«Սանիթեքը» խեղդվելուց առաջ որոշել է ձեռքերը փրփուրներին գցել
AnalysisԱյն, որ «Սանիթեք»-ը որոշել է ուժերի ներածին չափով աղբահանության հարցը սրել և այդ ամենը բարդել վատ ճանապարհների, տրանսպորտային միջոցների և այլ բաների վրա, ի սկզբանե կանխատեսելի էր: Բայց, որ այդքանից հետո, դեռ մի բան էլ ուզում են չկատարած աշխատանքի դիմաց ստանալ պայմանագրով նախատեսված գումարները, մի փոքր զավեշտալի է:
Ամենահետաքրքիրն այն է, որ դեռ մի բան էլ մուննաթ են գալիս ու պնդում են, որ իրենց չկատարած աշխատանքի մեղավորը Երևանի քաղաքապետարանն է, քանի որ պայմանագրով նախատեսված ամբողջ գումարը չի փոխանցում ընկերությանը:
Չկատարած աշխատանքի դիմաց գումար պահանջելուց բացի, «Սանիթեքը» որոշել է նաև սպառնալ, մոռանալով, որ Երևանի աղբակույտերը սկսել են սարերի նմանվել անցյալ տարվա ամառվանից, երբ դեռ Հայկ Մարությանը չէր էլ ընտրվել Երևանի քաղաքապետ:
Այդ ժամանակ քաղաքապետի պարտականությունները կատարում էր Կամո Արեյանը, ում օրոք մայրաքաղաքն արդեն իսկ թաղված էր աղբի մեջ: Իսկ ընտրություններից հետո արդեն, աղբանահության խաղը սկսվեց այլ սցենարով զարգանալ, վերածվեց մուկն ու կատվի խաղի ու գնալով խնդիրը խորացավ:
Երանի քաղաքապետ Հայկ Մարությանն ավելի վաղ նշել էր, որ «Սանիթեք»-ին ընդհանուր առմամաբ չի վճարվել պայմանագրով նախատեսված գումարի ընդամենը 3 %-ը, այն էլ ընկերության կողմից ստանձնած պարտավորությունները չկատարելու համար կիրառված տույժերի ու տուգանքների տեսքով:
Ստացվում է, որ այդ 3 %-ն այնքան մեծ նշանակություն ունի ընկերության բնականոն աշխատանքն ապահովելու համար, որ դրա պատճառով խաթարվել է միջազգային կոչվող մի ողջ ընկերության աշխատանք: Եվ հիմա ընկերությունը հայտարարում է, որ իր կողմից մատուցվող ծառայություններն անհնարին են դարձել բացառապես Երևանի քաղաքապետարանի կողմից վճարումները չկատարելու պատճառով, և այդ անհնարինությունը կշարունակվի այնքան ժամանակ, քանի դեռ Երևանի քաղաքապետարանի չի կատարել վճարման հետ կապված իր պարտավորություններն ամբողջությամբ:
Ստացվում է, որ «Սանիթեք»-ն ուզում է 100 %-ով վճարվել, անկախ նրանից, թե ինչ քանակի ու որակի աշխատանք է կատարում, բայց հարց է ծագում, թե ինչպե՞ս կարող է միջազգային կոչվող ընկերությունը չաշխատելու դիմաց պետությունից գումար պահանջել:
Հետաքրքիր է, այլ երկրներում է՞լ է այս ընկերությունը նման պայմանագրաիրավական հարաբերություններով աշխատում, թե՞ սա նորույթ է, որն առաջինը որոշել է կիրառել Հայաստանում:
Մյուս կողմից այդպես էլ պարզ չդարձավ, թե ՊԵԿ-ի կողմից արձանագրված հարկային պարտավորությունները չկատարելու պատճառով «Սանիթեք»-ին ինչ ճակատագիր է սպասվում, բայց պետական կառույցների հետ վերջնագրերի լեզվով խոսելը, ոչ միայն անհեթեթ է, այլև իրավական գնահատականի արժանի:
Ամեն դեպքում գնալով համոզվում ենք, որ քաղաքապետարանի՝ աղբանահության ու սանմաքրման ձեռնարկություն հիմնելը միակ ու խելացի լուծումն էր, որի պատճառով, հավանաբար, շատերի հաշիվներն են իրար խառնվել:
Կարճ ասած՝ տեսնելով, որ Երևանում աղբանահության հարցը չեն կարողանում կոլաբսի հասցնել, փորձում են շանտաժի ճանապարհով գնալ, փորձելով խեղդվելուց առաջ գոնե ձեռքերը փրփուրին գցել:
Արմինե Գրիգորյան