ՊԵԿ-ն ուզում է ժողովրդի հաշվին ստվերի դեմ պայքարել
AnalysisԳաղտնիք չէ, որ ստվերային շրջանառությունը մեկ օրում չի ձևավորվել, սակայն տպավորությունն այնպիսին է, որ թե՛ երեկ, թե՛ այսօր այն իշխանությունների կողմից ոչ միայն շատ նորմալ, այլև տնտեսության անբաժանելի մաս է ընկալվում: Իրականում, սակայն, այս արատավոր երևույթի համար բազմաթիվ նորմալ երկրներում բավական խիստ պատիժներ են սահմանվում:
Մեզ մոտ, սակայն, զարմանալիորեն ԱԺ բարձր ամբիոնից և՛ իշխանությունները, և՛ ոլորտի պատասխանատուները կարող են իրենց թույլ տալ հայտարարել, որ ստվերի դեմ պայքարը գնաճի պատճառ կհանդիսանա.
«Ցանկացած պարագայում ստվերի կրճատումը գների վրա ազդեցություն ունի: Չենք կարող ասել, որ ոչ՝ եթե ստվեր է կրճատվում, գների վրա ազդեցություն չի կարող ունենալ: Մեզ անհրաժեշտ է գնահատել և հաշվեկշռել՝ մենք ուզո՞ւմ ենք ունենալ ստվեր և ցածր գներ, թե՞ ուզում ենք կրճատել ստվերը, բայց որը կարող է նաև գների վրա որոշակի ազդեցություն ունենալ: Այո´, չի կարող չունենալ, որովհետև ստվերային շրջանառությունները գալիս են հարկման դաշտ, ապա դա բնականաբար գնաճային որոշակի ազդեցություն ունի, բայց ես կարող եմ նշել, որ օգուտները, որը մենք կարող ենք ստանալ ստվերային շրջանառությունների կրճատման արդյունքում, շատ ավելին են, քան այն գնաճային ազդեցությունները, որոնք հնարավոր է, որ կարող է՝ ունենանք»,- ասել է ՊԵԿ նախագահի տեղակալ Վախթանգ Միրումյանը:
Վ. Միրումյանի այս հայտարարությունը թույլ է տալիս եզրակացնել, որ մեր իշխանությունների համար «ստվեր» ասված ախտը վաղուց լեգիտիմացված մի երևույթ է դարձել և այնքան է զարգացել, որ կարողացել է տնտեսագիտության մեջ մի նոր ուղղության վերածվել, որի դեմ պայքարն անպայման պետք է ապրանքների գնաճով ուղեկցվի: Ավելին, իշխանությունները և հասարակությունը նույնիսկ պետք է ընտրեն՝ ստվերի դեմ պայքարի՞ն կողմ լինեն, թե՞ գնաճին:
Ցավալին այն է, որ մինչ օրս մեր իշխանավորներն այդպես էլ «չհասկացան», որ իրականում ստվերն առաջանում է իրենց կողմից սահմանած խաղի կանոնների արդյունքում: Ու եթե տնտեսվարողը օրենքի ու ստվերի միջև ընտրություն կատարելու հնարավորություն ունի կա´մ ստիպված գնում է իշխանությունների հետ լեզու գտնելու ճանապարհով, որը և՛ ապահով է, և՛ անփորձանք, կա´մ հայրենասիրական մղումներից ելնելով ընտրում է օրենսդրական դաշտի անկատարության ու սխալ վարչարարության դեմ պայքարի ուղին:
Ստացվում է, որ ինչքան էլ օրենքներ հորինվեն ու կյանքի կոչվեն, միևնույնն է, ոչինչ էլ չի փոխվի, քանի դեռ հարկային ու մաքսային օրենքները ոչ թե խթանում են տնտեսության զարգացումը, այլ միտված են նրան, որ այն հենց «օրորոցում» շատ արագ խեղդամահ լինի, և սենյակներում նստած կշարունակի սպանել բիզնեսը, որ հանրապետությունում մնան միայն ՊԵԿ-ն ու դատարկ խանութների ու փակված բիզնեսների ցուցակները:
Իհարկե, հնարամիտ իշխանավորները դա թաքցնելու բոլոր ձևերն էլ գիտեն, ինչպես, օրինակ՝ հաշվետվություններում միլիարդը միլիոնի անվան տակ սղղացնելը ու դրա համար պատասխան չտալը:
Ինչպես ժողովուրդն է ասում, դրա վրա էլ ծիծաղեցինք, անցանք, բայց դրանից ոչ մի հարց իրականում այդպես էլ չլուծվեց: Իսկ ստվերի հանդեպ այդքան հարգալից ու հանդուրժողական վերաբերմունք դրսևորելը թույլ է տալիս եզրակացնել, որ ՊԵԿ-ի հույսը նորից ժողովրդից քամելով բյուջեն լցնելն է, ոչ թե ստվերի դեմ իրական պայքար մղելը: Դրա համար էլ բարձր ամբիոններից անվրդով հայտարարում են՝ ո՞րն եք ուզում՝ ստվերի դեմ պայքարե՞նք, թե՞ բյուջեն լցնենք:
Արմինե Գրիգորյան