Վիգեն Հակոբյան. «Ավելի խորքային պրոցեսներ կան՝ գործընթացն ամբողջովին սառած չէ»
PoliticsPast.am-ը գրում է.
Վարչապետի ժամանակավոր պաշտոնակատար Կարեն Կարապետյանը, ինչպես նաև ՀՀԿ-ն կարծես փորձում են ժամանակ ձգել: Մյուս կողմից՝ ԱԺ «Ելք» խմբակցության ղեկավար, «Իմ քայլը» նախաձեռնության առաջնորդ Նիկոլ Փաշինյանի առաջնորդությամբ շարունակվում են քաղաքացիական անհնազանդության ակցիաները:
«Ժամանակը ձգելը հասկանալի է, բայց հաշվի առնելով սահմանադրական նորմը՝ այն մեծ ռեսուրս չունի (վարչապետի ընտրության հարցը քննարկվելու է մայիսի 1-ին խմբ.): Ամեն դեպքում՝ Նիկոլ Փաշինյանի առաջարկը հստակ է: Կարծում եմ՝ Կառավարությունն ու այսօրվա իշխանություններն էլ ունեն իրենց առաջարկը: Ըստ իս՝ հիմա ոչ միայն բաց, այլև փակ խոսակցություններ ու բանակցություններ են գնում: Անկախ նրանից, թե ով հրապարակայնորեն ինչ է ասում, չեմ կարծում, թե պրոցեսն ամբողջովին սառած է: Այդ փակ բանակցությունների իմաստն ԱԺ նիստից առաջ դե ֆակտո պայմանավորվածություններ ձեռք բերելն է: Հիմա կողմերից յուրաքանչյուրը փորձում է հնարավորինս ավելացնել իր հնարավոր բանակցային ռեսուրսը: Իհարկե, կարող եմ սխալվել, բայց ավելի խորքային պրոցեսներ կան»,-Past.am-ի հետ զրույցում ասաց քաղտեխնոլոգ Վիգեն Հակոբյանը:
Քաղտեխնոլոգը պատահական չի համարում նաև երկու կողմերի հանդիպումները աշխարհաքաղաքական հիմնական կենտրոնների ներկայացուցիչների հետ. «Թե՛ դեսպանների, թե՛ այլ ներկայացուցիչների հետ ունեցած հանդիպումները ևս նույն նպատակն ունեն: Բացի այդ, չեմ կարծում, որ աշխարհաքաղաքական այդ կենտրոնների ներկայացուցիչները զուտ պասիվ լսողի կարգավիճակում են»:
Նշենք, որ ՀՀ երրորդ նախագահ, պաշտոնաթող վարչապետ Սերժ Սարգսյանը, ով դեռ շարունակում է մնալ ՀՀԿ նախագահ, ապրիլի 25-ի երեկոյան հանդիպում է ունեցել ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության անդամների և ՀՀ վարչապետի պաշտոնակատար Կարեն Կարապետյանի հետ: Ըստ հաղորդագրության՝ կա կուսակցության ղեկավար մարմիններում կուսակցության նախագահի փոփոխության հարցը քննարկելու պայմանավորվածություն:
Վիգեն Հակոբյանի դիտարկմամբ՝ սկզբից Սերժ Սարգսյանը հրաժարական տվեց, իսկ հիմա փորձ է արվելու ռեֆորմացիա անել ՀՀԿ-ն. «Իսկ դրա համար, ըստ իս, Ս. Սարգսյանը պետք է նաև ՀՀԿ-ի նախագահ չլինի: Այսինքն՝ դե յուրե և դե ֆակտո պետք է փորձեն ՀՀԿ-ն այլևս չասոցացնել հենց Սերժ Սարգսյանի հետ: Այսինքն՝ այնպիսի իրավիճակ են փորձում ստեղծել, ըստ որի՝ ՀՀԿ-ն իր ներսում ռեֆորմների է գնում և կերպարանափոխվում է: Այսինքն՝ Ս. Սարգսյանի գնալով ինչ-որ մի մեծ էպոխայի վերջ են ֆիքսում: Եթե Ս. Սարգսյանը դուրս է գալիս ՀՀԿ-ից և հայտնվում են նոր ղեկավարներ, պետք է որ նաև փոփոխություններ լինեն, ինչը տրամաբանական կլինի, քանի որ իրենք այդ պրոցեսն են նախաձեռնել: Ըստ պրոցեսի՝ պետք է ավելի էական փոփոխություններ լինեն, ավելի ընդունելի կերպարներ գան: Այս գործընթացի մեջ են հիմա: Այսինքն՝ ուզում են ցույց տալ, որ ոչ միայն Ս. Սարգսյանն է գնում, այլև այն մարդիկ, ովքեր սիրված ու ընդունելի չեն ժողովրդի մեծ մասի կողմից: Իմ կարծիքով՝ մեսիջը հենց դրան է ուղղված: Չգիտեմ, թե ժամանակային առումով որքանով հնարավոր կլինի, բայց փորձելու են նաև լուրջ ռեբրենդինգ անել՝ քաղաքական տեսանկյունից ու քաղաքական տեխնոլոգիաների տեսանկյունից եմ դա ասում: Բայց ամեն դեպքում, քանի որ դեռ որևէ գործողություն, հարցազրույց դեռ չեմ տեսել, հիմա բարդ է կանխատեսել, թե ինչ վարքագիծ է ընդունելու ՀՀԿ-ն կոնկրետ Նիկոլի հետ բանակցությունների առնչությամբ: Կա միայն պաշտոնական հայտարարություն վերոնշյալ հանդիպման մասին, որտեղ կար հստակ մեսիջ կուսակցության նախագահի փոփոխման վերաբերյալ: Այսինքն՝ ուզում են արդիականալ, ավելի ընկալելի դառնալ, ընդգծել, որ Ս. Սարգսյանը ոչ միայն վարչապետի, այլև կուսակցության նախագահի պաշտոնից է հեռանում և ֆորմալ առումով քաղաքականության մեջ չէ»:
ՀՀԿ-ն վարկաբեկված է, և ժողովուրդը մերժում է նաև Կարեն Կարապետյանին: Դիտարկմանն ու հարցին, թե այս ամենից հետո ՀՀԿ-ն ռեբրենդինգի միջոցով որևէ արդյունքի կհասնի՞, քաղտեխնոլոգը պատասխանեց. «Ամեն դեպքում թե՛ դե յուրե իշխանության, թե՛ հեղափոխական ընդդիմության և թե՛ նույն ընդդիմությանը առնետավազքի արդյունքում կպած ուժերի պարագայում մի ընդհանուր բան կա: Բոլոր կողմերն էլ ասում են, որ պետք է գնան արտահերթ ընտրությունների: Այս պահի դրությամբ բոլորն էլ հասկանում են, որ եթե գնում են այդ ուղղությամբ, ապա յուրաքանչյուրը պետք է պատրաստվի դրան: Այնուամենայնիվ, ՀՀԿ-ն դեռ ունի ռեսուրսներ: Այնպես չէ, որ ամեն ինչ սրբվեց ու անհետացավ: Կան ֆինանսական, վարչական ռեսուրսներ, չեմ բացառում նաև աշխարհաքաղաքական ռեսուրսը: Այս պարագայում ամենախոցելի իրավիճակում է իմիջը և փորձելու են քիչ թե շատ փոխել այն: Ես սկսեցի հիշել 80-ականների վերջի և 90-ականների սկզբի Հայաստանի Կոմունիստական կուսակցությունը: Այն ժամանակ էլ Կոմունիստական կուսակցությունը սկսեց կտրուկ փոխվել: Սկսեցին փոխվել մարդիկ, փոխվեց անգամ գաղափարախոսությունը: Մի պահ կոմունիստներն ավելի շատ սոցիալ-դեմոկրատական գաղափարախոսություն ունեին: Փորձում էին ցույց տալ, որ իրենք շատ արագ ադապտացվում են թե՛ ժամանակակից, թե՛ հասարակական պահանջներին: Հիմա ՀՀԿ-ն է փորձում, տեսնենք՝ ինչ կստացվի: Հիմա շատ դժվար է գնահատել, քանի որ ունենք նախ՝ շատ սուղ ինֆորմացիա, երկրորդը՝ չունենք օրինակներ»:
Աննա Բադալյան
