«Իրական, նվազագույն հնարավորությունների բյուջե». ո՞ր գործոններն են լրացուցիչ զգուշավորության հանգեցրել. «Փաստ»
Интервью«Փաստ» օրաթերթը գրում է
2020 թվականի գլխավոր ֆինանսական փաստաթղթի՝ բյուջեի նախագծի, այնտեղ առկա կանխատեսումներից բխող մի շարք հարցադրումների շուրջ տնտեսագիտության դոկտոր, պրոֆեսոր, Վերահսկիչ պալատի հիմնադիր նախագահ Աշոտ Թավադյանն իր դիտարկումներն ունի։ Տնտեսագետը «Փաստի» հետ զրույցում մի շարք հանգամանքներ առանձնացրեց, որոնք առավել ուշադրության կարիք ունեն։
«Կառավարությունը նշել է 4,9 տոկոս տնտեսական աճ, այդ ցուցանիշն արդյո՞ք բավարար է տնտեսական զարգացման համար։
Մինչ այդ հարցադրմանը պատասխանելը, նախ պետք է ընդգծել, որ համաշխարհային տնտեսության մեջ էապես բարձրացել է անորոշության գործոնը, ինչն անդրադառնում է հատկապես փոքր տնտեսություն ունեցող երկրների վրա, որոնք գտնվում են ոչ կայուն գոտիներում։
ԱՄՆ-ի բազային տոկոսադրույքի, էներգակիրների գների փոփոխությունները, պատրաստի արտադրանք սպառող ռուսական շուկայում փոխարժեքի փոփոխությունը, ինչպես նաև տարածաշրջանային իրավիճակն ու լոգիստիկ խնդիրներն անմիջապես անդրադառնում են մեր տնտեսության զարգացման վրա»,-ասաց Ա. Թավադյանը։
Մեջբերելով 2020թ. բյուջեի համար ընտրված՝ «Надейся на лучшее, готовься к худшему» սկզբունքը, որով բյուջեն կազմելիս առաջնորդվել է կառավարությունը, մեր զրուցակիցը շեշտեց. «Մեր կանխատեսումները ցույց են տալիս, որ տնտեսական աճը գալիք տարում կլինի 5-ից 8 տոկոս։ Իսկ ինչո՞ւ նշվեց 4,9 տոկոսը։ Կարծում եմ՝ ելնելով հենց այն անորոշության աստիճաններից, որոնք հանգեցրել են կառավարության գործունեության լրացուցիչ զգուշավորությանը։
Այս ամենին պետք է ավելացնեմ նաև կառավարման արվեստի հանգամանքը»։ Տնտեսագետն ընդգծեց, որ իրավիճակից ելնելով՝ տնտեսության կարգավորման համար պետք է բարձր աստիճանի կառավարման արվեստ ցույց տալ.
«Ընդհանուր առմամբ, հաշվի առնելով վերոնշյալ սկզբունքը, այս բյուջեն կարելի է կոչել իրական, նվազագույն հնարավորությունների բյուջե։
Այդուհանդերձ, կարծում եմ, այդ նվազագույն շեմն անպայման կհաղթահարենք»։
Իսկ թե ի՞նչ է պետք հաղթահարելու համար՝ Աշոտ Թավադյանն ընդգծեց.
«Քանի որ այսօր փոփոխությունների դինամիկան կտրուկ աճել է, նոր մոտեցումներ են պետք՝ տնտեսական հիմնախնդիրները վերլուծելու և կանխատեսումներ կատարելու համար։ Կանխատեսումների որակը բարձրացնելու համար միայն ՀՆԱ-ի աճը դիտարկելը բավարար չէ։
Առանցքային ցուցանիշները պետք է փոխկապակցված լինեն։ Խոսքը ՀՆԱ-ի, առևտրային հաշվեկշռի, հատկապես պատրաստի արտադրանքի արտահանման և, իհարկե, զբաղվածության ցուցանիշի մասին է։ Այս երեք ցուցանիշները պետք է հստակ ներկայացնել, այնուհետև պարզել, թե համապատասխան ի՞նչ նորմատիվ ցուցանիշներ են պետք, դրանք ի՞նչ միջակայքում պետք է գտնվեն, և կարգավորող ի՞նչ ցուցանիշներ են անհրաժեշտ։
Եթե հստակ ձևակերպվի մակրոտնտեսական խնդիրը, որն անհրաժեշտ պայման է կարգավորման և կանխատեսման համար, ապա մեր կանխատեսման մակարդակը կաճի, զգուշավորության աստիճանը կնվազի, և մենք կարող ենք մի քիչ ավելի բարձր ցուցանիշ նշել»։
Աշոտ Թավադյանի խոսքով, հարկաբյուջետային քաղաքականությունը պետական բյուջեի հիմքն է, և լուրջ խնդիր է այն, որ դրամավարկային քաղաքականությունը փաստացի տարանջատված է.
«Այո՛, ցածր գնաճն էլ է վատ, բարձր գնաճն էլ, բայց գնաճը հստակ ձևակերպված է օրենքով։ Ըստ «Պետական բյուջեի մասին» օրենքի՝ այն պետք է լինի 2,5-5,5 տոկոս։
Այս ցուցանիշով է պայմանավորվում թե՛ բյուջեի կատարումը, թե՛ տնտեսական աճը։ Եվ եթե դու գրանցում ես ավելի ցածր գնաճ, քան պահանջվում է օրենքով, այդ հանգամանքը, որպես կանոն, բերում է նաև բարձր իրական բանկային տոկոսադրույքների։ Ընդհանուր առմամբ, փխրուն կայունություն է առաջանում։
Մենք նման իրավիճակի ականատես ենք եղել 2009 թվականին, երբ, այսպես կոչված, կայուն իրավիճակում 14 տոկոսի անկում ունեցանք։
Այսօր խորհուրդ կտամ հատկապես մեծ ուշադրություն դարձնել դրամավարկային և հարկաբյուջետային քաղաքականությունների էական կոորդինացման վրա»։
Տնտեսագետի դիտարկմամբ, պետք է հաշվի առնել հատկապես զբաղվածության ցուցանիշը.
«Եթե ցանկանում ենք մեզ մոտ իրական տնտեսական աճ լինի և մեր արտագաղթը նվազի, պետք է լուծենք զբաղվածության խնդիրը՝ գործազրկության ցուցանիշն աստիճանաբար հասցնելով տասը տոկոսի»։
Աշոտ Թավադյանն անդրադարձավ նաև այն հանգամանքին, ըստ որի՝ տնտեսական աճի՝ 4,9 տոկոս կանխատեսման պարագայում նախատեսվել է եկամուտների և ծախսերի աճ. «Սա պետք է իրականացվի ոչ միայն տնտեսական աճի, այլև վարչարարության մակարդակի բարձրացման հաշվին։
Կարող ենք ավելացնել նաև այն, որ կոռուպցիայի հակազդեցության առումով այստեղ ևս համակարգային մոտեցում է անհրաժեշտ։ Կոռուպցիայի դեմ պայքարի առումով որոշակի քայլեր արվում են, բայց դրանք բավարար չեն»։
Խոսելով պաշտպանության ծախսերի կրճատման մասին՝ տնտեսագետը հավելեց. «Մենք անցած տարի առաջին անգամ էապես մեծացրել ենք մեր պաշտպանության ծախսերը՝ գերազանցելով 500 մլն դոլարը։
Այսինքն, մենք որոշակի աճ ունենք։ Այդուհանդերձ, կարծում եմ՝ եթե մեր տնտեսական աճը գերազանցի 5 տոկոսը, ապա այդ պարագայում պաշտպանության ծախսերը ևս կաճեն։
Պետական բյուջեն փաստացի կառուցված է 4,9 տոկոս տնտեսական աճի հիման վրա, բայց այդ ցուցանիշը կարող է ավելանալ, ինչը լրացուցիչ հնարավորություններ կտա թե՛ կրթության, գիտության, սոցիալական լրացուցիչ խնդիրներ լուծելու, թե՛ մեր պաշտպանության ծախսերն ավելացնելու համար։
Իհարկե, չի բացառվում նաև այն, որ պաշտպանության ամրացման համար լրացուցիչ վարկեր ստանանք»։
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում