Երևան, 07.Դեկտեմբեր.2024,
00
:
00
ՄԵՆՅՈՒ
Հաջորդ տարվա բյուջեի անհամամասնությունը. ի՞նչ «տողատակեր» կան բաշխումներում. «Փաստ» «Հայաստանի իշխանությունը փորձում է Ադրբեջանին չնեղացնել և չբարձրացնել այնպիսի հարցեր, որոնք կարող են Ալիևին ականջահաճո չթվալ». «Փաստ» Ում «կովը բառաչի», ՔՊ-ինը պետք է լռի. «Փաստ» Փաշինյանը փորձում է ի դեմս Թրամփի քաղաքական նոր «տանիք» գտնե՞լ. «Փաստ» Առաջին անգամ մշակվել է Հայաստանի տնտեսական անվտանգության և դիմակայունության գնահատման ամբողջական հայեցակարգ. «Փաստ» Ո՞վ կնշանակվի գլխավոր հարկադիր կատարող. «Փաստ» Էլ ու՞մ մուտքը Հայաստան կարգելվի. «Փաստ» Ի՞նչ կարծիք ունեն սյունեցիները հանքարդյունաբերության մասին. «Փաստ» Պահեստազորի փոխգնդապետին քաղաքական նկատառումներով թույլ չեն տվել մտնել հոսպիտալ. «Փաստ» «Հեզբոլլահը» հայտարարել է Սիրիային աջակցելու մասին


«Բան չմնաց, իննսուն օր, ինչ ուզում է լինի, տուն եմ գալու». Մաքսիմ Հովհաննիսյանն անմահացել է նոյեմբերի 2-ին Ճարտարի բարձունքում. «Փաստ»

Հարցազրույց

«Փաստ» օրաթերթը գրում է.

«Շատ աշխույժ էր Մաքսիմը, շփվող: Ինչպես ծնողներս են ասում՝ համով չարաճճի երեխա էր: Հետաքրքրասեր էր, անընդհատ հարցեր էր տալիս ամեն ինչի մասին, իրեն ամեն ինչ հետաքրքրում էր, ու պետք է անպայման ստանար իր հարցերի պատասխանները»,-«Փաստի» հետ զրույցում ասում է Անուշը՝ Մաքսիմի քույրը:
 
Դպրոցական տարիների մասին խոսելիս նշում է՝ եղբայրը գերազանց է սովորել: «Գրեթե բոլոր օլիմպիադաներին մասնակցել է: Սիրում էր բնագիտական առարկաները, բայց հավասարապես սովորում էր ամեն ինչ: Փոքր տարիքում հեռուստացույցով դիտում էր գիտական հաղորդումներ ռուսերենով: Մայրիկս պատմում է՝ մի օր անցնում էի կողքով, սկսեցի հարցեր տալ՝ հասկանալու համար՝ ուղղակի նայո՞ւմ է, թե՞ հասկանում է: Մաքսը բոլոր հարցերին պատասխանում է, պատմում հաղորդման մասին: Հրաշալի տրամաբանություն ուներ: Ծառայակից ընկերներից մեկը պատերազմից որոշ ժամանակ հետո մեզ պատմեց՝ գիրք ունեինք, խնդրի լուծումը չէինք գտնում, որոշեցինք սպասել, որ Մաքսը դիրքերից իջնի, իրենից հարցնենք: Եկավ ու մեր հարցին պատասխանեց: Կապ չունի՝ Հայոց պատմություն էր, թե մաթեմատիկա, իրեն հարցը տալիս էինք, պատասխանում էր»:
 
Դպրոցն ավարտելուց հետո Մաքսիմն ընդունվել է ԵՊՀ-ի «Ինֆորմատիկա և կիրառական մաթեմատիկա» ֆակուլտետ: Մեկ կիսամյակ հասցրել է ուսանող լինել և 2019 թ.-ի հունվարի 30-ին զորակոչվել է պարտադիր զինվորական ծառայության՝ Արցախ: Ծառայում էր Հադրութի 1-ին պաշտպանական 3-րդ գումարտակի հակատանկային դասակում՝ որպես ֆագոտ ջոկի օպերատոր: Երբ հարցնում եմ, թե ինչպիսին էին Մաքսիմի զգացողությունները ծառայության մեկնելուց առաջ, քույրիկը վերհիշում է 2016 թ. պատերազմը: Այդ ժամանակ եղբայրը դպրոցական էր, ընկերների հետ ոգևորվել էին, ուզում էին պատերազմ մեկնել: Մաքսիմի ծննդավայրից՝ Վեդիից է Ապրիլ յան պատերազմի զոհերից Անդրանիկ Զոհրաբյանը:
 
«Մի օր մայրիկին ասել էր. «Մա՛մ, պատկերացնո՞ւմ ես, թե ինչ է զգում Անդրանիկի պապան, երբ իր ձեռքն է վերցնում որդու զրահաբաճկոնը, որն ամբողջությամբ վնասված է փամփուշտներից»: Մաքսը շատ էր սպասում ծառայության մեկնելուն: Իր կրծքավանդակի մի հատվածը մի քիչ բարձր էր: Բժշկական հանձնաժողովներից մեկն անցնելիս հոլթեր էին ամրացրել՝ ստուգումներ իրականացնելու համար: Այդ օրը եկել էր տուն ու իրեն գերհանգիստ պահել: Հաջորդ օրը գնացել էր, սարքը հանել էին: Հետո արդեն բանակից զանգել էր հայրիկի քեռու տղային ու ասել՝ տեսա՞ր՝ ոնց խաբեցի այդ սարքին: Երբեք չի մտածել չծառայելու մասին, մի տեսանյութ կա, որտեղ ասում է՝ այնպես պետք է անենք, որ մեր ծնողները գլուխները չկախեն»: Անուշն ասում է՝ երբ վիճակահանության ժամանակ եղբայրն «ընտրել» է Արցախը, մեծագույն հպարտությամբ է արտաբերել իր ընտրության անունը:
 
«Հայրիկս այնքան պարզորոշ է հիշում այդ օրերը, իրեն ասել էր՝ պա՛պ, Ղարաբաղում եմ ծառայելու, իր ոգևորությանը չափ ու սահման չկար»: Մաքսիմի ծառայության օրերը հրաշալի էին անցնում: Անուշը վերհիշում է, որ երբ զրույցներից մեկի ժամանակ տատիկն ասել էր՝ Մա՛քս ջան, լավ է, բանակում սննդի որակը փոխվում է, նա արձագանքել էր. «Տատի՛, ավելի կարևոր բաներ կան, փորը լցնելը կարևոր չի»: Սեպտեմբերի 27-ին սկսվեց պատերազմը: «Պատերազմից առաջ՝ օգոստոսին մեր հորեղբայրը մահացավ: Համավարակի շրջանն էր, Մաքսն արձակուրդ գալ չէր կարող, մենք էլ փորձում էինք որքան հնարավոր է ուշ իրեն հայտնել այդ լուրը: Ի վերջո, ասացինք, շատ նեղսրտեց, կոտրված էր: Լուրը հայտնելու հաջորդ օրը զանգահարեց՝ տան բոլոր անդամներին հավաքեք, բան պիտի ասեմ: Մեզ ուժ էր տալիս, ասում, որ պետք է միասին լինենք և թև ու թիկունք դառնանք Արտյոմի՝ հորեղբորս տղայի համար:
 
Սեպտեմբերի 26-ի գիշերը ժամը մեկի կողմերը զանգահարեց, խնդրեց բոլորին արթնացնել: Ասաց՝ գնացեք հոպարի մոտ, խունկ վառեք, Աստված տա, կհանդիպենք: Այդ գիշեր բոլորիս հետ խոսել է, նաև Արտյոմի հետ: Նա մեզ մինչև հիմա չի պատմում, թե կոնկրետ ինչ է ասել իրեն, բայց ենթադրելի է, որ նախապատրաստել է ինչ-որ բանի, ասել, որ մեր կողքին լինի: Հայրիկս ասում էր՝ մի բան այն չի, մի բան կատարվում է, Մաքսը հենց այնպես չէր խոսի բոլորիս հետ: Սեպտեմբերի 27-ի երեկոյան եղավ հաջորդ զանգը: Ամեն անգամ ասում էր, որ ամեն ինչ լավ է լինելու, ոգևորում էր մեզ: Միայն մի անգամ՝ հոկտեմբերի 1-ին, շատ կոտրված էր, երբ զանգեց: Արցախի հերոս Դավիթ Ղազարյանն էր զոհվել: Դավիթն իր ուսումնական գումարտակի հրամանատարն է եղել: Պապային ասել էր. «Դավոն հերոս է, բոյ ա տվել, ես էլ եմ նույնն անելու, շուն թուրքն իմ մեջքը չի տեսնելու»»: Ինչպես շատ ընտանիքներ, Մաքսիմի ընտանիքը ևս սկսեց ապրել որդու մի զանգից մինչև մյուսը: «Եկավ Հադրութից դուրս գալու պահը: Մեր մորաքրոջ տղան սպա է, պատերազմի օրերին Մոսկվայում ակադեմիայում էր սովորում, եկավ, որ պատերազմ մեկնի: Մաքսն ասաց՝ լավ չի, որ եկել ես, բայց զգույշ կլինես, ախպե՛րս:
 
Զրուցում էին, բայց ոչ ուղիղ հարցերով: Մեր մորաքրոջ տղան հասկացել էր, որ Մաքսն ու ընկերները շրջափակման մեջ են»: Ընտանիքի տվյալներով, որդին և ընկերներն օրեր շարունակ շրջափակման մեջ են եղել, զենք չի հասել իրենց, ու ստիպված են եղել նահանջել: «32 օր կռվեցին Հադրութի թեժ մարտերում, հոկտեմբերի 28-ի գիշերը, ոտքով 9 ժամ քայլելով, ստիպված դուրս են եկել Հադրութի դիրքերից և տեղափոխվել Մարտունու շրջան: Հայրիկին ասել էր՝ մի փամփուշտ չենք թողել, ամեն ինչ բերել ենք մեզ հետ: Այդտեղ փոխվել էին, նոր համազգեստ ստացել: Մեր ունեցած տվյալներով, Հադրութից եկած տղաների մի մասին տարել են Ասկերան, մի մասը հրաման է ստացել բարձրանալ Ճարտարի դիրք: Հետո մեզ պատմեցին, որ իրենց ասել են՝ մի գնացեք, տղե՛րք, ով գնում է, հետ չի գալիս: Բայց տղաներն ընդդիմացել են՝ եթե չգնանք, տանկերն ասֆալտով կմտնեն քաղաք»: Մաքսը, Ժորժը, Արսենը, Լյովան և 2 կամավոր զոհվում են նոյեմբերի 2-ին Ճարտարի բարձունքում ավիառումբի հարվածից:
 
«Մեզ պատմեցին, որ մեկ ամբողջ օր «սմերչ» է «աշխատել», զինվորները չեն կարողացել բարձրանալ այդ հատվածը և տղաներին իջեցնել»: Մաքսի վերջին զրույցն ընտանիքի հետ եղել է զոհվելու նախօրեին: «Նոյեմբերի 1-ի առավոտյան վերջին անգամ զանգեց, խոսեց, ինչպես միշտ, բոլորիս գոտեպնդելով: Իր վերջին խոսքերն էին. «Բան չմնաց, 90 օր, ինչ ուզում է լինի, տուն եմ գալու։ Դե, լավ եղեք, կխոսենք»: Նույն օրը երեկոյան վիրավոր ընկերոջ հետ է խոսել՝ գնաս տուն, կզանգեմ: Նոյեմբերի 2-ից մի քանի օր իր հետ կապ չենք ունեցել: Միշտ սպասել ենք իր զանգին, երբեք առաջինը չենք զանգահարել: Երբ լուր չունեինք, սկսեցինք զանգահարել բոլոր հեռախոսահամարներով, որոնցով զանգահարել էր մեզ: Բայց ոչ մեկի հետ կապվել չէր հաջողվում: Այնպես է ստացվում, որ այնտեղ Վեդիից մարդ է լինում, և Մաքսի զոհվելու լուրը հասնում է Վեդի, միայն մենք տեղյակ չէինք: Մորաքրոջս տղան ևս լուր է ստանում, որ Ճարտարի ուղղությամբ նման բան է եղել: Սկսում է փնտրել նրան Արցախում՝ ամեն հնարավոր վայրում:
 
Ի վերջո, լուր են ստանում, որ Մարտունիում է: Մի մարդ կար, որ «բերում» էր տղաներին, հայրիկիս ընկերն է: Հենց նա էլ ճանաչում է Մաքսին: Նոյեմբերի 4-ի գիշերն իրեն բերում են, 5-ի առավոտյան իմանում ենք լուրը»: Անուշիկն ասում է՝ հայրիկն ամեն կերպ ձգտել է վերականգնել որդու մարտական ուղին, սակայն նրա սպաները զոհվել են, և որևէ բան անել չի կարողացել: Սակայն այս ընթացքում փորձել են գտնել նրա հետ ծառայած, պատերազմի բովով անցած տղաներին, խնդրել պատմել Մաքսի մասին, չէ՞ որ հատկապես հիմա ամեն հուշ էլ ավելի թանկ արժեք ունի: Ապրելու ուժի մասին: «Սովորում ենք ցավի հետ ապրել, քանի որ ուրիշ տարբերակ չունենք: Սպասումն էր ուժ տալիս, հայրիկը տեսել է Մաքսին, մենք՝ ոչ, և այդ սպասումն ապրեցնում էր, հատկապես՝ մայրիկիս: Ամեն դռան բացվելուց նա, կարծես, Մաքսին սպասեր: Իսկ ես... Ես փորձում եմ այնպես ապրել, որ արժանի լինեմ իրեն, որ հպարտանա ինձանով: Առաջվա կյանքը չկա: Մեր շատ նպատակներ կապված էին իր հետ՝ Մաքսը գա, այսպես անենք, Մաքսը գա, մյուս բանն անենք: Բայց ամեն ինչ փշրվեց, կոտրվեց, ու հիմա փորձում ենք ամեն կերպ արժանի լինել իրեն, իր անունն ու պատիվը բարձր պահել»:
 
Հ. Գ. - Մաքսիմ Հովհաննիսյանը հետմահու պարգևատրվել է «Մարտական ծառայություն» մեդալով: Հուղարկավորված է հայրենի Վեդիի պանթեոնում:

Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում

Հաջորդ տարվա բյուջեի անհամամասնությունը. ի՞նչ «տողատակեր» կան բաշխումներում. «Փաստ»«Հայաստանի իշխանությունը փորձում է Ադրբեջանին չնեղացնել և չբարձրացնել այնպիսի հարցեր, որոնք կարող են Ալիևին ականջահաճո չթվալ». «Փաստ»Ում «կովը բառաչի», ՔՊ-ինը պետք է լռի. «Փաստ»Փաշինյանը փորձում է ի դեմս Թրամփի քաղաքական նոր «տանիք» գտնե՞լ. «Փաստ»Առաջին անգամ մշակվել է Հայաստանի տնտեսական անվտանգության և դիմակայունության գնահատման ամբողջական հայեցակարգ. «Փաստ»Ո՞վ կնշանակվի գլխավոր հարկադիր կատարող. «Փաստ»Էլ ու՞մ մուտքը Հայաստան կարգելվի. «Փաստ»Ի՞նչ կարծիք ունեն սյունեցիները հանքարդյունաբերության մասին. «Փաստ»Պահեստազորի փոխգնդապետին քաղաքական նկատառումներով թույլ չեն տվել մտնել հոսպիտալ. «Փաստ»Հայաստանում հիմնվել է ոչ օլիմպիական մարզաձևերի միություն Ռոնալդոն նշել է այն ֆուտբոլիստի անունը, որն ապագայում մեծ աստղ կդառնա Կուրսկում իրավիճակը մոտ է հանգուցալուծմանը․ Պեսկով «Հեզբոլլահը» հայտարարել է Սիրիային աջակցելու մասին Արմավիրում հայտնաբերվել է մեծ քանակի զենք-զինամթերք (տեսանյութ) Վրաստանի ՆԳՆ-ն խուզարկություն է կատարել պաշտպանության նախկին նախարարի տանը Անահիտ Սիմոնյանը դիմել է ոճափոխության Թափառող շան վրա կրակողը ներկայացել է ոստիկանություն (տեսանյութ) Խոսենք փաստերով. Ինչո՞ւ ապրել Հայաստանում և ինչպե՞ս ապրել վարչախմբին հեռացնելուց հետո Մասկը Թրամփի վերընտրվելու համար ծախսել է առնվազն 260 միլիոն դոլար. CNN Ժամանակավոր սահմանափակում կկիրառվի որոշ ապրանքների արտահանման նկատմամբ Վինիսիուսն ու Ալաբան վերսկսել են մարզումները «Ռեալի» ընդհանուր խմբում ԶՊՄԿ-ն ներկայացրեց իր կայուն զարգացման հերթական հաշվետվությունը Թիրախը, իհարկե, Դամասկոսն է. Էրդողանը՝ Սիրիայում իրավիճակի մասին ՌԴ-ում առգրավվել է 570 կգ կոկաին՝ նախատեսված ԵՄ տեղափոխման համար (տեսանյութ)Ռուսաստանի Դաշնությունը հույս ունի, որ Արևմուտքը լուրջ է վերաբերվել «Օրեշնիկի» ազդանշանին. Լավրով Ձեր այցը պատմական է. Հայաստանը ձեռքը մեկնել է ԱՄՆ-ին. Պենտագոնի ղեկավարը՝ Պապիկյանին ՖԻՖԱ-ն տրանսֆերային արգելք է դրել ռուսական մի շարք ակումբների վրա Երեւանը տոնում է Լեւոն Մալխասյանի 80-ամյա հոբելյանը Թուրքիայի նախկին ԱԳ նախարարը դարձել է ԵԱՀԿ նոր գլխավոր քարտուղար «Կոլեկտիվ»՝ տարօրինակ ու զվարճալի կերպարներով. Արման Մարությանը նոր սիթքոմ է նկարում Սա իրավունքների իրացման հարց է, ոչ թե ստամոքսի կամ փողի խնդիր. արցախցիների խնդիրը չի լուծվում Սա գավառական մտածողությամբ բռնապետություն է․ Հովհաննես Իշխանյան Գյումրի կտարվի Փրկչի Խաչափայտի մասունքը Այս անգամ մեր «բախտը բերեց». Թուրքիայի ախորժակին Սիրիայում հագուրդ տրվեց. Հրանտ Մելիք-Շահնազարյան Փաշինյանը Կանադայի վարչապետի հատուկ բանագնացի հետ հանդիպմանն ընդգծել վերջինիս դերը Հայաստան-Կանադա հարաբերությունների զարգացման գործում Շենգավիթում ապօրինի թմրաշրջանառության դեպքեր են բացահայտվել (տեսանյութ) Տավուշում ապօրինի ծառահատումների դեպքեր են բացահայտվել (տեսանյութ) Մարդիկ այստեղ չեն տեսնում ո՛չ արդարություն, ո՛չ խաղաղություն․ Մենուա Սողոմոնյան Քպականներն անշարժ գույքեր են գնում արտերկրում Փաշինյանին դուրս են գրել բոլորը Հեռացնել «ազգային» բառը հաստատություններից. իշխանության նոր հրահանգը ԱՄՆ-ի արևային արդյունաբերությունը ռեկորդային նպատակներ ունի ԲՐԻՔՍ-ում Հայաստանի համագործակցության հնարավորություններն ու առավելություններըAMIO Mobile․ 2024-ի լավագույն մոբայլ հավելվածը` ըստ Armenian Digital Awards-ի ԶՊՄԿ ընկերության ղեկավար կազմը՝ գլխավոր տնօրեն Ռոման Խուդոլիի գլխավորությամբ մասնակցեց Հրանտ Դանիելյանի «Իմ սիրտը Կապանում է» նկարների ցուցահանդեսին Յուրի Նավոյան․ Հայաստանը և Սփյուռքը փոխհասկացողության փնտրտուքներում Երեկ մեր «ԱրԱր» հիմնադրամը հանդիսավորությամբ նշեց իր գործունեության 10-ամյակը. Ավետիք Չալաբյան Արտաշավան բնակավայրի մանկապարտեզը կօգտվի արևային էներգիայից՝ Ucom-ի և Արևորդի ՀԿ-ի ծրագրի շնորհիվ «ՀայաՔվեի» նպատակն այն է, որ Հայաստանը չվերածվի թուրքական գավառիՌոման Բերեզովսկին մեկնաբանել է Սպերցյանի հնարավոր տեղափոխությունը ՊՍԺ