«Նման պար­տա­կա­նու­թյուն ստանձ­նե­լու դեպ­քում «եր­րորդ սե­ռի» վե­րա­բե­րյալ պրո­պա­գան­դա է կազ­մա­կերպ­վե­լու պե­տա­կան մա­կար­դա­կով, ինչն ան­թույ­լատ­րե­լի է». «Փաստ»

«Փաստ» օրաթերթը գրում է.

Ստամբուլ յան կոնվենցիայի շուրջ խոսակցությունները չեն դադարում: Ինչպես արձանագրում են փորձագետները, կոնվենցիան ունի թաքնված վտանգներ, որոնց մասին քչերն են խոսում: Նշենք, որ կոնվենցիայի նպատակն է հետապնդել և վերացնել կանանց նկատմամբ բռնությունն ու ընտանեկան բռնությունը, նպաստել կանանց նկատմամբ խտրականության բոլոր ձևերի վերացմանն ու խթանել կանանց և տղամարդկանց միջև հավասարությունը և այլն:

Հայաստանը ստորագրել է կոնվենցիան, սակայն այն պետք է վավերացնի նաև Ազգային ժողովը: Ի դեպ, մի շարք երկրներում կոնվենցիան հայտարարվել է հակասահմանադրական:

Ստամբուլ յան կոնվենցիայի վտանգների, հակասահմանադրական ճանաչելու հնարավորության մասին «Փաստը» հարցեր ուղղեց փաստաբանների պալատի աշխատակազմի ղեկավար, փաստաբան Մանե Կարապետյանին:

-Ըստ ձեզ՝ ի՞նչ թաքնված վտանգներ, ռիսկեր է պարունակում Ստամբուլ յան կոնվենցիան:

-Թերևս, իմ համոզմամբ, ամենալուրջ վտանգը «կարծրատիպերից զերծ գենդերային դերերի» վերաբերյալ ուսումնական նյութերի ներառումն է կրթական բոլոր մակարդակների ուսումնական ծրագրերում: Այդ պարտականությունը հստակ սահմանված է կոնվենցիայի 14-րդ հոդվածում: Նման պարտականություն ստանձնելու դեպքում «երրորդ սեռի» վերաբերյալ պրոպագանդա է կազմակերպվելու պետական մակարդակով, ինչն անթույլատրելի է:

-Փաստաբանների պալատի նախագահ Արա Զոհրաբյանը, իրավաբան Գևորգ Դանիել յանը պնդում են, որ կոնվենցիան հակասահմանադրական է: Որտե՞ղ է կոնվենցիայի և մեր Սահմանադրության հակասությունը, ո՞ր դրույթների մեջ:

-Լիովին կիսում եմ այս մոտեցումը և համակարծիք եմ կոնվենցիայի առանձին իրավական կարգավորումների հակասահմանադրականության վերաբերյալ տեսակետներին: Օրինակ, կոնվենցիայի 3-րդ հոդվածում օգտագործվում է «ընտանիք կամ ընտանեկան միավոր» եզրույթը, այնինչ ընտանեկան միավորը, որը չի հանդիսանում ընտանիք, ընդունելի չէ ՀՀ Սահմանադրության 16-րդ հոդվածի համատեքստում, կամ կոնվենցիայի 12-րդ հոդվածում սահմանված «ավանդույթներն արմատախիլ անելու» պարտականությունը չի բխում ՀՀ Սահմանադրության 56-րդ հոդվածով սահմանված իրավական կարգավորումից, որի համաձայն յուրաքանչյուր ոք ունի իր ազգային և էթնիկ ինքնությունը պահպանելու իրավունք:

Խնդրահարույց է նաև կոնվենցիայում օգտագործվող եզրույթների որոշակիության հարցը, ինչպես, օրինակ՝ «կարծրատիպային դերաբաժանում», «գենդերային ինքնություն», «ընտանեկան միավոր, որը տարբերվում է ընտանիքից» և այլն: Այս մասով, կարծում եմ, առկա է հակասություն «որոշակիություն» սահմանադրաիրավական սկզբունքի հետ՝ ամրագրված ՀՀ Սահմանադրության 79-րդ հոդվածում:

Որոշակի հակասություններ, իմ համոզմամբ, առկա են նաև ՀՀ Սահմանադրության 35-րդ հոդվածի և որոշ այլ հոդվածների համատեքստում:

- Գործող իշխանությունները, կարծես թե, շահագրգռված են կոնվենցիայի վավերացմամբ, այն դեպքում, երբ դրանում կան լրջագույն հակասություններ մեր ազգային արժեհամակարգի հետ: Ինչո՞վ եք սա պայմանավորում:

- Չեմ կարող գործող իշխանությունների անունից որևէ մեկնաբանություն կատարել, սակայն վստահ եմ, որ նաև իշխանական շատ պաշտոնատար անձինք դեմ կլինեն կոնվենցիայի վավերացմանը:

Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում