Բիզնեսն այդքան էլ չի տուժելու, անգամ կարող է սրճարանների պահանջարկը բարձրանալ. տնտեսագետ պատգամավոր
ՀասարակությունԱրդեն տեղեկացրել էինք , որ Օպերայի հարկից տարածքում իրականացվում են ապամոնտաժման աշխատանքներ և դրան զուգահեռ՝ բողոքի ակցիաներ։
Տնտեսությանն ի՞նչ վնաս կարող է տալ սրճարանների փակմանը։ Այս և այլ հարցերի շուրջԼՈՒՐԵՐ․com-ը զրուցեց ԱԺ պատգամավոր, տնտեսագետ Հայկ Գևորգյանի հետ։
- Պարոն Գևորգյան, ըստ Ձեզ, տնտեսական առումով ճի՞շտ է սրճարանների փակումը, թե՞ ոչ ։
- Անշուշտ, այդ թեման շատ նուրբ թեմա է։ Տարիներ շարունակ այդ սրճարանները գործել են և սա ոչ թե տնտեսական խնդիր է, այլ՝ քաղաքաշինական, էսթետիկական։ Օրինակ, եթե նախկինում էլ մենք լինեինք իշխանություն՝ վստահեցնում եմ, որ այդ սրճարանները չէին էլ կառուցվի, բայց հիմա ունենք այն, ինչ ունենք։ Այդ կանաչ գոտիների և Օպերայի տեսքը վերականգնելու խնդիրը կա։ Բայց, իհարկե, այստեղ կա նաև բիզնեսի խնդիր։ Փոքր, միջին և այդ տարածքում առկա մեծ բիզնեսների համար ինչ-որ բան է փոխվում ու դա ցավոտ պրոցես է։ Կարծում եմ՝ այդտեղ մի քիչ երկար բանակցելու, այլ առաջարկներ անելու անհրաժեշտություն կա։ Կշեռքի մի նժարին կարող ենք դնել կանաչապատման խնդիրը, մյուսին՝ բիզնեսի։ Այստեղ կա նաև մի հարց, որ սրճարանները երկու մասից են բաղկացած, եթե մի մասը կանաչ գոտուց հանում ենք, այնպես չէ, որ հաճախորդներ են կորցնում։ Ասենք, եթե ունեին 10 սեղան մի մասում, 10 սեղան մյուսում, հիմա փակվում է մի մասը։ Մյուս մասը կարող է ավելի լավ աշխատել։
Ես կարծում եմ, որ այդտեղ բիզնեսը այդքան էլ չի տուժելու, որքան որ մարդիկ պատկերացնում են։ Անգամ կարող է սրճարանների պահանջարկը բարձրանալ։
Հարցն այդքան ցավոտ չէ, որքան ներկայացվում է, բայց ամեն դեպքում նման որոշումներ կայացնելուց հետո պետք է ավելի շատ կոմունիկացվել մարդկանց հետ։ Շատ մանրամասներից տեղյակ չեմ, բայց ես մտածում եմ, որ լավ լուծումներ կարելի է գտնել։
-Կա այսպիսի տեղեկություն, որ նախկինում այդ տարածքների ամսեկան վարձը կազմել է ընդամենը 90․000 դրամ։ Արդյոք տնտեսության համար ավելի նպաստավոր չէր լինի, որ այդ վարձը մի քանի անգամ բարձրացվեր, բայց սրճարանները շարունակեին գործել։
- Եթե մենք զուտ տնտեսական տեսանկյունից նայենք, ուրեմն պետք է Օպերայի ողջ տարածքը դարձնենք սրճարաններ և այլն։ Սա այն հարցն է, որտեղ պետք չէ էսթետիկան և բիզնեսը խառնել։ Առանց այդ էլ Երևանում կանաչ գոտիների խնդիրը շատ-շատ լուրջ է։ Կարևոր է նաև՝ եթե քանդում են՝ պետք է քանդեն այդ գծի մեջ մտնող բոլոր սրճարանները, բացառապես բոլորը։ Եթե գոնե մեկը մնաց՝ մյուսների մոտ առաջանալու է հոգեբանական խնդիր և անարդարություն է լինելու։ Եթե որոշումը կա ու դա ճիշտ է համարվում, ուրեմն պետք է բացառություններ չլինեն։