«Դրախտն ու դժոխքը երկնքում կամ գետնի տակ չպետք է փնտրենք, դրանք մեր մեջ են». լույս է տեսել Աթաբեկ Ադամյանի նոր գիրքը. «Փաստ»
Интервью«Փաստ» օրաթերթը գրում է
Երկարամյա մանկավարժ, գրող, հրապարակախոս Աթաբեկ Ադամյանն ընթերցողների դատին է հանձնել «Կա՞ կյանք կյանքից հետո» գիրքը: Սա հեղինակի չորրորդ գիրքն է: Համաձայնեք՝ շատերս ենք խորհում այն հարցի շուրջ, թե ինչ է լինելու մեր երկրային կյանքի ավարտից հետո, խորհում Աստծո գոյության կամ բացակայության մասին: Ա. Ադամյանի՝ «Կա՞ կյանք կյանքից հետո» գիրքն այս թեմայով մի շարք հարցեր է առաջ քաշում։ Նման թեմայի անդրադառնալը չի կարող մեկ օրվա մտորումների արդյունք լինել, ուստի պատահական չէ հեղինակին ուղղված մեր առաջին հարցը՝ ինչպե՞ս առաջացավ գրքի ստեղծման գաղափարը, նաև՝ ո՞րն էր այս բավականին բարդ թեմայի ընտրության պատճառը։
«Այսպիսի գիրք գրելու գաղափարը տարիների մտորումների արդյունք է, բայց նախ՝ թեմայի մասին: Թեման, իսկապես, բարդ է, դժվարին: Մեզանում ոչ ոք մինչև այժմ նման հարցերի չի անդրադարձել: Միայն Ալբերտ Նալչաջյանն է գրել և այն էլ միայն կլինիկական մահվան մասին: Ինչպես Դուք նկատեցիք, շատերս, համարյա բոլորս ենք խորհում, թե ինչ է լինելու մեր երկրային կյանքի ավարտից հետո: Մահը վերջակե՞տ է, թե՞ բոլորովին մի նոր իրողության սկիզբ: Ասում են, որ մարդկային հոգին անմահ է: Ո՞ւր են գնում հոգիները մարդու ֆիզիկական մահից հետո: Երկիր մոլորակը քավարա՞ն է մեղավոր հոգիների համար: Այս ու բազմաթիվ նման հարցեր են ծնվում, որոնք ճշգրիտ պատասխաններ չունեն, բայց հուզում են մեզ: Ինչպես արդեն նկատեցի, մեզանում, ցավոք, ի տարբերություն այլ՝ ամերիկյան, ռուսական և եվրոպական գրականության, շատ քիչ են գրել այդ մասին: Կարծես տաբու է դրված: Այսօր աշխարհի 26 երկրում գործում է Նյուտոնի ինստիտուտը, որ հիպնոթերապիայի՝ հիպնոսի միջոցով ոչ միայն բուժումներ է կատարում, այլև նույն նպատակով մարդուն տեղափոխում է նախկինում ապրած կյանք՝ ճիշտ ախտորոշումներ կատարելու համար:
Հիպնոթերապևտները գիտության մարդիկ են, բժշկագիտության դոկտորներ ու պրոֆեսորներ:Հայ մարդը նույնպես պետք է ծանոթանա նրանց տեսակետներին, ընդունի դրանք, ժխտի կամ կասկածի: Հազարավոր մարդիկ, որոնք օգտվել են հիպնոթերապիայի մեթոդից, հաստատում են, որ այն, ինչ իրենք տեսել են հիպնոթերապևտների շնորհիվ, իրենց ապրած կյանքն է: Ես ո՛չ հաստատում եմ, որ դա իրողություն է, ո՛չ էլ ժխտում: Ես միայն խորհրդածում եմ այդ հարցերի շուրջ, նմանատիպ բազմաթիվ հարցեր եմ բարձրացնում և առաջարկում բարձրաձայն մտորել այդ ամենի շուրջ: Դուք չե՞ք ցանկանում ականջալուր լինել այդ թեմայով զարգացումներին, դուք չե՞ք ցանկանում խորհել այդ մասին: Ինչ վերաբերում է գրքի «ակունքներին», ահա թե ինչպես մտահղացավ այսպիսի գիրք գրելու գաղափարը:
Միջնեկ որդիս մի օր խորհուրդ տվեց կարդալ Յուջին Օ' Քելլիի «Անորսալի լույսի հետևից» հրաշալի գիրքը և իմ կարդալուց հետո ժպիտով հարցրեց. «Իսկ ի՞նչ կանեիր դու, եթե իմանայիր, որ այդ գրքի հերոսի նման քեզ էլ շատ կարճ ժամանակ է մնացել ապրելու»: Ես հիշեցի տարբեր ժամանակներում որդիներիս և ընկերներիս հետ ունեցած զրույցները մահվան-, Աստծու-, Տիեզերքի ու էլի շատ բաների մասին և… այս գիրքը Ձեր սեղանին է»,-«Փաստի» հետ զրույցում ասում է Ադամյանը:
Ստացվում է, որ հեղինակը առաջացած հարցերին գրքում պատասխաններ չի տալիս, այլ խորհրդածելու համար այդ հարցերը բարձրաձայնում է: Հարցնում եմ՝ իսկ հարցերը շա՞տ են։ «Այո՛, ես այս գրքում ծագած հարցերին պատասխաններ չեմ տալիս, ներկայացնում եմ հարցը, կարծիքները, ինչ մտորումներ են դրանք առաջացնում իմ մեջ և ընթերցողին առաջարկում եմ մտորել ինձ հետ կամ առանց ինձ: Կարծում եմ՝ այդպես ավելի ճիշտ է, քանի որ իմ կարծիքը ես չեմ փորձում պարտադրել ընթերցողին: Ինչ վերաբերում է գրքում ընդգրկված հարցերի շրջանակին, դրանք բավականաչափ շատ են: Որոշ հարցերի մասին արդեն ասացի: Գրքում խոսվում է նաև Աստծու ու նրա ստեղծած Տիեզերքի, Տիեզերքի առեղծվածների, հակատիեզերքի մասին, որ շարժվում է մեր Տիեզերքին հակառակ ուղղությամբ, նաև այլմոլորակայինների, որոնք, վարկածներից մեկի համաձայն, մարդկությանը բնակության են բերել Երկիր մոլորակ, կլինիկական մահվան մասին, կա՞ արդյոք մտածող մատերիա, թե՞ ուղեղը չէ, որ մտածում է, աչքը չէ, որ տեսնում է… պայծառատեսների, ամենաբույժների, այն ամենի մասին, ինչ խորհրդավոր է, հետաքրքիր ու հաճախ անհավատալի… Այդ հարցերի հետ առնչվելն իսկ արդեն հետաքրքիր է, և հաճախ մոռանում ես պատասխանների մասին»,նշում է մեր զրուցակիցը:
Զրույցի ընթացքում խոսում ենք նաև Աստծո մասին: Նրա մասին բոլորիս պատկերացումները խիստ տարբեր են: Հետաքրքիր էր իմանալ, թե պարոն Ադամյանն ինչպիսին է պատկերացնում Նրան: «Աստծո մասին մարդկանց ունեցած պատկերացումները միմյանցից շատ են տարբերվում: Ոմանք գտնում են, որ Աստված մարդու կերպարանք ունի, քանի որ նա մարդուն ստեղծել է իր նմանությամբ: Կլինիկական մահ ապրած հազարավոր մարդիկ, նյարդավիրաբույժ գիտնականները, նաև պայծառատես Վանգան Աստծուն ներկայացնում են որպես հրե գունդ, Ոգի, որն իր մեջ նյութական ոչինչ չունի: Իր «Ենթագիտակցության բանալին» գրքում Յուել Անդերսենը Աստծուն համարում է գիտակցություն, գերագույն ինտելեկտ, ով ստեղծում է այն ամենը, ինչ նախագծում է մարդն իր մտքում: Իսկ որտե՞ղ է գտնվում նա: «Մենք ելել ենք ամենաբարձր լեռները, Նա (Աստված - Ա.Ա.) այնտեղ չէր: Մենք անցել ենք անապատներով, անտառներով, ծովերով ու օվկիանոսներով, Նա այնտեղ էլ չէր:Մենք փնտրել ենք նրան Տիեզերքում ու գետնի տակ և ոչ մի տեղ չենք գտել: Մենք չգտանք նրան դրսում: Աստված մեր մեջ է, քանի որ Նա մեր իսկական էությունն է»: Այո, Աստված մեր մեջ է և ամենուր: Մեր մեջ են նաև դրախտն ու դժոխքը»,- հավելում է հեղինակը:
Ինչպես գրքում է նշվում, այն «մտածելու գիրք է»: Ստացվում է, որ գիրքն ընթերցելիս յուրաքանչյուրս ի՞նքը պետք է գտնի հարցերի պատասխանները։ ««Մտածելու գիրք» արտահայտությունը պատկանում է գրքիս խմբագրին՝ Արտակ Ճաղարյանին: Դրանից հետո այդպես արտահայտվեց նաև Էջմիածնի Սուրբ Մարիամ Աստվածածին եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Արտակ ավագ քահանա Սիմոնյանը: Այո՛, յուրաքանչյուրն ինքը պետք է խորհրդածի կոնկրետ իրողությունների շուրջ, ի մի բերի կողմն ու դեմը, իրողությունը զատի պսպղուն զանգուլակներից և ձևավորի իր կարծիքը: Ես, օրինակ՝ այդ թեմայով տասնյակ գրքեր կարդալուց հետո հասկացա, որ դրախտն ու դժոխքը երկնքում կամ գետնի տակ չպետք է փնտրենք, դրանք գտնվում են մեր մեջ»,-ասում է զրուցակիցս:
Իսկ վերջին հարցիս՝ ի վերջո, կա՞ կյանք կյանքից հետո, պատասխանում է հետևյալ կերպ. «Բուդդիստներն այդ հարցին վաղուց են պատասխանել: Հայ գրականության մեջ, երբեմն անուղղակի, այս թեման նույնպես արծարծվել է: Թույլ տվեք Ձեր հարցին պատասխանել Չարենցի բառերով. «Հոգին չի մեռնում: Մարմինը թողած երկրային փոսում՝ թափառում է նա տիեզերական լաբիրինթոսում»,-եզրափակում է «Կա՞ կյանք կյանքից հետո» գրքի հեղինակ Աթաբեկ Ադամյանը:
ԼՈՒՍԻՆԵ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում