14 օր՝ գնված ապրանքը վերադարձնելու համար. ինչո՞ւ սպառողները չեն պաշտպանում իրենց իրավունքը. «Փաստ»
Интервью«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
«Վաճառված ապրանքը հետ չի ընդունվում», «Մեր ապրանքը չէր կարող հին լինել», «Տեխնիկան չէր կարող փչանալ, սխալ եք օգտագործել» և այսպես շարունակ: Քանի նման արտահայտություն են սպառողները լսել, շատ դեպքերում առանց «պայքարի» հեռացել առևտրի կենտրոններից: Բայց չէ՞ որ սպառողների իրավունքները պաշտպանված են օրենքով:
Փաստաբան Իրինա Հակոբյանը «Փաստի» հետ զրույցում նշում է, որ Հայաստանում սպառողների իրավունքները պաշտպանված են օրենսդրությամբ: «Սպառողներն օրենսդրության սահմաններում կարող են վերականգնել իրենց խախտված իրավունքները: Եթե, օրինակ, սպառողն անորակ ապրանք է ձեռք բերել, նա կարող է այն փոխելու կամ վերադարձնելու պահանջ ներկայացնել: Նա կարող է պահանջել ապրանքի գնի համաչափ իջեցում, գնի վերահաշվարկ:
Ոչ պատշաճ որակի ապրանքի ձեռքբերման դեպքում, եթե սահմանված է դրա պիտանելիության կամ երաշխիքային ժամկետ, սպառողը պետք է նկատի ունենա, որ եթե թերությունները հայտնաբերվել են այդ ժամկետների ընթացքում, ապա ինքը կարող է իր բոլոր պահանջները ներկայացնել վաճառողին, իսկ եթե թերությունները նկատել է ժամկետների ավարտից հետո, նա կորցնում է պահանջ ներկայացնելու իր իրավունքը: Եթե ապրանքը ձեռք է բերվել պայմանագրային հարաբերությունների շրջանակում, ապա հարցերը կարգավորվում են պայմանագրով, որն էլ իր հերթին պետք է համապատասխանի օրենքին», - ասում է փաստաբանը՝ ընդգծելով, որ սպառողը կարող է վերադարձնել ոչ միայն այն ապրանքը, որը թերություններ ունի:
««Սպառողների իրավունքների պաշտպանության մասին» օրենքը հնարավորություն է տալիս, որ եթե մարդը գնել է ինչ-որ ապրանք, որը թերություն չունի, սակայն սպառողի համար հարմար չէ, նա չի կարողանում այն օգտագործել, նա 14 օրվա ընթացքում կարող է այն վերադարձնել կամ փոխարինել այլ ապրանքով, եթե սպառողը պահպանել է ապրանքի տեսքը և դրա ձեռքբերման փաստը հաստատող փաստաթուղթ (ՀԴՄ կտրոն և այլն)», - նշում է Հակոբյանը
Փաստաբանն ընդգծում է՝ օրենքը բավականին լավ կարգավորում է սպառողների իրավունքների պաշտպանության ոլորտը, բայց այստեղ ունենք մի ուրիշ խնդիր: «Մեր սպառողները գործնականում չեն կիրառում օրենքը: Հասկանում են, որ պետք է դիմեն դատարան, քաշքշուկների մեջ ընկնեն, ծախսեր կատարեն: Ենթադրենք՝ ձեռք են բերել ցածր գնով ապրանք, այն ունի թերություն, սակայն որոշում են դատարան չդիմել՝ հավել յալ ծախսերից խուսափելու համար, նախընտրում են նորից նույն ապրանքից գնել: Շատ են դիմում փաստաբանական մեր գրասենյակին, խորհրդատվություն ստանում, սակայն գործերը դատարան չեն հասնում, քանի որ մեծ են թե՛ փաստաբանական, թե՛ դատարան դիմելիս առաջացող ծախսերը», ասում է մեր զրուցակիցը:
Հետաքրքրվում ենք՝ սպառողներին խորհուրդ ենք տալիս պաշտպանել իրենց իրավունքները, այս պարագայում պետությունն ի՞նչ անելիք ունի: «Սպառողները կարող են դիմել տնտեսական մրցակցության պաշտպանության պետական հանձնաժողովին: Ներկայացնում են գրավոր դիմում-հայտ, որ կոնկրետ խանութից ձեռք են բերել այս կամ այն ապրանքը, որն ունեցել է թերություններ կամ խախտումներ: Դիմումի հիման վրա պետական մարմինը պիտի ստուգի, ուսումնասիրի ու հայտնաբերի թերությունները, ընդ որում՝ այստեղ կարևոր է նշել, որ թերությունը պետք է համատարած լինի նույն ապրանքի խմբաքանակի դեպքում: Որովհետև հնարավոր է, որ ապրանքի ամբողջ խմբաքանակն անթերի լինի, սակայն գեթ մեկ ապրանք ունենա թերություն: Բացի հանձնաժողովից, սպառողները կարող են դիմել իրենց իրավունքների պաշտպանությամբ զբաղվող հ/կ-ներին կամ վեճը լուծել դատական կարգով», - տեղեկացնում է Իրինա Հակոբյանը:
Անդրադառնում ենք նաև օնլայն տիրույթում կատարվող առևտրին: «Օրենքը կարգավորում է նաև օնլայն տիրույթը: Մեր օրենքի շրջանակում կարգավորումը տրվում է հետևյալ կերպ. ցանկալի է, որ կնքվի պայմանագիր: Եթե ապրանքը ձեռք է բերվում լուրջ կազմակերպությունից, իրենք գնորդին օնլայն տարբերակով պայմանագրի օրինակ են տալիս: Օնլայն առևտրի պարագայում օրենքը մեկ-երկու կարգավորում ունի, այս տարբերակով գնումներ կատարելիս սպառողից զգոնություն է պահանջվում: Գոնե որոշակիորեն իրեն ապահովագրելու համար նա պետք է մի քանի քայլեր անի:
Օրինակ, էլեկտրոնային փոստով պահանջի պատվերի հաստատում, ստացում և մի շարք այլ տվյալներ, ինչը հետագայում առաջացող խնդիրների ժամանակ կարող է օգնել իրեն»,եզրափակում է փաստաբանը:
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում