգնումը Ծառուկյանը ընդամենը մի քանի օրում կատարեց, այս մարզադահլիճի վերականգնումը դժվարություն չէր ներկայացնելու հաստատ: