Անորոշության և ռիսկերի «խաչմերուկում». «Փաստ»
Վերլուծական«Փաստ» օրաթերթը գրում է
Համաշխարհային ընդգրկումով կորոնավիրուսի տարածումը դրսևորվում է երկու բաղադրիչով՝ առողջապահական և տնտեսական ճգնաժամերով։ Եվ պատահական չէ, որ պետությունների կառավարությունները փորձում են կառավարելիության և հավասարակշռության սահմանագծում պահել առողջապահական և տնտեսական ճգնաժամերը, որոնք փոխադարձ կախված են միմյանցից։
Սակայն այլ հարց է, թե դա որքանով է հաջողվում, որովհետև համավարակի տարածման տեմպերը և մարդկանց վարքագիծը այս պայմաններում հիմնականում կանխատեսելիության սահմաններից դուրս են։ Ու ամենամտահոգիչն այն է, որ որոշակի ընդմիջումներով կարող են տեղի ունենալ վարակի երկրորդ կամ երրորդ բռնկումները։
Բազմաթիվ վերլուծաբաններ տարբեր գնահատականներ են հնչեցնում ստեղծված իրավիճակի կապակցությամբ։
Փորձագետների մի մասը կարծում է, թե համավարակի հետևանքների հաղթահարմանը կարելի է հասնել մեկ տարվա ընթացքում, սակայն մյուս մասը կարծում է, որ ժամանակի ընթացքում տեղի կունենան կորոնավիրուսի նոր բռնկումներ, իսկ ճգնաժամի հաղթահարման համար ուղղակի տարիներ են պահանջվելու։
Դեռ շաբաթներ առաջ միջազգային տարբեր փորձագետներ գրեթե համոզված էին, որ սահմանափակումների աստիճանական թուլացումը պայմաններ կապահովի համաշխարհային տնտեսության արագ և կտրուկ վերականգնման համար, սակայն որքան ժամանակն անցնում է, այնքան կանխատեսումները փոխվում են, իսկ համաշխարհային տնտեսությունը շարունակում է կրել ճգնաժամի բեռը։
Մի խոսքով, իրավիճակը մնում է անորոշ։ Հենց այս անորոշությունն է, որ թույլ չի տալիս մեծ ու փոքր տնտեսվարողներին կողմնորոշվել և ռացիոնալ որոշումներ ընդունել ճգնաժամային իրավիճակում։
Անորոշությունն ու զգուշավորությունը դարձել են ոչ միայն տնտեսության, այլև բանկային համակարգի հիմնական մարտահրավերը։ Չնայած Հայաստանի բանկերը միայն այս տարվա առաջին եռամսյակում մոտ 45 տոկոս շահույթ են ունեցել, որը հուսադրող ցուցանիշ է, այնուամենայնիվ, հայաստանյան բանկային համակարգի կայունության ապահովման տեսանկյունից որոշակի ռիսկեր են ի հայտ գալիս։
Խնդիրն այն է, որ մոտեցել է իրավաբանական և ֆիզիկական անձանց համար հայտարարված վարկային արձակուրդների ավարտը։
Եվ վարկառուների որոշակի մասը, բնականաբար, դժվարություններ է ունենալու իր վարկային պարտավորությունները կատարելու հարցում։
Մեծ թվով անձինք և ընկերություններ արտակարգ դրության ռեժիմի սահմանափակումների պարագայում ուղղակի կասեցրել են իրենց տնտեսական գործունեությունը և չեն կարողացել շահույթ ապահովել։ Սրան զուգահեռ՝ նվազել են քաղաքացիների եկամուտները, հետևաբար նաև վարկունակությունը։
Այս պարագայում վարկառուներն ի վիճակի չեն լինի առանց լրացուցիչ խթանող աջակցության պատշաճորեն կատարել վարկային պարտավորությունները, և միայն տույժ-տուգանքների հերթական համաներումը խնդրի լուծում չի կարող լինել։ Մյուս կողմից էլ բանկերն իրենց հերթին ի վիճակի չեն վարկառուներին անվերջ արձակուրդ տրամադրել, քանի որ նրանք էլ ունեն իրենց պարտավորությունները։
Բանկերը մասնավորապես ավանդատուների միջոցների վերադարձման խնդիր ունեն և չեն կարող երկար սպասել, թե որքան ժամանակ հետո վարկառուն կկարողանա վարկային մարումներ իրականացնել։
Եվ այս պայմաններում կառավարության խնդիրն է՝ տարբեր ծրագրերի միջոցով այնպես անել, որ տնտեսության մեջ և ֆինանսական հատվածում վերականգնվի աշխուժությունը, որպեսզի հնարավոր լինի առավել սահուն և առանց ցնցումների դուրս գալ այս իրավիճակից։ Պետք է զբաղվել ոչ թե մեկերկու կոնկրետ դեպքով, այլ արմատական լուծումներ են պետք։
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում