«Հրապարակ». Տեր-Պետրոսյանի՝ ցախավելի ու կոդավորված պլանի մասին

10 Մարտ, 2015 9:15

«Անցած տարվա հոկտեմբերյան երկու հանրահավաքներում Տեր-Պետրոսյանը կրկին հարթակն օգտագործեց «լուսանցքային կուսակցություններին», «մարգինալներին», «ջղաձգվողներին» և «ջուր պղտորողներին» քննադատելու համար, հերթական անգամ ծաղրական տոնով նշավակելով բոլոր այն ուժերին, որոնք համարձակվել են «ամենաանազնիվ, թույլատրելի ու անթույլատրելի միջոցներով, գիշեր-ցերեկ հայհոյել, վատաբանել ընդդիմությանը, իսպառ կորցնելով մարդկային դեմքն ու հրճվել վերջինիս նկատմամբ վարչակազմի կիրառած բռնություններից»,- գրում է «Հրապարակ»-ը: Իսկ անսխալակա՞ն է արդյոք ՀԱԿ-ի առաջնորդը, որին «սև ուժերը» նախանձում են, ինչպես ինքն է ասում, այն բանի համար, որ ինքը սեփականաշնորհել է ընդդիմադիր դաշտը: Վերջին նախագահական ընտրություններից անմիջապես հետո նա հայտարարեց, որ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը համոզիչ հաղթանակ է տարել: Թվում է, թե դա պետք է թևավորեր ընդդիմությանը, մղեր այդ հաղթանակին սատար կանգնելուն: Բայց ոչ, երբ Ազատության հրապարակը սկսեց ալեկոծվել իշխանագողության դեմ ժողովրդի արդար պահանջից, ՀԱԿ-ը ոչ միայն չնպաստեց պայքարին, այլև հաջորդ օրերին ձեռքից եկածն արեց՝ այն նսեմացնելու համար: Տեր-Պետրոսյանը հայտարարեց, որ հրապարակն ավելի սակավամարդ է, քան 2008-ին, ինքն այնտեղ տեսնում է ամեն ինչ, բացի քաղաքականությունից, որ հաղթած թեկնածուն չունի գործողությունների հստակ ծրագիր: «Ի՞նչ անեի, գնայի Վովայի հետ մոմ վառեի» արտահայտությամբ ամբողջացավ տերպետրոսյանական արշավը «Ժառանգության» ղեկավարի դեմ: Եթե չկար աջակցելու ցանկություն, ապա գոնե պետք էր ձեռնպահ մնալ պախարակելուց: Արժանի՞ էր արդյոք քննադատության ՀԱԿ-ի ղեկավարի նման գործելաոճը: Այո, այն էլ շատ»:

Շարունակությունը՝ թերթի այսօրվա համարում