Ավ. Իսահակյանի անվան Կենտրոնական գրադարանում ներկայացվեց «Հայ բանաստեղծի Սերբիան»
Культура
«Միջմշակութային կամուրջներ» ծրագրի շրջանակներում Ավ. Իսահակյանի անվան Կենտրոնական գրադարանում փետրվարի 15-ին, տեղի ունեցավ հանդիսություն՝ նվիրված Սերբիայի Հանրապետության պետականության օրվան: «Արմենպրես»-ի հաղորդմամբ` «Հայ բանաստեղծի Սերբիան» խորագիրը կրող հանդիսությունը վարե ց Հայաստանում Սերբիայի Հանրապետության Պատվո հյուպատոս, բանաստեղծ, թարգմանիչ, սերբագետ, մշակույթի գործիչ Բաբկեն Սիմոնյանը: Նա 10 գրքի և ավելի քան 800 հոդվածների, թարգմանությունների, գրախոսությունների և ուղեգրությունների հեղինակ է: Նրա ստեղծագործությունները թարգմանվել են ռուսերեն, սերբերեն, ուկրաիներեն, բուլղարերեն, ռումիներեն, էստոներեն, իտալերեն, հունգարերեն, ֆրանսերեն, անգլերեն լեզուներով: Բաբկեն Սիմոնյանն իր գրական-մշակութային բեղուն գործունեության համար բազմիցս արժանացել է տարբեր մրցանակների ու պետական պարգևների: Սերբիայի Հանրա պետության նախագահ Տոմիսլավ Նիկոլիչի հրամանով նրան շնորհվել է Սերբիայի Հանրապետության բարձրագույն պետական պարգև` Ոսկե մեդալ` ստեղծագործական աշխատանքի 40-ամյակի առթիվ և հայ-սերբական գրական ու մշակութային կապերն ամրապնդելու գործում ձեռք բերած ակնառու հաջողությունների համար:
Հանդիսությանը ներկա էին հասարակական, քաղաքական գործիչ, Արցախյան ազատամարտի մասնակից Սարգիս Հացպանյանը, պատմաբան Գևորգ Յազըճյանը, հասարակական գործիչ, մանկավարժ, «Կարեն Դեմիրճյան» բարեգործական հիմնադրամի հիմնադիրների խորհրդի նախագահ Ռիմա Դեմիրճյանը, ՀՊՄՀ բանասիրության ֆակուլտետի դեկան Աշոտ Գալստյանը, սերբ լրագրող Գորդանա Կրստիչը, ընթերցողներ, գրական և մշակույթի գործիչներ, հյուրեր Հունգարիայից :
«Սիրելի Բաբկեն, երբ կարդում եմ քո պոեզիան, զգում եմ, որ նույն ցավն ես ապրում, ինչպես մեր Շանտիչը, կամ սերբական Հոմերոսը՝ Վիշնիչը: Դու էլ ես պարուրված երկրային ու երկնային ցավերով: Կյանքի ու հայրենիքի հանդեպ ընդհանուր ցավ ու սեր կա մեր միջև, որն արտահայտված է սերբ շատ բանաստեղծների մոտ: Իմ խորին համոզմամբ, քո պոեզիան վաղուց է դարձել սերբական գրականության անբաժան մասը: Դու քո արժանի տեղն ունես ոչ միայն հայ, այլև սերբական գրականության մեջ…» (սերբ անվանի բանաստեղծ՝ Լյուբոմիր Չորիլիչ):
«…Մենք՝ սերբ գրողներս, քեզանում մեծ գործչի ենք տեսնում, ով բացառիկ արժանիքներով փոխճանաչման ու համագործակցության հարատև կամուրջներ է կատարում աշխարհագրորեն իրարից հեռու, բայց հոգեհարազատ, պատմականորեն նման ուղղափառ երկու ժողովուրդների՝ հայերի ու սերբերի միջև» (սերբ բանաստեղծ Ջոկո Ստոյիչիչ):
«…Սիրելի Բաբկեն, շատ շնորհակալ եմ քո մեծ ավանդի համար, որով նպաստում ես Սողոմոնի անունն ու գործը ներկա ու ապագա հայ սերունդների գիտակցության մեջ ամուր պահելուն…» (Սողոմոն Թեհլիրյանի որդի՝ Շահեն):
«Հայաստան» հրատարակչության տնօրեն Վահագն Սարգսյանը՝ ներկայացնելով Բաբկեն Սիմոնյանի գրական-մշակութային և հյուպատոսական գործունեությունը, նշեց. «Բաբկեն Սիմոնյանի կյանքը երկփեղկվեց՝ նա դարձավ Հայաստանի դեսպանը Սերբիայում և Սերբիայի դեսպանը Հայաստանում: Ինչպես Արարատ սար ասելով հասկանում ենք Մասիսն ու Սիսը միասին, այնպես էլ՝ երբ ասում ենք Բաբկեն Սիմոնյան, հասկանում ենք և՛ Հայաստանը, և՛ Սերբիան…»:
Հայերեն ողջունելով ներկաներին՝ Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի ճեմարանի սան Պրեգրադ Միյանովիչը, նշեց. «ՊարոնՍիմոնյանի հանդեպ անսահման հարգանք եմ տածում, քանզի նա ոչ միայն ընկեր է, այլև իմ ժողովրդի անկեղծ ուազնիվ բարեկամը…: Վստահաբար և հպարտությամբ պիտի նշեմ, որ նրա սեր բերենի իմացությունը պարզապես ինձհիացնում է, նա շատ սերբերից ավելի լավ է զգում մեր լեզվի բառուբանը… Անցած 10 տարիների ընթացքում նակազմակերպել է բազմաթիվ միջոցառումներ, ցուցահանդեսներ, հանդես է եկել դասախոսություններով, հայերի ևսերբերի փոխադարձ այցելություններով ճանաչելի է դարձրել մեր երկրների մշակույթները…»:
Հաջորդիվ ողջույնի և շնորհավորանքի խոսքով հանդես եկան Ավ. Իսահակյանի անվան Կենտրոնական գրադարանի գիտական գծով փոխտնօրեն Ռուզաննա Բարսեղյանը, ֆիզ-մաթ գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր, ՌԴ գիտությունների ակադեմիայի արտասահմանյան անդամ Անուշավան Վանցյանը և այլոք:
Ցերեկույթի ընթացքում հնչեցին սերբական հայրենասիրական երգեր, ինչպես նաև ներկաներն ունկնդրեցին բանաստեղծություններ Բաբկեն Սիմոնյանի «Սերբական ղողանջներ» շարքից՝ հանդիսավար, դերասանուհի Գայանե Սամվելյանի ընթերցմամբ:
Ամփոփելով հանդիսությունը՝ Բաբկեն Սիմոնյանը շնորհակալություն հայտնեց ներկաներին և ընթերցեց Եղիշե Չարենցի «Ես իմ անուշ Հայաստանի» բանաստեղծության սերբերեն իր թարգմանությունը:
