Կրքեր Սարդարապատի հերոսամարտի հուշահամալիրի տնօրենի պաշտոնի համար անցկացվող մրցույթի շուրջ. «Փաստ»
Հասարակություն«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Ազգագրագետ Խորեն Գրիգորյանն ասում է՝ այսօր մեր երկրում ունենք գլխավոր խնդիր, այն է՝ պահպանել օրենքները, որոնք գրվել են տարիներ շարունակ: Նա շեշտում է, որ չնայած արդեն 10 օրից ավելի է, ինչ հայտարարվել է «Սարդարապատի հերոսամարտի հուշահամալիր, հայոց ազգագրության և ազատագրական պայքարի պատմության ազգային թանգարան» ՊՈԱԿ-ի տնօրենի թափուր պաշտոնի համար մրցույթ, սակայն դրա մասին տեղեկատվություն գրեթե որևէ տեղ հնարավոր չէ գտնել:
«Հեղափոխություն իրականացրեցինք այն պատճառով, որ օրենքները չէին պահպանվում, իսկ այդ պարագայում առաջ էր գալիս խնդիր՝ կոռուպցիա:
Ըստ ՊՈԱԿ-ների մասին օրենքի՝ մրցույթի հայտարարությունը պետք է անընդհատ թարմացվի, ինչը չի արվել: Մրցույթը հայտարարվել է օգոստոսի 28-ից, այն տեղադրվել է ՊՆ կայքում:
Մեկ այլ հարց է, թե ինչու է թանգարանը գտնվում պաշտպանության նախարարության, ոչ թե մշակութային քաղաքականություն որոշող գերատեսչության կազմում: Ինչևէ:
Օրենքի համաձայն՝ մրցույթի հայտարարությունը նախարարությունը ոչ թե պետք է իր կայքում հրապարակեր, այլ փոխանցեր զանգվածային լրատվության միջոցներին, որոնք հնգօրյա պարբերականությամբ այն անընդհատ տեղադրեին:
Օգոստոսի 28-ից մինչ օրս այդ հայտարարությունը որևէ տեղ չեմ տեսել:
Այն գտել եմ ՊՆ-ի կայքէջի արխիվում: Թանգարանի ֆեյսբուքյան էջում կարող եք տեսնել, թե թանգարանում աշխատանքի քանի հրավեր կա, բայց տնօրենի մրցույթի հայտարարությունն այստեղ չեք գտնի:
Արդյոք չեն խախտվե՞լ մասնակցության հավասարության նորմերը: Սրանք խնդիրներ են, որոնք պետք է պատասխաններ ստանան:
Ուզում ենք պետություն կերտել, որի մեջ որևէ մեկը չպետք է իրեն օրենքից վեր դասի»,-«Փաստի» հետ զրույցում ասում է Գրիգորյանը, որը թանգարանում աշխատել է շուրջ վեց տարի:
Նա մի քանի հարց է բարձրացնում, որոնք ուղղված են թանգարանի տնօրինությանը, մասնավորապես, թե ե՞րբ է վերջին անգամ եղել հիմնական ցուցադրության փոփոխություն, թանգարանն ազգագրական բնույթի որևէ տպագրություն ունեցե՞լ է, թե՞ ոչ, ի՞նչ քաղաքականություն է վարվում թանգարանը զարգացնելու ուղղությամբ, մեկ տարվա կտրվածքով թանգարանն այցելուների թվի ա՞ճ, թե՞ նվազում ունի:
Գրիգորյանին հարց եմ ուղղում՝ նրա կարծիքով, տնօրենի պաշտոնի համար անցկացվող մրցույթի մասին տեղակատվությունն ինչո՞ւ չի տարածվել: Այս հարցում նա ունի իր կարծիքը: «Ունեմ անձնական կարծիք այդ առումով. ցանկանում են նույն մարդուն արդեն երրորդ անգամ նշանակել տնօրենի պաշտոնում:
Բացի այն փաստից, որ մրցույթի անցկացումը թաքցվում է, այլ հիմնավորումներ չունեմ, և դա որպես հարյուր տոկոսանոց ճշմարտություն չեմ կարող նշել: Ունեմ կապեր թանգարանի մտահոգ աշխատակիցների հետ:
Ինձ հասել է տեղեկություն, որ մրցույթի հարցաշարը ներդրվում է թանգարանի տնօրենի կողմից: Եթե կազմվում է թանգարանի տնօրենի կողմից որպես 12 տարվա աշխատանքների, թոհ ու բոհի միջով անցած կազմակերպիչ-տնօրեն, հրաշալի է, բայց սա մրցակցության խախտում է, եթե ինքը մասնակցի մրցույթին:
Իմ կարծիքով՝ արդեն իսկ ապօրինությունը կա, ֆիքսված է, որևէ տեղ չկա հայտարարություն, որ լինելու է մրցույթ:
Արդեն իսկ խախտվել են մրցույթի հավասար լինելու պայմանները, այսինքն՝ չի կարելի սա որպես հիմք վերցնել և մրցույթ անցկացնել»,-եզրափակում է Խորեն Գրիգորյանը:
«Փաստը» հարցի վերաբերյալ պարզաբանում ստացավ նաև Կարեն Արիստակեսյանից, որն այս պահին թանգարանի տնօրենի ժամանակավոր պաշտոնակատարն է:
Արիստակեսյանը նշում է՝ կոնկրետ այս դեպքում տնօրենի պաշտոնի համար հայտարարվում է մրցույթ, որին կարող է մասնակցել յուրաքանչյուրը: «Եթե մարդիկ չեն գալիս մրցույթին և բամբասում են, նշանակում է, որ պատրաստ չեն մրցելու:
Չեմ ուզում իջնել այդ մարդկանց մակարդակին: Մրցույթի համար հայտարարված են ժամկետներ, այն կազմակերպում է լիազոր մարմինը: Կա մրցույթի կարգ, որը հաստատված է պաշտպանության նախարարի հրամանով:
Մրցույթի հայտարարությունը որևէ մեկը չի թաքցնում, բոլորը շահագրգիռ են, որ մարդիկ մասնակցեն, այն արդար անցկացվի և հաղթի արժանավորը, այդ թվում և ես:
Այս տարիների ընթացքում, երբ տնօրեն եմ եղել, Սարդարապատում բավականին գործ եմ կատարել: Դա տեսանելի է այն մարդկանց համար, որոնք կուրությամբ չեն տառապում: Եթե մարդը 12 տարի առաջ եղել է Սարդարապատում և հիմա էլ այցելի, ապա տարբերությունը կտեսնի:
Կառչած չեմ այդ աթոռից: Անգամ չեմ դիմել մրցույթին, դեռ ժամանակ կա, իսկ մարդիկ արդեն աղմուկ են բարձրացնում իրենց անզորությունը դրսևորելով: Նրանք թանգարանագիտության և ազգագրության հետ ընդհանրապես կապ չունեն:
Հրավիրում եմ բաց և թափանցիկ մրցույթի, որին հետևելու է կառավարության ներկայացուցիչը, ՀԿ-ների ներկայացուցիչներ: Ինչպե՞ս եք պատկերացնում՝ կարո՞ղ եմ գրել մի շարք իրավական ակտերի նախագծերից բխող հարցաշարեր: Իհարկե, չեմ կարող:
Դա կազմելու, փորձաքննություն անցնելու խնդիր ունի»,ասում է Արիստակեսյանը:
Նա նշում է՝ մրցույթին մասնակցել ցանկացողն ուղղակի պետք է տիրապետի օրենսդրությանը: «Համակարգիչը և՛ բանավոր, և՛ գրավոր հարցերն ընտրում է պատահականության սկզբունքով: Եթե մասնակիցը հաղթահարում է այդ երկու փուլը, պետք է ներկայացնի իր հայեցակարգը:
Մասնակիցները պետք է թանգարանագիտության հիմունքներ սովորեն, հասկանան ժամանակակից թանգարաններն ինչի համար են, ինչ խնդիրներ ու գործառույթներ ունեն:
Զանգում են, հարցնում՝ ինչո՞ւ է թանգարանը քիչ միջոցառում անում:
Թանգարանն իր դերակատարությունն ունի մարզի տարածքում և համահայաստանյան սոցիալ-մշակութային տիրույթում, և այս խնդիրները դրված են թանգարանի կանոնադրության մեջ»,-եզրափակում է Արիստակեսյանը:
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում