Խայտառակություն «Ժառանգությունում». կուսակցության փոխնախագահը «դոշ է տալիս» միասեռականների իրավունքների պաշտպանության համար
InterviewԻնչպես արդեն հայտնել էր Orer.am-ը, Վենետիկի հանձնաժողովը, ուսումնասիրելով Սահմանադրության նախագիծը, առաջարկել էր փոփոխություններ և լրացումներ կատարել:
Խոսքը վերաբերում է հոդված 34-ին, համաձայն որի՝ ամուսնության տարիքի հասած կինը և տղամարդն իրենց կամքի ազատ արտահայտմամբ միմյանց հետ ամուսնանալու և ընտանիք կազմելու իրավունք ունեն և հոդված 16 և 17-րին, որոնցից առաջինը սահմանում է, որ ՀՀ-ն երաշխավորում է կրոնական կազմակերպությունների գործունեության ազատությունը, իսկ 17-րդ հոդվածը վերաբերում է Հայ առաքելական սուրբ եկեղեցուն, որով ՀՀ-ն ճանաչում է Հայաստանյայց առաքելական սուրբ եկեղեցու՝ որպես ազգային եկեղեցու բացառիկ առաքելությունը հայ ժողովրդի հոգևոր կյանքում, նրա ազգային մշակույթի զարգացման և ազգային ինքնության պահպանման գործում:
Առաջարկվող փոփոխությունների վերաբերյալ Orer.am-ը զրուցեց «Ժառանգություն» կուսակցության փոխնախագահ Արմեն Մարտիրոսյանի հետ, ով, ընդհանուր առմամբ, դեմ արտահայտվեց Սահմանադրական փոփոխություններին:
-Ընդհանուր առմամբ, սահմանադրական փոփոխություններին ես դեմ եմ: Ոչ լեգիտիմ իշխանությունները որևէ իրավունք չունեն սահմանադրական փոփոխություններ իրականացնել, առավել ևս այն դեպքում, երբ բովանդակությունից պարզ է դառնում, որ նրանք ընդամենը միակուսակցական երկիր են ուզում կառուցել մեկ անձի գլխավորությամբ:
-Արդյո՞ք երկրի լավ կառավարմանը գործող Սահմանադրությունն է խանգարում:
-Ըստ իս՝ խորհրդարանական կառավարման համակարգը երկրի կառավարման համար լավագույն տարբերակն է, սակայն այս նոր Սահմանադրությամբ ոչ թե խորհրդարանական համակարգ է ընդունվելու, այլ մեկ անձի գլխավորությամբ կառավարման համակարգ և այն բոլորովին կապ չունի խորհրդարանականի հետ, որտեղ հակառակը, հնարավորինս պետք է ավելի շատ կուսակցություններ մտնեն: Խորհրդարանական համակարգերում ամենալավ կերպով է կիրառվում հակակշիռների մեխանիզմը, իսկ այս պարագայում բացարձակ չկա հակակշիռ:
-Իսկ ի՞նչ կասեք հոդված 34-ի վերաբրյալ. Վենետիկի հանձնաժողովը դեմ է «կին և տղամարդ» ձևակերպմանը:
-Ես բոլորի իրավունքների պաշտպանության կողմնակիցն եմ, այս պարագայում որևէ քայլ չեմ տեսնում քաղաքացիների իրավունքների պաշտպանության առումով:
-Նաև միասեռականների՞ իրավունքների պաշտպանության կողմնակից եք:
-Ամեն մարդ ունի անձնական կյանքի իրավունք, այս պարագայում մեր Սահմանադրությունը իր քաղաքացիների բոլոր իրավունքները չի պաշտպանում:
-Պաշտպանելով միասեռականների իրավունքները՝ Դուք վտանգ չե՞ք տեսնում՝ ուղղված Հայ առաքելական եկեղեցու դեմ:
-Կոմունիստական ժամանակաշրջանում եկեղեցին ոչ միայն իրականում անջատված էր պետությունից, այլև մինչև վերջին ժամանակահատվածը եղել է վտանգի տակ: Արդյո՞ք մարդիկ եկեղեցուց հեռացել են: Իհարկե` ոչ: Հոգևոր ոլորտի խնդիրները ոչ թե օրենքով են կարգավորվում, այլև բարոյական նորմերով, ավանդույթով, իսկ մեզ մոտ ավանդույթները բազմահազարամյա են, ուստի դրանք վերացնելն այդքան էլ հեշտ չէ:
-Ըստ նույն առաջարկի՝ նաև լիազորություններ են տրվում կրոնական կազմակերպություններին: Սրա վերաբերյալ ի՞նչ կասեք:
-Ըստ էության, Հայաստանում կրոնական կամակերպություններն ազատ են, պարզապես նրանք պետք է ընդամենը օրենքով շարժվեն, իսկ օրենքն ասում է «բռնություն չքարոզել»: Այս առումով ես մեծ հաշվով խնդիր չեմ տեսնում: Ես խնդիր տեսնում եմ ընդհանրապես մարդկանց իրավունքների խախտման մեջ` սոցիալական, տնտեսական, ընտրելու իրավունքների հետ կապված: Վերջինը աստվածային իրավունք է, Աստված մարդուն ընտրելու իրավունք տվեց, իսկ հիմա մեր քաղաքացիների ձեռքից այն ամբողջությամբ վերցնում են:
Դրա համար ցանկացած պարագայում հոգևոր ոլորտի հետ կապված մեծ խնդիր չեմ տեսնում: Ես կողմնակից եմ, որ հոգևոր ոլորտն ու պետությունն իրարից անջատված լինեն և կրոնական կազմակերպություններն ընդհանրապես գործեն օրենսդիր դատի շրջանակում:
-Դուք իրո՞ք ազգային անվտանգության խնդիր չեք տեսնում այն պարագայում, երբ փորձում են ազատություն տալ կրոնական կազմակերպություններին և միասեռականներին:
-Ես ազգային անվտանգության խնդիր վաղուց եմ տեսնում Հայաստանում, դրա լավագույն ցուցանիշը արտագաղթի այն տեմպերն են, որոնք կան: Տեղի ունեցող գործընթացն այլևս ոչ թե արտագաղթ, այլ գաղթ է, ուստի ես խնդիրն այդտեղ եմ տեսնում ոչ թե մնացած ոլորտներում: Երբ մենք կունենանք ազատ ապրող քաղաքացի, ուստի այդ ժամանակ կտեսնենք, որ նմանատիպ խնդիրները շատ հեշտ են լուծվում:
Այդ ժամանակ անվտնագության առումով խնդիր չի կարող առաջանալ, երբ մարդ երկրից գնում է, բնականաբար, հեռանում է նաև եկեղեցուց, երբ անընդհատ ոտնահարվում են մարդու իրավունքները, ապա նա հեռանում է երկրից հոգեբանորեն և ինչ-որ մի ժամանակ նաև ֆիզիկապես: Հայաստանում ունենք բազմաթիվ շրջաններ, որոնք կաթոլիկ եկեղեցու հետևորդներ են և դա մինչ օրս որևէ խնդիր չի առաջացրել, որովհետև մենք բոլորս նույն էթնոմշակութային շրջանակում ենք գործում:
Այնպես որ Հայ առաքելական եկեղեցու հետևորդները շարունակում են այդպիսին լինել, իսկ կաթոլիկներն էլ իրենց կյանքով են ապրում: Մարդիկ չեն արտագաղթում Հայաստանից եկեղեցու պատճառով:
-Միասեռականնների իրավունքների պաշտպանությունն ու աղանդավորների լիազորությունների ընդլայնումն ինչի՞ է հանգեցնելու:
-Ոչ մի բանի էլ չի հանգեցնելու, այն ինչ աշխարհում կատարվել է հազարամյակներ շարունակ, այդ թվում նաև Հայաստանում, նույնը հիմա է: Ես չեմ կարծում, որ հիմա մենք պետք է ընկնենք նմանատիպ հարցերի հետևից:
Ինչպես տեսնում ենք, ներկայացված առաջարկները խոսում են մեկ բանի մասին՝ Վենետիկի հանձնաժողովը չի ընդունում Հայ առաքելական եկեղեցու կարևորությունը՝ գերակայություն տալով պղծված արժեքներին և հնարածին օրենքներին ու իրավունքներին:
Հետաքրքրական է այն փաստը, որ որոշ, այսպես կոչված քաղաքական գործիչներ, որոնց գերնպատակն է իշխանություններից մի երկու պաշտոն «փայ մտնելը», կարծես թե ուրանում են իրենց Աստծուն, աստվածաշնչյան պատվիրանները՝ ոտնատակ տալով ընտանիքի գաղափարն ու դարերով եկած ազգային դիմագիծը: Վերջիններս մոռանում են եկեղեցական բարոյական սահմանադրության և աստվածային օրենքների մասին:
Երկար-բարակ չխորանալով ժառանգականի բարբաջանքների մեջ՝ պարզապես նրան խորհուրդ կտանք չգայթակղվել և հեռու մնալ սատանայական հաճույքներից, քիչ դիտել գեյ փարթիներ, հնարավորինս շատ ընթերցել Աստվածաշուն և հեռու պահել սեփական երեխաներին ԼԳԲՏ-ների իրավունքների պաշտպանության անվան տակ երկիրը հիմքից քանդող «լղոզվածներից»:
ԱՍՏՎԱԾ ՕՐՀՆԻ ՁԵՐ ՏՈՒՆԸ…
Սոսե Չանդոյան