Որքանով է բարոյական Փաշինյան կրտսերի կողմից խոսել չարաշահումների մասին, երբ նա և իր ընտանիքի անդամները, դեռևս չպարզված հանգամանքներում մաքսանենգությամբ զբաղվելու մեջ էին մեղադրվում...
ԲլոգԳարեգին Մկրտչյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրում է.
Երբեմն դժվար է լինում պատկերացնել, թե իշխանական կարիերիստ պատգամավորների երեսպաշտությունը մինչև ուր կարող է հասնել, առավելևս, երբ այդ պատգամավորը ազգակցական կապ ունի վերնախավի հետ: Դժվար չէ կռահել, որ խոսքը ԱԺ պատգամավոր Սիփան Փաշինյանի մասին է, ով հակաԾառուկյանական կամպանիային միանալու նպատակով, երեկ մի գրառում էր կատարել, որն ըստ էության նոնսենս էր ներկայացնում իրենից և հարիր չէր «քաղաքական գործչին», քանզի նախ հարցն իրավապահների տիրությում է և հետո, գոյություն ունի անմեղության կանխավարկած, որը խախտելով խոսքը դառնում է կամ զրպարտանք կամ ժողովրդական լեզվով ասած ***-ի շառ: Սիփան Փաշինյանն իր գրառման մեջ տարակուսում է, թե ինչպես կարող է ժողովրդի վատ վիճակից խոսի մեկը, ով մեղադրվում է 30 միլիարդ դրամ չարաշահման համար և նմանատիպ այլ պաթոսախեղդ մտքեր:
Նախ ի գիտություն Փաշինյան կրտսերի, դա դեռ ապացղուցել է պետք, քանզի այս երկու-երեք տարիների ընթացքում մենք ականատես ենք լինում միայն բարձրագոչ ու պոպուլիստական հայտարարությունների, որոնք այդպես էլ մնում են որպես օդում կախված խոսքեր: Ավելին, հաշվի առած հանգամանքը, որ իշխանական վերնախավը, Գագիկ Ծառուկյանի վերջին հրապարակային հայտարարույթւոնների և առհասարակ քաղաքականապես ակտիվ գործընթացներ սկսելու պատրաստակամությունից մեղմ ասած սրտնեղել են, ապա այս ամենը բնականաբար կարելի է նաև տեղավորել քաղաքական ճնշումների և հետապնդման համատեքստում:
Երկրորդ, որքանով է բարոյական նմանատիպ՝ օդում կախված թեմաներից խոսի կրտսեր Փաշինյանը, երբ նույն օդում կախված լուրերի համաձայն հենց նա և նրա ընտանիքի անդամները մաքսանենգության մեջ էին մեղադրվում: Արդյո՞ք նա իրավունք ունի ժողովրդի վատ վիճակը շահարկի այս դեպքում:
Իսկ որ ավելի կարևոր է, այս ամենը վաղուց արդեն զավեշտի է վերածվել, երբ նորելուկ դեղնակտուցները իրենց քաղաքական հովանավորներին հաճոյանալու նպատակով, ամբախ-զամբախ բաներից են խոսում, վիրավորում են մարդկանց, ովքեր իրենց տարիքի չափ միայն նպաստել են պետականաշինության գործընթացին: Տակտն ու քաղաքական էթիկան կարևոր եզրույթներ են, դրանք չպահպանելու դեպքում շատ շուտ կկորցնեք այն հանրային վստահությունը, ինչի շնորհիվ եկել եք իշխանության, եթե իհարկե արդեն իսկ չեք կորցրել: