Նիկոլ Փաշինյանի նոր թիրախը՝ «սևազգեստ խմբեր».սա արդեն նույնիսկ ծիծաղելի չէ. «Փաստ»
Аналитика«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Թավշյա, ոչ բռնի հեղափոխությունից հետո մի շարք ուժեր, այդ թվում՝ նախկին կոռուպցիոն համակարգի հետ ուղղակի կամ անուղղակի կապ ունեցող անձինք փորձեցին քաղաքական գործունեության որոշակի դաշտ ստեղծել, ինչը բնական է ժողովրդավարական ցանկացած երկրում. այսպես է սկսել կառավարության երեկվա նիստը ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը: «Մեկ տարվա փորձերի արդյունքում այդ ուժերը վերջնականորեն հասկացան, որ անդառնալիորեն հայտնվել են քաղաքական լուսանցքում, և վերջին շրջանում տեսնում ենք, որ, ըստ ամենայնի, որոշ շրջանակներ որոշել են բռնության քաղաքական լեգիտիմացման քարոզ իրականացնել և նույնիսկ տեղի են ունենում կազմակերպված ակցիաներ, որոնց հիմնական ասելիքը հետևյալն է, որ նրանք պատրաստվում են բռնությամբ քաղաքական հարցեր լուծել:
Այս ասելիքը գնալով ավելի կազմակերպված բնույթ է ստանում, և նույնիսկ մենք օպերատիվ տեղեկություններ ունենք, որ այդ շրջանակների որոշ հատված որոշել է սևազգեստ մարդկանց խմբեր ձևավորել, որոնք քաղաքում պետք է շրջեն, տրամադրություն ստեղծեն, որոշակի լկտի պահվածքով աչքի ընկնեն»,- ասել է նա և ավելացրել, որ եթե Հայաստանում թավշյա, ոչ բռնի հեղափոխությունից հետո բռնության կոչեր են հնչում, ապա իրավապահ համակարգը չի կարող լինել թավշյա և պետք է շատ կոշտ հակահարված տա նման բոլոր երևույթներին։ «Եվ ես այսօր առավոտյան այս թեմայով նաև զրույց եմ ունեցել ոստիկանապետի հետ: Ինչ վերաբերում է այդ սևազգեստ խմբերին, ապա այդ սևազգեստ խմբերին պետք է տեղորոշել, սև շորերի հարցը լուծել, ծաղկավոր «բաբչկան» կապել և հնարավորինս վառ ծաղիկներով ճանապարհել քաղաքակիրթ օրինական կյանքի»,– ասել է Նիկոլ Փաշինյանը: Վարչապետի խոսքը թեև ակնհայտորեն ուղղված է նախորդ իշխանության հետ կապված խմբերին, սակայն բազմաշերտ է ու հանգամանալից անդրադարձի անհրաժեշտություն ունի։
Փաշինյանի հետ լիովին համաձայն եմ, որ բռնությունը Հայաստանում տեղ չունի, սակայն նույնքան դատապարտելի է, որ բռնությունը պետական մակարդակով դատապարտվում է սելեկտիվ, ընդ որում՝ հասարակությանը դարձյալ բաժանելով «սևերի» ու «սպիտակների»։ Առնվազն տարակուսելի է, որ վարչապետն ավելի քան մեկ տարվա պաշտոնավարման ընթացքում չի գիտակցել, որ բռնության աղբյուրը հենց հասարակության «սորտավորման» քարոզչությունն է, որն իրականացվում է պետական մակարդակով, հետո վիրտուալ հարթությունից տեղափոխվում է փողոցներ։ Օրեր առաջ ՀՅԴ կազմակերպած ակցիան որևէ կերպ հնարավոր չէ արդարացնել՝ կուսակցությունն իրավունք չունի քաղաքական հարթության վրա խրախուսել բռնությունն՝ անկախ մոտիվներից, սակայն յուրայինի բռնությունը քողարկելու իրավունք չունի նաև ու առաջին հերթին՝ իշխանությունը։ Ինչո՞ւ քրեական գործ չհարուցվեց, երբ Փաշինյանի կողմնակիցներն Ազատության հրապարակում հարձակվեցին Հրանտ Մարգարյանի ու նրա թոռների դեմ, ինչո՞ւ իրավական հետևանքներ չունեցան Նիկոլ Փաշինյանի աջակից ներկայացող երիտասարդի հայտարարությունները, որոնցով նա սպառնում էր «ցխել» Արցախի նախագահի գլուխը, կամ՝ ինչո՞ւ որևէ բանական ձեռք չբռնեց ՀԱԿ ակտիվիստ Վարդան Հարությունյանի ձեռքը, երբ նա օրեր շարունակ ֆեսյբուքյան իր էջում անվանարկում էր քաղաքական ու հոգևոր այրերի, բռնություն քարոզում։ Եթե չլինեին այս «ինչու»-ները, թերևս՝ չէր լինի նաև ՀՅԴ ակցիան, ու Նիկոլ Փաշինյանը՝ որպես վարչապետ, պետք է համապարփակ գնահատական տա բռնության բոլոր դրսևորումներին՝ վեր կանգնելով սելեկտիվ մտածողությունից։
Բայց աստիճանաբար տպավորություն է ստեղծվում, որ կառավարության ղեկավարը կտրում է կապն իրականության հետ՝ հերթական անգամ հանդես գալով հայտարարությամբ, որն արդեն րոպեներ անց սոցիալական ցանցերում դառնում է հումորի, քմծիծաղի ու քաղաքական շահարկումների թեմա։ Բայց նաև՝ նոր բարիկադների ու հակադրության առիթ։
«Գոլդ համարների», օլիգարխների թիրախավորումը չավարտած՝ հիմա էլ Նիկոլ Փաշինյանը «թշնամի» է հռչակում ինչ-որ «սևազգեստ խմբերին»՝ կատարելով հերթական անհասցե հայտարարությունը, խիստ տոնով հանձնարարական տալով իրավապահ մարմիններին, որոնք հիմա փաստորեն քաղաքում փնտրելու են սևազգեստ մարդկանց։ Գուցե վարորդնե՞րն են ահազանգել, որ հատկապես երեկոյան ժամերին «սևազգեստ» անցորդները իրենցից լուրջ վտանգ են ներկայացնում։ Իսկ եթե լուրջ, ապա ովքե՞ր են այդ «սևազգեստ խմբերը», ինչի՞ համար էր պետք այսպիսի հրապարակային հայտարարություն անել։ Չէ՞ որ օպերատիվ տվյալներին որպես կանոն պետք է օպերատիվորեն հետևել, կոնկրետ գործ անել, ոչ թե հերթական մասկի շոուն կազմակերպել: Ո՞ւր ենք գնալու՝ անհանդուրժողականության նման բեռով։ Սա արդեն նույնիսկ ծիծաղելի չէ։
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում