Լուրջ ահազանգ. Թուրքիան իր ժխտողական քաղաքականությանն ինստիտուցիոնալ տեսք է հաղորդում. «Փաստ»
Analysis«Փաստ» օրաթերթը գրում է
Մինչ կորոնավիրուսի համավարակը շարունակում է տարածվել, ինչպես տարածաշրջանային մակարդակում, այնպես էլ աշխարհի մասշտաբով աշխարհաքաղաքական տեղաշարժեր են տեղի ունենում։
Եվ մեզ համար կարևոր է, թե որն է Հայաստանի տեղն ու դերը արագ փոփոխությունների ենթարկվող աշխարհում, ինչ մարտահրավերներ կան, որոնց պետք է դիմագրավել:
Ինչպես գիտենք, Թուրքիան և Ադրբեջանը ոչ միայն շարունակում են Հայաստանի տնտեսական շրջափակումը, այլև միջազգային մակարդակով հակահայկական քարոզչություն են իրականացնում։ Մասնավորապես, տնտեսական առումով մեծ ներուժ ունեցող Թուրքիան մեծ ռեսուրսներ է ներդնում Հայոց ցեղասպանության իրողությունը հերքելու և իր ժխտողական քաղաքականությունն առաջ տանելու համար։
Հայոց ցեղասպանության հարցը լուրջ գլխացավանք է դարձել Թուրքիայի համար, քանի որ ժամանակի ընթացքում գնալով ավելի շատ երկրների խորհրդարաններ են ճանաչում և դատապարտում այդ ոճրագործությունը։
Եվ հիմնական խնդիրն այն է, որ եթե մի քանի տարի առաջ այնպիսի իրավիճակ էր, որ շատ քիչ հավանական էր համարվում, թե որոշ երկրներ կարող են ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը, ապա այդ երկրները սկսել են ճանաչել պատմական իրողությունը։
Թուրքիայի համար հատկապես մտահոգիչ է այն, որ անցյալ տարվա վերջին ԱՄՆ Կոնգրեսի երկու պալատների կողմից Հայոց ցեղասպանության վերաբերյալ ընդունված բանաձևերը լուրջ խթան կարող են դառնալ ճանաչումների գործընթացի ակտիվացման համար, մանավանդ որ ամերիկյան դատարաններում սկսեցին քննվել Թուրքիայի դեմ հայերի ներկայացրած հայցերը։
Հայոց ցեղասպանության ճանաչման համար նպաստավոր պայմաններ է ստեղծում նաև այն հանգամանքը, որ Թուրքիան բավական ագրեսիվ քաղաքականություն է վարում տարածաշրջանում, ռազմական ներխուժումներ է կազմակերպում հարևան երկրների տարածք, մասնավորապես Սիրիա, և փորձում է իր ազդեցության գոտիները ընդլայնել արաբական աշխարհում։
Իսկ Թուրքիայի այսպիսի պահվածքը չի կարող հակազդեցության տեղիք չտալ, ինչպես օրինակ՝ մի քանի ամիս առաջ թուրքսիրիական հարաբերության լարման ֆոնին Սիրիայի խորհրդարանը ճանաչեց Հայոց ցեղասպանությունը։
Լարված են Թուրքիայի հարաբերությունները նաև արաբական աշխարհի ամենահզոր պետության՝ Եգիպտոսի հետ, և բացառված չէ, որ առաջիկայում Եգիպտոսը դառնա Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչող հաջորդ արաբական երկիրը։
Բացի այդ, Թուրքիան սուր հակասություններ ունի ՆԱՏՕ-ի անդամ իր դաշնակից երկրների, հատկապես ԱՄՆ-ի և Ֆրանսիայի հետ։ Եվ պատահական չէ, որ արևմտյան մամուլը վերջերս գրում էր, թե Թուրքիան արգելափակում է ՆԱՏՕ-ի՝ Արևելյան Եվրոպայում պաշտպանական նոր ծրագրերի իրականացումը։ Եվ հասկանալի է, որ ՆԱՏՕ-ի անդամ երկրներն էլ իրենց հերթին չեն ցանկանում, որ տարածաշրջանում Թուրքիան չափից ավելի ուժեղացնի իր դիրքերը։
Եվ ահա թուրքական ղեկավարությունը, տեսնելով, որ այս իրողությունների պայմաններում Հայոց ցեղասպանության ճանաչման գործընթացը կարող է շարունակվել նոր թափով, փորձում է կանխարգելիչ միջոցներ ձեռնարկել։
Պատահական չէր, որ օրերս Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի նախագահությամբ կայացած խորհրդատվական բարձրագույն կոմիտեի նիստում որոշում կայացվեց ստեղծել հատուկ մարմին, որը պիտի զբաղվի Հայոց ցեղասպանության հերքմամբ։
Էրդողանի հրահանգավորմամբ՝ նոր կառույցը պետք է զբաղվի Հայոց ցեղասպանության թեմայով նոր մարտավարության մշակմամբ, ինչպես նաև միջազգային հարթակներում այդ թեմայի շուրջ տեղի ունեցող զարգացումներին պատասխան քայլեր ձեռնարկելու գործառույթով:
Սրանով Թուրքիան իր ժխտողական քաղաքականությանն ինստիտուցիոնալ տեսք է հաղորդում և պատրաստվում է իր այդ քաղաքականությանը ծառայեցնել թուրքական պետության հսկայական ռեսուրսները։
Իսկ մյուս կողմից՝ Թուրքիայի ղեկավարությունը այսպիսի կառույցի ստեղծմամբ և գործունեությամբ փորձում է թուրքական հանրության ուշադրությունը շեղել համավարակի արդյունքում առաջ եկած ներքին տնտեսական դժվարություններից և բարձրացնել իշխող «Արդարություն և զարգացում» (ԱԶԿAKP) կուսակցության վարկանիշը։
Ժխտողական քաղաքականության ուղղությամբ Թուրքիայի ակտիվացումը լուրջ ահազանգ է Հայաստանի համար, որը պետք է ակտիվացնի իր ջանքերը Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման ուղղությամբ, ինչը նաև ենթադրում է, որ պետք է ակտիվ աշխատանքներ տանել սփյուռքի տարբեր համայնքների հետ և արդյունքի հասնելու նպատակով համատեղել Հայաստանի հնարավորությունները և սփյուռքի ներուժը։
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում