«Մեզ լռության րոպե է պետք, շատ աղմուկ կա, սուտ կա». «Փաստ»
Interview«Փաստ» օրաթերթը գրում է
Ի՞նչ անել պատերազմի հետևանքները հաղթահարելու, հասարակությունում առկա հուսահատության և անտարբերության շղթան կտրելու համար: Բանաստեղծ, գիտությունների թեկնածու Թադևոս Տոնոյանը նշում է՝ ասել, որ ողջ հասարակությունն անտարբեր է երկրում տեղի ունեցողի նկատմամբ, սխալ է:
«Միշտ եղել են անտարբեր հատվածներ՝ պայմանավորված իրենց մարդկային բնութագրով, հասարակության մեջ ունեցած շահերով, հարաբերություններով: Հասարակության մեջ, իհարկե, կա հուսահատություն, և այս պահին դա ամենավտանգավորն է: Ի՞նչ անել այս իրավիճակում: Պետք է հասարակության հետ խոսել անկեղծ, բաց, ներկայացնել իրավիճակը, ոչինչ չթաքցնել, փորձել հասարակությանը տեղյակ պահել և դրա շնորհիվ նրան մասնակից դարձնել եղած դժվարությունների հաղթահարման գործին: Այդ կերպ գուցե հնարավոր լինի այդ հուսահատությունից խուսափել»,-«Փաստի» հետ զրույցում ասում է Տոնոյանը:
Նա երկիրը ճգնաժամից դուրս բերելու համար կրթության դերը շատ է կարևորում: «Կրթության համար անընդհատ պայքարեցինք: Քննադատել ենք, առաջարկներ արել հայագիտական առարկաների հետ կապված: Տվյալ գերատեսչության նախարարը պարզապես հրավիրում է քննարկման, որ ասի, թե քննարկում է արել, բայց անում են այն, ինչ իրենք արդեն պլանավորել են: Ցանկանում են ինչ-որ փոփոխություններ անել, դա լավ է, փոփոխությունների կարիք կա, բայց դրանք հիմնավորել միայն դեմոկրատական, ժամանակակից կրթության ասպարեզի գաղափարներով, կարծում եմ՝ սխալ է գոնե մեր դեպքում, որովհետև չենք կարող հրաժարվել ազգային կրթությունից: Մեր կրթությունը պետք է ազգային լինի, որովհետև փոքր ժողովուրդ ենք, բայց մեծ խնդիրներ ունենք, ինքնության խնդիր ունենք, շրջապատված ենք թշնամիներով, որոնք յուրացնում են մեր ինքնությունը, դրա հաշվին իրենց պատմությունն են ստեղծում: Այո՛, կրթական համակարգը պետք է բարեփոխվի, բայց առանց մոռանալու ազգայինի գործոնը: Իսկ նման ծրագրեր կարելի է մշակել, եթե տվյալ գերատեսչությունը հաշվի առնի այդ ասպարեզում եղած մարդկանց մեծ փորձը, ծանրակշիռ հեղինակությունը, ոչ թե մտածեն, որ այդ մարդիկ «հին» են և ոչինչ չեն հասկանում իրենց «նոր» գաղափարներից»,-նշում է մեր զրուցակիցը:
Տոնոյանը «Աղբյուր» ամսագրի գլխավոր խմբագիրն է: Ասում է՝ ԿԳՄՍ նախարարությունը որոշեց, որ մանկապատանեկան մամուլը «ստեղծելու են» գնումներով: «Մրցույթ տեղի ունեցավ, ինչ-որ մարդիկ այն շահեցին, և դպրոցներ ուղարկվեցին անգրագետ, տառասխալներով, բովանդակային առումով սխալներ պարունակող պարբերականներ: Քննադատեցի սա, բայց մինչ օրս որևէ փոփոխություն տեղի չի ունենում: Հարցը «տաք» եմ պահում, անընդհատ դիմում եմ, բայց սայլը տեղից չի շարժվում: Խնդրում ենք, որ մանկապատանեկան մամուլի ֆինանսավորման հարցը կատարվի ոչ թե գնումներով, այլ գոնե մրցութային հանձնաժողովով, այն հաշվի կառնի այդ ասպարեզում աշխատող մարդկանց փորձառությունը: Այս տարի էլ այդ քննարկումը հետաձգեցին: Գրողների միության նախագահի հետ պայքարեցինք, որ գոնե այս տարի մանկապատանեկան մամուլի խնդիրը համակարգային ձևով տեղափոխվի հանձնաժողովային քննարկման, բայց այդպես էլ ոչ մի բան տեղի չունեցավ»,-հավելում է խմբագիրը:
Նշում է՝ խնդիր ունենք քննությունների մասով: «Ասել եմ՝ չի կարելի շրջանցել լեզվի մասին օրենքը, աստղանիշով իբր թե հայոց լեզվի քննություններ արձանագրել և գործնականում հայոց լեզվից ընդունելության քննություն չանցկացնել: Ասում ես, բայց քեզ չեն լսում: Այս ասպարեզը ողբերգական վիճակում է: Մեր ինքնությունը վտանգված է: Որպես ԵՊՀ-ի Հայոց լեզվի ամբիոնի դոցենտ պայքարել եմ, որ լեզվի ուսուցումը կամընտրական չդառնա բուհերի առաջին կուրսերում: Բայց մարդիկ անընդհատ սեղմում են՝ չկարևորելով լեզուն, հայ ժողովրդի պատմությունը:
Կամ՝ պատմության չափորոշիչների հանձնաժողով են կազմել, «պատահականորեն» այն ղեկավարում է մի անձնավորություն, որը թուրքերի հետ համատեղ գիրք է հրատարակել, որտեղ Արևմտյան Հայաստանը Անատոլիա է: Այստեղ որոշ դեպքերում միտում եմ տեսնում, որոշ դեպքերում՝ չիմացություն, որոշ դեպքերում՝ նաև տգիտություն, նաև որոշ անձանց առումով տեսնում եմ, որ ծրագրային կերպով ազգային կրթության հիմքերը խարխլվում են: Կարծում եմ՝ այս վիճակը հաղթահարելու համար մեզ լռության րոպե է պետք, որովհետև շատ աղմուկ կա, սուտ կա: Ցանկացած խոսք կոնտեքստից կտրվում և թշնամաբար է մեկնաբանվում, պատճառը նաև այն է, որ բարձր ղեկավարության մեջ կան մարդիկ, որոնք պարզապես հայոց լեզվին չեն տիրապետույմ, անում են լեզվական սխալներ, որից կառչում են հակառակորդ քաղաքական ուժերը, իսկ դրանից տուժում է հասարակությունը, որի տարբեր հատվածներ չեն կարողանում իրար լսել, գալ ընդհանուր հայտարարի, որպեսզի կարողանանք հաղթահարել այս իրավիճակը»,-եզրափակում է Թադևոս Տոնոյանը:
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում