Երբ ադրբեջանցի մարզիկի հետ ես կռվում, ուսերիդ վրա մեծ ծանրություն ես զգում. 16-ամյա բյուրեղավանցին հաղթանակ է գրանցել
СпортԲյուրեղավանցի 16-ամյա Ռուբեն Այվազյանն օրեր առաջ Մոսկվայում կայացած «Մարտ առանց կանոնների» Մոսկվայի գավաթի մրցաշարում հաղթանակ է տարել ադրբեջանցու նկատմամբ: Ծնունդով բյուրեղավանցի երիտասարդն արդեն մի քանի տարի բնակվում է Մոսկվայում եւ հաճախում «Առյուծի սիրտ» սպորտհամալիր:
16-ամյա մարզիկը. «Այժմ Մոսկվայում եմ ապրում: Մեր մարտական ակումբը, որտեղ մարզվում եմ հիմա, կոչվում է Առյուծի սիրտ: Այնտեղ է մարզվում նաեւ մեր օլիմպիական չեմպիոն Միհրան Հարությունյանը, ու մենք բոլորս այդ ակումբից դուրս ենք գալիս Հայաստանի եռագույնի ներքո: Բռնցքամարտով զբաղվել եմ յոթ տարի՝ հայրենի Բյուրեղավանում: Դպրոցն ավարտելուց հետո տեղափոխվել եմ Մոսկվա ու արդեն երկու տարի զբաղվում եմ «մարտ առանց կանոնների» սպորտաձեւով: Բռնցքամարտով զբաղվելու ընթացքում ուենցել եմ 23 մենամարտ, իսկ այս մարզաձեւում՝15: Ընդհանուր 38 մենամարտ, որից 36-ը՝ հաղթանակ, մեկ պարտություն, մեկ ոչ ոքի»,- նշեց Ռուբենը՝ շարունակելով, որ բազմաթիվ առաջնությունների է մասնակցել՝ Մոսկվայի, Ռուսաստանի, Եվրոպայի:
«Ադրբեջանցու հետ մարտը, որ օրեր առաջ հաղթեցի 14:03 հաշվով, կոչվում էր «Մոսկվայի գավաթ» մրցաշար: Առաջին անգամ չեմ մրցում ադրբեջանցի հակառակորդի հետ, Մոսկվայի առաջնության կիսաեզրափակիչում կրկին հաղթել եմ ադրբեջանցի մրցակցիս:
Ադրբեջանցու հետ մարտը լրիվ տարբերվում է այլ մարտերից: Աստված էի կանչում, որ հակառակորդս լինի ադրբեջանցի ու կրեմ նրան: Երբ որ ադրբեջանցու հետ ես դուրս գալիս, դու ուսերիդ վրա մի ամբողջ ծանրություն ես զգոււմ, որ պետք է ամեն գնով ջախջախես ու հիշելով իմ ախպերներին, ովքեր ընկել են թուրքի գնդակից՝ ես պատրաստ եմ պահել նրանց պատիվը ու հաղթանակած դուրս գալ: Երեք անգամ մասնակցել եմ նաեւ բայեվոյ սամբոյի բաց առաջնության՝ գրավելով առաջին տեղը»,-ազրույցի ընթացքում ասել է Ռուբենը:
Երտասարդն ասում է, որ երազանքներ չունի, ունի նպատակներ ու դրանցից առաջինը UFC-ի գոտուն հասնելն է եւ աշխարհի առաջնությանը հաղթելը: Նաեւ ցանկություն ունի մի օր վերադառնալ հայրենիք ու հայրենի Բյուրեղավանում մարզվել ու մարզել երեխաներին: Իր հաղթանակների համար էլ շնորհակալ է Բյուրեղավանի մարզադպրոցին եւ մարզիչ Հովիկ Անտոնյանին:
Նախկին բռնցքամարտիկն իր բոլոր հաղթանակները նվիրում է ընտանիքին ու հայ ազգին.
«Պարտադիր իմ բոլոր հաղթանակները նվիրում եմ Հայաստանին ու երբ բարձրացնում եմ ու իմ ուսերին է հայոց եռագույնը, դրանք իմ կյանքի ամենաերջանիկ ակնթարթներն են»- ասում է Ռուբենը եւ շարունակում. «սիրում եմ սպորտը, այն մարձազեւը, ինչով որ զբաղվում եմ: Իմ երազանքն է՝ ձեռք բերել մեծ ճանաչում, վերադառնալ հայրենիք ու իմ սիրելի քաղաքում՝ Բյուրեղավանում, հիմնել երեխաների համար սպորտհամալիր, որտեղ նրանք կունենան զբաղմունք եւ կմարզվեն»:
