Բերձորի կարգավիճակը չի հստակեցվում, բնակիչները չեն կարող բնակվելու նպատակով վերադառնալ

Արցախի Քաշաթաղի շրջանի Բերձոր քաղաքի կարգավիճակը դեռ չի հստակեցվում, բնակիչները չեն կարող բնակվելու նպատակով վերադառնալ Բերձոր։ Այս մասին Lragir.am-ին ասաց Բերձորի քաղաքապետ Նարեկ Ալեքսանյանը։

«Դեռ հստակ կարգավիճակ չկա, բնակվելու նպատակով մարդիկ չեն կարող գալ Բերձոր։ Այսինքն՝ Բերձոր կարող են գալ, բայց գալ, հաստատվել, նորից բնակվել, այս պահին չեն կարող»,- ասաց նա։

Այսօր Բերձորում ապրում է 150 մարդ։ Նախքան պատերազմը քաղաքն ուներ շուրջ 2000 բնակիչ։ Եվ չնայած պատերազմից հետո բնակիչներին ասել էին, որ կարող են մնալ Բերձորում, քանի որ այն հայկական վերահսկողության տակ է մնում, սակայն հետագայում բնակիչներին հանել էին համայնքից։

Նարեկ Ալեքսանյանը նշեց, որ այս պահին մի պարզ հանգամանք պետք է հաշվի առնել՝ էական տարբերություն չկա վարչական շրջանի այն համայնքների միջև, որոնք հստակ անցել են Ադրբեջանի վերահսկողության տակ, և Բերձորի միջև։

«Բերձորը որպես այսպիսին միջացք է, Բերձորը որպես քաղաք ուղղակի մնացել է միջանցքի մեջ։ Միջանցքը մեր համար է թողնված, որը ռուս խաղաղապահի վերահսկողության տակ է։ Այսպես ասեմ՝ երբ բնակիչն ինձ ասում է՝ ուզում եմ գամ, ես ասում եմ՝ չեք կարող գալ։ Եթե ես ասում եմ, այո, կարող ես գալ, իր հաջորդ հարցը լինում է՝ իսկ ո՞վ է ապահովելու իմ անվտանգությունը։ Այսինքն՝ Բերձորում կա այդ խնդիրը։ Այդ հարցի պատասխանը ես ինքս ինձ էլ եմ ժամանակ առ ժամանակ տալիս՝ իսկ ո՞վ է ապահովելու մեր անվտանգությունը։ Այս պահին ռուսը ոչ թե մեր անհատական անվտանգությունն ապահովողն է, այլ միջանցքի վերահսկողն է»,- ասաց համայնքի ղեկավարը։

Հարցին, թե այդ դեպքում ինչպե՞ս է ապահովվում համայնքում բնակվող 150 անձի անվտանգությունը, Նարեկ Ալեքսանյանը պատասխանեց, որ մարդիկ կարող են ապրել Բերձորում, բայց ժամանակ առ ժամանակ կարող են խոչընդոտի հանդիպել։

«Թեկուզ ազատ տեղաշարժի առումով կարող է լինել խոչընդոտ, որովհետև այդ տեղաշարժը կարող է լինել այն ժամանակ, երբ ռուսն ուղեկցում է թշնամու ավտոշարասյունը։ Մեր քաղաքի միջով են տանում այդ ավտոշարասյունը։ Որպես ճանապարհ օգտագործվում է հենց մեր քաղաքի կենտրոնական ճանապարհը՝ իրենց շարասյուները տեղափոխելու համար։ Ամեն դեպքում գոնե մինչև այս պահը ինչ-որ անկարգություններ չեն նկատվել»,- հավելեց նա։

Բերձորի քաղաքապետն ասաց, որ համայնքի կարգավիճակի վերաբերյալ այսօր քննարկումներ են ընթանում, չի կարող մանրամասնել դրանց բովանդակությունը։ Բայց քաղաքում հանվել են հայկական դրոշները։

«Ոչ մի դրոշ չկա առհասարակ՝ բացի ռուսական դրոշից։ Ռուս խաղաղապահները բան չեն ասում, ասում են՝ այս պահին այստեղ ենք, հսկում ենք թե ձեր շարժը, թե իրենց շարժը։ Այս պահին, երբ լինում են քննարկումներ, հանդիպումներ, փորձում ենք զերծ մնալ քաղաքը բնակեցնելուց, այնպիսի հայտարարություններ անելուց, որից հետո ինչ-որ բան կարող է փոխվել։ Միակ բանը, որ խնդրում եմ մեր բնակչությանը՝ եկեք մի քիչ սպասենք»,- նշեց նա։

Ավելի վաղ տեղեկություն էր եղել, որ ռուս խաղաղապահներն այնքան հայեր են թողել Բերձորում, որպեսզի իրենց համար սպասարկող անձնակազմ լինի։ Նարեկ Ալեքսանյանն ասաց․ «Մենք այստեղ ենք, նոյեմբերի 12-ից, երբ խաղաղապահները եկան տեղակայվեցին, մինչև այս պահը սպասարկման ծառայություն որպես այդպիսին իրենց չենք մատուցել։ Բերձորում երկու խանութ կա այս պահին, այդ խանութները միշտ էլ աշխատել են՝ անգամ կռվի ժամանակ։ Այդ խանութներից մենք էլ ենք օգտվում, ռուսներն էլ»։

Նարեկ Ալեքսանյանը նաև հավելեց, որ անվտանգության խնդիրներ կան Բերձորում, քանի որ համայնքի շուրջ հայկական զինված ուժերի ներկայացուցիչներ չկան։ «Ավելի ապահով է այս պահին Ասկերանի շրջանում, որտեղ կա հայկական բանակ, որը մատուցում է ծառայություն։ Հաշվի առնելով, որ տարածքը գտնվում է միջանցքի մեջ, չեմ կարծում, որ անվտանգությունը հնարավոր է ապահովել»,- հավելեց նա։

Նա նաև ասաց, որ լավագույն լուծումն այն կլիներ, եթե բերձորցիները վերադառնային իրենց տուն, ինչը հիմա հնարավոր չէ։ «Բայց ես լուծումը՝ չեմ պատկերացնում, այս ընթացքում այնքան բաներ են փոխվել, որ չգիտենք, թե մեկ օրից կամ մեկ ամսից ինչ կլինի», ընդգծեց նա։