Իրավակա՞ն, թե՞ քաղաքական գործընթացներ. «Փաստ»
Аналитика«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
2018-ի ապրիլի իրադարձություններից հետո Հայաստանում որևէ գործ չի «կարվել». լրագրողների հետ զրույցում ասել է ԱԱԾ տնօրեն Արթուր Վանեցյանը՝ անդրադառնալով ՊՎԾ պետ Դավիթ Սանասարյանի գործին: Դիտարկմանը, թե ԱԱԾ-ին մեղադրում են «գործը» կարելու մեջ, Արթուր Վանեցյանն ասել է. «2018-ի ապրիլից հետո որևէ գործ կարելու, սարքելու և այլ դեպքեր չեն եղել, մենք բոլորս կառուցում ենք իրավական պետություն, և ԱԱԾ-ն այդ գործում ունի իր առանցքային դերակատարությունը: Այն մեղադրանքը, որն առաջադրվել է Դավիթ Սանասարյանին, այս պահին ամբողջությամբ հիմնավորված է տարբեր մարդկանց ցուցմունքներով, կատարված առերեսումներով, բայց չխախտելով պարոն Սանասարյանի անմեղության կանխավարկածը՝ հորդորում եմ բոլորին մի քիչ համբերել, երբ գործը կուղարկվի դատարան, և այնտեղ բոլորը հնարավորություն կունենան ծանոթանալու բոլոր այն ապացույցներին, որոնք ձեռք են բերվել քրեական գործի նախաքննության ընթացքում, և հանրությունը, լրագրողները կգնահատեն այդ ապացույցների իսկությունը»։ Ավելորդ չէ նշել, որ ԱԱԾ տնօրենի հարցազրույցից հետո մամուլում տեղեկություն հայտնվեց տեսագրության առկայության մասին, որտեղ իբրև թե «հաստատվում» է Սանասարյանի «մեղքը»։ Տեսագրության փաստը ո՛չ հաստատվել, ո՛չ էլ հերքվել է պատկան մարմինների կողմից։
Ուշագրավ է, սակայն, որ անգամ Վանեցյանի հայտարարություններից հետո Դավիթ Սանասարյանը պնդում է իր անմեղությունը և նույնիսկ խոստանում է մոտ ապագայում ասուլիս հրավիրել՝ լրագրողների հարցերին պատասխանելու նպատակով։ Իհարկե, ՊՎԾ պետը, ում լիազորությունները ժամանակավորապես դադարեցվել են, կարծես հաշտվել է այն մտքի հետ, որ հրաժեշտ է տալու իր պաշտոնին՝ իրեն դուրս դնելով, այսպես կոչված, իշխանական էլիտայից։ Նախ՝ Սանասարյանը ապրիլի 24-ին Ծիծեռնակաբերդ էր գնացել իշխանության էլիտայից առանձին, բացի այդ՝ նախօրեին կատարել էր ուշագրավ ֆեսյբուքյան գրառում։ «Այս օրերին ամեն քայլափոխին ու տարատեսակ հարթակներում գրառումներով ստացած վստահության քվեից ու հավատից ավելի մեծ պաշտոն չկա»,- ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է Սանասարյանը։
Սակայն վերադառնանք Վանեցյանի հարցազրույցին, որի տողատակում մի քանի ուշագրավ ակնարկ կա։
ԱԱԾ տնօրենը պնդում է ՊՎԾ պետի մեղադրանքի հիմնավորվածության մասին՝ ակնարկելով, որ իրենց ձեռքի տակ առկա են բոլոր ապացույցները։ Ակնհայտ է, որ Վանեցյանի հայտարարությունն ունի ոչ միայն իրավական, այլ նաև ընդգծված քաղաքական ենթատեքստ։ Բանն այն է, որ Դավիթ Սանասարյանի գործը որոշակիորեն երկփեղկել է ոչ միայն հասարակական կարծիքը, այլ նաև տեսանելի դժգոհություններ է առաջացրել իշխանության և իշխանամերձ, այսպես կոչված, քաղաքացիական սպեկտրում։ Նույնիսկ Նիկոլ Փաշինյանի հրապարակային կարծիքից հետո շատերը կասկածանքով են վերաբերվում Սանասարյանին ներկայացված մեղադրանքին։ Այս ամենը հասարակական միջավայրում կարող է անվստահություն ծնել իշխանության հանդեպ, մանավանդ հեղափոխական էյֆորիան կարծես նահանջել է։ Սակայն ավելի ուշագրավ է մեկ այլ հանգամանք. եթե իշխանության բարձրաստիճան ներկայացուցիչները՝ երկրորդելով Փաշինյանին, ըստ էության հաստատում են ԱԱԾ-ի պնդումը ու միաբերան հայտարարում են, որ նոր Հայաստանում շինծու, պատվերով գործեր լինել չեն կարող, ապա կարգավիճակով ավելի ցածր աստիճանակարգում գտնվող պաշտոնյաները բացահայտորեն դժգոհություններ են հայտնում, որոշ դեպքերում՝ ուղղակիորեն թիրախավորելով Արթուր Վանեցյանին ու ակնարկներով քննադատելով Նիկոլ Փաշինյանին։ Համաձայնեք՝ սա արտառոց վիճակ է Հայաստանի համար, ու այս համատեքստում Վանեցյանի հարցազրույցն ակնհայտորեն ուղղված է իշխանության կոնսոլիդացիային։ Այնպես է ստացվել, որ ԱԱԾ-ն շարունակում է մնալ Նիկոլ Փաշինյանի համակարգային հիմնական հենարանը ու ոչ միայն իրականացնում է հեղափոխության, այսպես կոչված, պատժիչ ֆունկցիաները, այլ նաև կայունացնում է իշխանությունը, որը շատ դեպքերում ապրում է քաոտիկ ռեժիմում։
Սակայն Վանեցյանի հայտարարության ամենաուշագրավ դրվագն այն է, երբ նա փաստում է, թե 2018-ի ապրիլից հետո որևէ գործ կարելու, սարքելու և այլ դեպքեր չեն եղել։ Հենց սա է ԱԱԾ տնօրենի հարցազրույցի մեխը. ի վերջո՝ եթե պարզվի, որ Սանասարյանի գործում առկա է քաղաքական կամ այլ համատեքստ, ապա հասարակության ու միջազգային հանրության մոտ կասկածներ կառաջանան, թե նոր Հայաստանում շարունակում է գործել հին համակարգի տրամաբանությունը ու քաղաքական ենթատեքստ ու պատվերի բաղադրիչ գոյություն ունի նաև բոլոր այն գործերում, որոնք հարուցվել են նախկին իշխանության առանցքային գործիչների հանդեպ։ Եթե իշխանությունը խորթ մեթոդներով գործ է «կարում» յուրային Դավիթ Սանասարյանի դեմ, ապա ինչո՞ւ պետք է խնայեր «օտարի» կարգավիճակ ունեցող Ռոբերտ Քոչարյանին կամ այլոց՝ հատկապես, որ որոշակի կասկածներ են առաջացել աղմկահարույց ու սկանդալային հայտնի գաղտնալսումների հրապարակումից հետո։ Սանասարյանի գործը դարձավ այն ինդիկատորը, որը ապալեգիտիմացման վտանգի տակ դրեց նախկինների հանդեպ հարուցված քրեական գործերը։ Վանեցյանը հակադարձում է և պնդում, որ իրենք առաջնորդվում են միայն օրենքով ու չեն խնայում հանցագործություն կատարած որևէ մարդու՝ անկախ կարգավիճակից։ Ինչքանո՞վ են իրական ԱԱԾ տնօրենի պնդումները՝ ցույց կտա ժամանակը։
Հ.Գ.-Ի դեպ, այս համատեքստում շատ ուշագրավ էին Աջափնյակ համայնքի ղեկավարի տեղակալ, ՔՊ-ական Արամ Մանուկյանի «նոնստոպ» արված ու հետո ջնջված՝ «ջեբը բան գցելու», «պետք եղավ՝ պայքարելու», «հետևանքների համար պատասխան տալու» ու նմանատիպ բազմաթիվ այլ գրառումները, գումարած՝ Նիկոլ Փաշինյանին ուղղված զգուշացումը, թե «հետո մեզ չմեղադրես, հուսով եմ՝ հիշում ես, թե մենք ով ենք»:
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում