Ստորգետնյա ցնցումներ կարող են լինել աշխարհի ցանկացած կետում և ցանկացած պահի: Ոչ մի երկիր, ոչ մի տարածք ապահովագրված չէ: Հատկապես սեյսմավտանգ են համարվում լեռնային շրջանները:
1202 թվականին Սիրիայում տեղի ունեցավ երկրաշարժ: Ստորգետնյա այս ցնցումները խլեցին շուրջ մեկ միլիոն մարդու կյանք: Չնայած, որ ցնցումները չէին գերազանցում 7,5 մագնիտուդ, այդ ցնցումները զգացվել են Սիցիլիայից մինչև Հայաստան:
Զոհերի մեծ քանակը պայմանավորված էր ոչ թե ցնցումների ուժգնությամբ, այլ դրանց շարունակականությամբ: Այդ երկրաշարժից ավերվեցին Կատանիա, Մեսսինա, Ռագուզի քաղաքաները, ինչպես նաև Կիպրոսում Ակրատիրի և Պարալիմնի քաղաքները:
1950 թվականի օգոստոսի 15-ին Հնդկաստանում տեղի ունեցավ ամենահզոր երկարաշարժերից մեկը: Ըստ պաշտոնական տվյալների, ստորգետնյա ցնցումների ուժգնությունը կազմել է 10 մագնիտուդ: Երկրակեղևի տատանումները այնքան ուժեղ են եղել, որ սարքերը չեն կարողացել գրանցել հստակ մագնիտուդը: Երկրակեղևի սալերն իրարից հեռացել էին և խոր անունդ էր գոյացել:
Ամենաուժեղ ցնցումները զգացվել են Ասսամի նահանգում, որտեղ երկրաշարժից ավերվեց շուրջ 2000 տուն, շինություն և զոհ գնաց շուրջ 6 հազար մարդ: Ավերածությունների ընդհանուր տարածքը կազմել է 390 հազար քառակուսի կմ:
