Պասիվության կոմպենսացում՝ ներքաղաքականով.«ուկրաինիզացիայի» վտանգը. «Փաստ»
Քաղաքական«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Այն, որ թավշյա հեղափոխության կազմակերպման, հետհեղափոխական գործընթացների մեջ բավականին ակտիվ դերակատարություն ունեցան հասարակական կազմակերպությունների ներկայացուցիչները, ինչպես նաև քաղաքացիական ակտիվիստները, փաստ է: Այդ փաստը ոչ ոք չի կարող հերքել: Բացի այդ, ոչ ոք չի կարող հերքել, որ որոշ, այսպես կոչված, «սորոսական» հ/կ-ների ներկայացուցիչներ բավականին բարձր պաշտոններ ստացան իշխանության մեջ:
Դիտարկումը քաղաքագետ Գագիկ Համբարյանինն է, որը խոսելով նաև վերջին շրջանում հ/կ-ների շուրջ ծավալվածի մասին՝ ընդգծեց. «Ինչ վերաբերում է նրանց ակտիվությանը, ապա նրանք միշտ են բավականին ակտիվ եղել: Հետհեղափոխական շրջանում նրանց ակտիվությունն էլ ավելի է բարձրացել, որն էլ ինքնըստինքյան քննադատվում, հակադարձվում է նախկին իշխանությունների ներկայացուցիչների կողմից: Եվ այն, ինչ հիմա տեղի է ունենում, անկեղծ ասած, ինձ համար սպասելի էր: Իշխանության մեջ գտնվող հ/կ-ների ներկայացուցիչները, որոնք հովանավորվում են Սորոսի հիմնադրամի կողմից, այժմ չեն բարձրաձայնում իրենց տեսակետն արտաքին քաղաքականության առումով. վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն իշխանության գալուց հետո կոնկրետ հայտարարել է, թե որոնք են ՀՀ արտաքին քաղաքականության ուղղությունները: Նշել է, որ Հայաստանը շարունակելու է սերտ համագործակցել ՌԴ-ի հետ, և նրա համար առաջնային են նաև ՀԱՊԿ-ի ու ԵՏՄ-ի հետ հարաբերությունները: Հիմա պատկերացնում եք, չէ՞, որքան տարօրինակ կլինի, որ այդ համապատասխան հիմնադրամները, որոնք ակտիվ ներգրավված են եղել Հայաստանի հեղափոխական գործընթացներում, հայտարարեն, թե համաձայն չեն Ն. Փաշինյանի հետ: Սա դիսոնանս կառաջացնի և, ըստ էության, արտաքին քաղաքականության մասով նրանց հայտնած դիրքորոշումները բավականին պասիվ են: Եվ, ինքնըստինքյան, արտաքին քաղաքականության այդ պասիվությունը ներքաղաքական գործընթացներին ակտիվ մասնակցությամբ են կոմպենսացնում»:
Նա նշեց, որ ասվածի վառ օրինակը տարբեր ոլորտներում առկա գործընթացներն են՝ սկսած կրթությունից, վերջացրած ՏԻՄ-երով: «Ընդհանրապես, կարծում եմ, որ այն, ինչ հիմա է տեղի ունենում մեր ներքաղաքական դաշտում, մեծ վտանգներ է պարունակում: Նույն Նարեկ Մալ յանին աղբամանը գցելու փորձը նորմալ երևույթ չէ, ամեն ինչ կարելի է քաղաքակիրթ ձևով լուծել: Իսկ աղբամանը գցելու մեթոդը նորություն չէ: 2014թ. փետրվարին Ուկրաինայում տեղի ունեցած հեղափոխությունից հետո ուկրաինացի իշխանավորները նույն կերպ էին վերաբերվում նախկին իշխանությունների հետ: Եվ մենք շատ լավ ենք տեսել, թե Ուկրաինայում ինչ տեղի ունեցավ. հասարակության բացահայտ պառակտում, ատելություն նախկին ու ներկա իշխանությունների միջև, ինչի հետևանքը մինչև հիմա ակնհայտ է: Կտրականապես դեմ եմ, որ Հայաստանում ներքաղաքական վիճակի «ուկրաինիզացիա» տեղի ունենա:
Մենք արտաքին քաղաքական մարտահրավերներ ու խնդիրներ ունենք, և մեզ միայն պակասում էր, որ հասարակությունը սարսափելի պառակտվի, որ հասարակական շերտերը ոչ թե մեկը մյուսին քննադատեն, այլ ատեն իրար: Այդ ամենը շատ մեծ վտանգներ է պարունակում ոչ միայն մեր ներքաղաքական վիճակի, այլև ընդհանրապես մեր պետականության համար: Ամեն ինչ պետք է վերադարձվի կոռեկտության ու քաղաքակրթության հուն: Երկուստեք հարգանք պետք է լինի և վերջ դրվի այս ամենին»,- նշեց քաղաքագետը:
Գագիկ Համբարյանը մեկ այլ դիտանկյունից էլ է մեկնաբանում խնդիրը:
«Ինչպես նշեցի, փաստ է, որ համապատասխան հիմնադրամները և դրանք հովանավորող ուժերի ներկայացուցիչները մասնակցել են Հայաստանում տեղի ունեցած հեղափոխությանը: Ոչ ոք չի կարող ժխտել դա նաև այն առումով, որ այդ հ/կ-ների որոշ ներկայացուցիչներ հիմա իշխանության վերնախավում են: Բայց այստեղ խնդիրը հետևյալն է. իսկ արդյոք նախորդ իշխանություններն այնքան լա՞վ են ղեկավարել երկիրը, որ կրիտիկական, ընդդիմադիր մասսան չէր հավաքվի ու վերջնական չէր տապալի նախորդ իշխանությանը: Նույն նախորդներն իրենց մեջ պետք է փնտրեն ու գտնեն խնդիրը, քանի որ չէր կարող տեղի ունենալ հեղափոխություն, եթե հասարակությունը լավ ապրեր ու անպատժելիություն չտեսներ: Մեղավորը նաև նրանք էին, ովքեր լճացել էին, և որոնք հովանավորում էին անպատժելիությունը, և Ն. Փաշինյանին հաջողվեց իր շուրջը հավաքել այդ կրիտիկական հատվածին և կազմակերպել թավշյա հեղափոխություն»,նշեց Գ. Համբարյանը:
Ամփոփելով՝ քաղաքագետը նշեց, որ վերոնշյալ իրավիճակից դուրս գալու ամենակարևոր ճանապարհը մեկն է. «Գործող իշխանությունը պետք է վերջապես գործով զբաղվի: 10 ամիս է՝ հասարակությունն անընդհատ կեղծ օրակարգեր, իշխանության և ընդդիմության գզվռտոցներն է տեսնում, և արդյունքն այն է, ինչ ունենք»:
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում