Մարտարվեստ՝ նուրբ ուղի, փափուկ ճանապարհ. «Փաստ»
Lifestyle«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Ձյուդոն (ճապոներենից թարգմանաբար՝ «նուրբ ուղի, փափուկ ճանապարհ») այն մարտարվեստի տեսակներից մեկն է, որը ստեղծվել է Ճապոնիայում 19-րդ դարի վերջին։ Այդ տեսակի մարտարվեստի հիմնադիրը եղել է մարտարվեստների մասնագետ Ջիգորո Կանոն։ Ձյուդոյի հիմնական սկզբունքը ոչ թե բիրտ ուժն է, այլ ճարպկությունն ու փիլիսոփայական մտածողությունը։ Ջիգորո Կանոն ծնվել է 1860 թվականին Հիգաշինադա-կու քաղաքում (նախկինում՝ Միկագեն, Ճապոնիա)։ Դեռևս ուսանողության տարիներին Ջիգորոն մտածում էր, թե ինչպես հասնել մտքի և մարմնի ներդաշնակության: Ունենալով մարմնամարզական կազմվածք՝ Կանոն ամենակարճ ժամանակում յուրացրել է ջուջուցուի բավականին բարդ ոճերը։
Այդ ոճերի հիման վրա էլ Ջիգորո Կանոն կարողացել է զարգացնել մարտական մենամարտի տեխնիկան՝ բացառելով դրանից առավել վնասվածքային և մահացու տեխնիկան։ 1882 թվականին հիմնելով «Կոդոկան» մարտարվեստի դպրոցը, որն առ այսօր հանդիսանում է աշխարհի ամենամեծ ձյուդոյի մարզման դպրոցը, Ջիգորո Կանոն ճանապարհ է հարթել մարտարվեստի բոլորովին նոր տեսակի՝ ձյուդոյի համար: Ջիգորո Կանոյի բարձր կազմակերպչական հմտությունների շնորհիվ դպրոցը արագորեն է հայտնի դարձել: Դրանում նշանակալի դեր է խաղացել բուդո վերածննդի շարժումը, որը գլխավորում էր Զինվորական քաջության ասոցիացիան։
Ձյուդոյի ժողովրդականությունը կտրուկ աճել է 1886 թվականին Տոկիոյում տեղի ունեցած ոստիկանական մրցաշարից հետո, որտեղ ձյուդոյի հավաքականի մարզիկները հաղթել են ջիու-ջիցուի ամենահայտնի դպրոցներից մեկին։ «Կոդոկան» մարտարվեստի դպրոցի քառասունամյակին ձյուդոյի տեխնիկայի համակարգը լիովին ձևավորված էր: Այդ ժամանակ դպրոցի ուսուցիչ և հիմնադիր Ջիգորո Կանոն արդեն 62 տարեկան էր։ 1956 թվականին Փարիզում կայացած աշխարհի առաջին առաջնությունից հետո ձյուդոն սկսել է լայն ժողովրդականություն ձեռք բերել հանրության շրջանում։ Պարբերաբար մրցույթներ են անցկացվել աշխարհի շատ երկրներում, և 1964 թվականին Տոկիոյում անցկացվող Օլիմպիական խաղերի ծրագրում ընդգրկվել է այդ արևել յան մարտարվեստի նոր տեսակը։ Ներկայում ձյուդոն նաև կանանց շրջանում է ամենահայտնի մարտարվեստներից մեկը։
Կանանց շրջանում ձյուդոյի զարգացման ուղին «Կոդոկանում» հարթել է Ջիգորո Կանոյի կինը՝ Սումակոն: 1934 թվականին Ջիգորո Կանոն հայտարարել է «Կոդոկան» դպրոցի կանանց բաժնի պաշտոնական բացման մասին։ Կանանց ձյուդոն հատկապես սրընթաց զարգացում է ապրել 1980 թվականից։ 1980 թվականին 27 երկրի 147 մարզիկ է մասնակցել կանանց ձյուդոյի աշխարհի առաջին առաջնությանը, իսկ արդեն 1992 թվականին կանանց ձյուդոն ընդգրկվել է օլիմպիական խաղերի ծրագրում։ Ի տարբերություն բռնցքամարտի, կարատեի և հարվածային ոճի մյուս մենամարտերի ձյուդոյի հիմքն են կազմում նետումները, ցավեցնող հնարքները, պահումները և պարտերի վիճակում խեղդելը։ Հարվածները և մի քանի առավել տրավմատիկ հնարքների ուսումնասիրությունը կատարվում է կատայի ձևով, որտեղ մրցակցի վրա հնարքի իրականացման նպատակը միայն շարժումների ճշգրտությունն է։ Ունենալով փիլիսոփայական մեծ իմաստ՝ ձյուդոն հիմնված է 3 հիմնական սկզբունքի վրա՝ փոխօգնություն և փոխըմբռնում ավելի մեծ առաջընթացի հասնելու համար, մարմնի և հոգու լավագույն օգտագործում, զիջում հաղթելու համար։
Ձյուդոյի տեխնիկան ընկած է մենամարտի ժամանակակից բազմաթիվ ոճերի, այդ թվում՝ սամբոյի, բրազիլական ջիու-ջիթսուի, Կավայիսի Ռյու ձյուձյուցուի, Կոսեն ձյուդոյի հիմքում։ Հայաստանում ձյուդոն սկսել է զարգանալ 1972 թվականից։ Այդ մարզաձևի տարածման նախաձեռնողը և առաջին մարզիչը եղել է Թելման Քոչարյանը։
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում