Բազմացե՛ք, կովե՛ր, կյանքը կարճ է...
ՎերլուծականՇատ զզվելի է, երբ իրանցի զբոսաշրջիկների թվի ավելացմանը զուգընթաց ինչ-որ PARSIKNERY LCVECIN QAXAQE ոճի էշություններ են սփռվում...
Բոլոր պետությունների ու հասարակությունների երազանքն է, որ դրսից գան, փող ծախսեն, տնտեսությունը տեղից շարժվի, սրանք մաղձ են թափում՝ իբր մի անտանելի զանգված է ողողել Երևանը...
Մինչդեռ իրանք են ամենաանտանելի զանգվածը...
Սրանք իրենց հոտածության և զզվելիորեն ցածր կուլտուրական մակարդակի պատճառով ոչ միայն ամբողջ կյանքում կշարունակեն մնալ շարքային, թերզարգացած մսագունդ, այլև կգառլախեն ցանկացած լավ բան, ինչը կարող է առաջ մղել պետությանը...
Ամբողջ աշխարհը, թեկուզ կեղծ և արհեստական, ժպտում է տուրիստին, որ երկրորդ անգամ ևս ցանկանան գալ, սրանք շարունակում են մարտնչող բթությամբ ոչնչացնել ցանկացած մշակույթ, որը կենսական անհրաժեշտություն է պետության համար...
Որովհետև բոշի հոգեբանությամբ այդ զանգվածի համար պետությունը կոլխոզի պահեստ է, որը պետք է թալանել հնարավորին շատ:
Ու քանի դեռ այդ կոլխոզի պահեստի դռները փակ են իրենց համար՝ երկիրը երկիր չէ և PARSIKNERY LCVECIN QAXAQE...
Սրանք ուղղակիորեն են հասկացել Մարկեսին՝ բազմացե՛ք, կովե՛ր, կյանքը կարճ է...
Վարուժան Բաբաջանյան