Անկանխատեսելիության գործոնն ու անցյալի դասերը․ «Փաստ»
Տնտեսություն«Փաստ» օրաթերթը գրում է
Աշխարհը շատ արագ է փոխվում ու կարծես «փոքրացել» է։ Բայց ոչ թե տարածությունն է նվազել, այլ մարդկությունն է ահռելի տեխնոլոգիական առաջընթաց արձանագրել։ Եթե դարեր շարունակ տնտեսությունը հիմնվում էր միայն ձեռքով կատարվող աշխատանքի վրա, ապա 18-րդ դարի կեսերից սկսած արդյունաբերական հեղափոխության արդյունքում տեղի ունեցավ ձեռքի աշխատանքից անցումը դեպի մեքենայականի, մանուֆակտուրան վերածվեց ֆաբրիկայի։ Փոխվեցին նաև փոխադրման միջոցներն ու տնտեսության կառուցվածքը։ Իսկ արդյունաբերական հեղափոխությունների նոր փուլերը իրենց հետ զարգացման նոր մոդելներ ու տեխնոլոգիաներ բերեցին, ինչի արդյունքում հնարավոր դարձավ տեղեկատվությունը մի մայրցամաքից մյուսը տեղափոխել ընդամենը վայրկյանների ընթացքում։
Այնուամենայնիվ, այժմ ընթացող չորրորդ արդյունաբերական հեղափոխությունը խոստանում է կտրուկ փոխել մարդկության կյանքը։ Եվ այսօր այնպիսի հեղափոխական տեխնոլոգիաների զարգացմանն ենք ականատես լինում, ինչպես արհեստական բանականությունը, գենոմի խմբագրումը, ընդլայնված իրականությունը, ռոբոտաշինությունը և 3D տպագրությունը, որոնք արագորեն փոխում են մարդկանց՝ արժեքներ ստեղծելու, փոխանակելու և բաշխելու ձևը: Տեխնոլոգիական զարգացումը մի կողմից ավելի է մեծացնում պետությունների ու տնտեսությունների փոխկապակցվածությունը ու բարելավում քաղաքացիների կյանքը, իսկ մյուս կողմից էլ իր հետ բազմաթիվ ռիսկեր է բերում, այդ թվում՝ այն, որ աշխարհի որևէ կետում տեղի ունեցող ցնցումը ռեզոնանս է առաջ բերում նաև այլ տարածաշրջաններում։
Ու ռիսկերն ու առաջ եկող խնդիրները համատեղվում են անսպասելի ու կտրուկ զարգացումներով։ Միջազգային հարաբերություններում նույնիսկ այնպիսի արագ փոփոխություններ են տեղի ունենում, որ դրանից առաջ նույնիսկ գրեթե անկարելի էր կանխատեսել։ Օրինակ՝ Չինաստանում բռնկված կորոնավիրուսի համավարակը 2020 թվականի ընթացքում մի քանի ամսվա մեջ տարածվեց գլոբալ մակարդակով ու մեկընդմիշտ փոխեց աշխարհը։ Որևէ պետության այդպես էլ չհաջողվեց խուսափել պանդեմիայի ալիքից։ Դրանից առաջ ոչ ոք չէր կարող պատկերացնել, թե ինչ հետևանքներ կարող է ունենալ համավարակը, այդ թվում՝ նաև այն, որ երկրների ղեկավարները կարող են հեռավար հանդիպումներ ունենալ ու առցանց բանակցություններ վարել։ Անցած տարի էլ Ուկրաինայում պատերազմի սկիզբն իր հետ նոր անսպասելի փոփոխություններ բերեց՝ պատճառ դառնալով էներգակիրների գների բարձրացման, պարենային ճգնաժամի, թանկ փողերի քաղաքականության, ինֆլ յացիայի ու միջազգային հարաբերություններում նոր բլոկների ձևավորման։
Թվում էր, թե Ռուսաստանի նկատմամբ տնտեսական ճնշումների ու սահմանված պատժամիջոցների արդյունքում Հայաստանի տնտեսական վիճակը ևս կբարդանա, բայց մինչ այդ չկանխատեսվող գործոնների ազդեցության արդյունքում ՀՀ տնտեսությունը վերելք արձանագրեց։ Նույն ձևով էլ նախօրոք ոչ մեկը չէր կարող կանխատեսել, թե Արցախյան պատերազմը կարող է վերսկսվել ու այսքան ծանր հետևանքներ ունենալ հայկական կողմի համար։ Այնպես որ, անկանխատեսելիության գործոնը պահանջում է պատրաստ լինել յուրաքանչյուր զարգացման։ Իսկ դա նշանակում է, որ պետք չէ իրադարձությունների ընթացքը թողնել բախտի քմահաճույքին ու ակնկալել, թե միջազգային հարաբերություններում ընթացող փոփոխությունները միգուցե դրական ազդեցություն ունենան Հայաստանի վրա, ինչպես եղավ Ուկրաինական պատերազմի դեպքում։
Հայաստանի պարագայում հատկապես առանցքային նշանակություն ունի վատթարագույն իրադարձությանը պատրաստ լինելու ու արձագանքելու հանգամանքը։ Օրինակ՝ շատ է քննարկվում այն թեման, թե Հայաստանը տարիներ շարունակ անհրաժեշտ քայլեր չի ձեռնարկել իր պաշտպանական հնարավորությունները մեծացնելու ուղղությամբ՝ ակնկալելով, թե միջազգային հանրությունը թույլ չի տա Ադրբեջանին ագրեսիվ պատերազմ սկսել։ Բայց նույնիսկ հիմա անցյալի դասերը նորից հաշվի չեն առնվում։ Ու ՀՀ իշխանությունները այժմ էլ հանրությանը պատրաստում են իրադարձությունների զարգացման լավագույն տարբերակին, այն է՝ խաղաղության դարաշրջանի բացմանը։ Ու այդպես մինչ մենք պատրաստվում ենք իրավիճակի լավագույն տարբերակին, իրադարձությունների ընթացքն անակնկալ է մատուցում, որի արդյունքում ամեն անգամ կանգնում ենք կոտրած տաշտակի առաջ։ Այնինչ հասարակությունը պետք է պատրաստ լինի ամենավատ տարբերակին՝ նոր պատերազմի բռնկմանը, որպեսզի ժամանակի ընթացքում իրադարձությունների բնույթից կախված Հայաստանի համար անակնկալներ չլինեն։
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում