Հայոց Ցեղասպանության 100-ամյակը «PR»-ի կատարելագործման առիթ է դարձել (լուսանկարներ)
Analysis2006 թվականին առաջին անգամ իմացա, որ կա այսպիսի ավանդույթ` ամեն տարի ապրիլի 24-ին՝ Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակի օրը, ուխտագնացություն են կատարում դեպի Արա լեռան գագաթ: Այս ուխտագնացությանը մասնակցում են թե՛ տարեցները, թե՛ երիտասարդները: Նրանց թվում էր նաև ֆիզիկական կուլտուրայի և սպորտի վաստակավոր գործիչ Հարություն Երանոսյանը։ Կես դարից ավել ապրած այս ծերունին՝ մինչև կյանքի վերջին տարիները, բազմիցս նվաճել է մեր հանրապետության բոլոր լեռնագագաթները՝ ներգրավելով այդ «գրոհներին» հազարավոր մարդկանց։ Երանոսյանն անմնացորդ կերպով ծառայել է հայրենքին՝ դաստիարակելով առողջ և հայրենապահպան սերունդ: Հարություն Երանոսյանը նվիրվածության, բարության և համեստության կերպար է․ բարերարի ոգին ապրում է նաև իր հետնորդների մեջ: Տես` Մատթեոս 6.3: ...երբ դու ողորմություն անես, թող քո ձախ ձեռքը չիմանա, թե ինչ է անում քո աջը, որպեսզի քո ողորմությունը ծածուկ լինի, և քո Հայրը, որ տեսնում է, ինչ որ ծածուկ է, կհատուցի քեզ հայտնապես:
Արա լեռան ստորոտին է գտնվում Զորավոր եկեղեցին, որը կառուցվել է 7-րդ դարում՝ Գիրգոր Մամիկոնյան իշխանի հովանավորությամբ: Նյութին կից՝ 2006 թվականին արված լուսանկարները վկայում են եկեղեցու տարիներով լքված և սրբապղծված լինելու մասին: Անցել է 8 տարի, իսկ ի՞նչ վիճակում է գտնվում հիմա այն։ Հայաստանում եկեղեցիների մեծ մասը նույն դաժան ճակատագրին են արժանացել: Մենք բողոքում ու պայքարում ենք, որ մեր հարևան թշնամին ապակինել է հայկական սրբավայրերը, բայց Հայաստանում սրբավայրերը նույնպես ավիրվել են և շարունակում են ավիրվել մեր` հայերիս, կողմից: Պատճառը եկեղեցու, հավատքի և սրբության մասին ոչ ճիշտ մոտեցումներն են: Այս բացթողումներն արդեն սկսել են լրացվել Հայ առաքելական եկեղեցու կողմից` դպրոցներում և այլ համակարգերում հոգևոր ճանաչողական դասընթացներ անցկացնելով: Ժամանակին «չլռող բարեգործական կազմակերպությունները» երկար ժամանակ է լռել են, իսկ Հայաստանի Հանրապետության մշակույթի նախարարությունն իր պարտավորությունները պատշաճ կերպով չի կատարում: Եվ այս ամենից օգտվելով՝ օլիգարխը՝ բարերարի դիմակը հագած, ներխուժեց հոգևոր աշխարհ և եկեղեցու մենաշնորհ դառնալու ծրագրի առաջին քայլերն արեց: Նրանց հաջողվեց շահել ժողովրդի համակրանքը: Ավելին՝ ծայրահեղ վիճակում գտնվող ժողովրդի աչքերը խավարեց, և նրանք այլևս չհասկացան, որ «բարերարները» իրենց միջոցով սեփական «PR» են իրականացնում, իրենց հետևորդների քանակն են շատացնում և այդպիսով բարգավաճում… Տես` Մատթեոս 6. 1: Զգույշ եղեք, որ ձեր ողորմությունն ի ցույց մարդկանց չանեք, այլապես վարձ չեք ընդունի Հորից, որ երկնքում է:
Վերջերս Գագիկ Ծառուկյանը Նուբարաշեն համայնքում շինություն է կառուցել, որն անվանել է «եկեղեցի»: Եկեք սկզբում հիշենք, թե ինչ է եկեղեցին. սա սրբավայր է, որտեղ հավատացյալ մարդիկ գալիս են՝ առանձնանալու Աստծո հետ, գալիս են Աստծո տուն: Այս շինությունը կառուցվել է 1915 թվականին՝ Հայոց Մեծ Ցեղասպանության զոհերի հիշատակին, սակայն ըստ տրամաբանության՝ եկեղեցու կառուցման գաղափարն օրինաչափ կլիներ միայն զոհերի սրբադասումից հետո, իսկ դա դեռ չի արվել: Այս ամենը խոսում է այն մասին, որ Հայ առաքելական եկեղեցու օրինաչափություններին չհետևելով, Ծառուկյանը իր «բարերարությունը» իրականացրել է՝ ելնելով իր շահերից: Ըստ հավաստի աղբյուրների՝ այս շինությունը Ծառուկյանի սեփականությունն է, ինչը նշանակում է, որ կառույցը Մայր Աթոռին չի նվիրվել: Ավելին` եկեղեցու ճակատային մասում փայլում է Գագիկ Ծառուկյանի կողմից նվիրված «որմնագովազդը»: Սա ստիպում է, որ հավատացյալ մարդը եկեղեցու շեմին խաչակնքվելիս, նախ խոնարհվի օլիգարխի առջև և դրանից հետո նոր ոտք դնի Աստծո տուն: Այսպիսով՝ օլիգարխը, առիթը չկորցնելով, որոշել է ինքն իրեն սրբերին հավասարեցնել: Տես` Հովհ. 13.14: Եթե ես, Տերս և Վարդապետս, լվացի ձեր ոտքերը, դուք էլ պարտավոր եք միմյանց ոտքեր լվանալ. որովհետև մի օրինակ տվի ձեզ:
Վերը նկարագրված իրականությունը հանգեցնում է այն եզրակացությանը, որ կգա մի ժամանակը, երբ եկեղեցին կդառնա օլիգարխի մենաշնորհը, բայց կա ավելի վտանգավոր մի երևույթ` հնարավոր է, որ արդեն մեր ծոռներն այսօրվա օլիգարխներին որպես սրբեր ճանաչեն: Մեր ազգը բնորոշող գաղափարները վտանգի տակ են: Տարօրինակ է այս ամենը, թվում է, թե քաոս է սկսվել: Բայց համաձայնեք, որ ոչինչ ինքն իրեն չի սկսվում…
Ցեղասպանություն. այս ամենը մեկ բառով բնորոշում է ազգի վերացման միտում: Բայց մենք ունենք կրոն, մշակույթ, բառ և ազգի գոյությունն ու նշանակությունը պահպանող այլ կարևոր արժեքներ: Առանց այս ամենի ազգը լինել չի կարող: 2014 թվականին «Իսլամական պետություն» ահաբեկչական խմբի կողմից պայթեցվեց Դեյր Էզ Զորի Սրբոց Նահատակաց հայկական եկեղեցին: Այն կառուցվել էր ի հիշատակ Հայոց Մեծ Ցեղասպանության զոհերի: Ըստ ծայրահեղական իսլամիստների, կյանքն արդար պիտի լինի միայն իրենց նկատմամբ, ինչպես վերջերս երևաց Փարիզում կատարված ահաբեկչական դեպքից հետո: Հեղինակ՝ Անն Էքսուս