Բողոքի հետքերով. բուժհաստատության տեղեկատուն հրաժարվում է հետազոտման սակագինն ասել
ՀարցազրույցԳաղտնիք չէ, որ բուժհաստատություններ դիմելն այսօր բավական թանկարժեք հաճույք է դարձել, որից ոչ բոլորն են ի վիճակի օգտվել: Վիճակը մեղմելու համար կառավարության կողմից ընդունվել են որոշումներ, համաձայն որոնց՝ սոցիալական որոշ խմբերում ընդգրկված անձիք իրավունք ունեն պետպատվերի շրջանակներում հետազոտվել, բուժում ստանալ, այսինքն՝ լուծել իրենց առողջական խնդիրները: Սակայն, հասարակության ստվար մասն իր սեփական գրպանից բավականին կլորիկ գումար է վճարում և իր միջոցներով է փորձում հոգ տանել սեփական առողջության մասին: Նույնիսկ կան դեպքեր, երբ բուժվելու համար մարդիկ իրենց տունն են գրավ դնում այս կամ այն վիրահատության համար պահանջվող գումարը վճարելու համար: Ինչևէ, ունենք այն, ինչ ունենք և ներկայիս սոցիալ-տնտեսական իրավիճակում պատշաճ հետազոտվելու և հիվանդության բուժումը սկսելուց առաջ բոլորն էլ փորձում են համապատասխան բուժհաստատությունից տեղեկանալ, թե որքան գումար է հարկավոր ունենալ հետազոտվելու, ապա՝ բուժում ստանալու համար:
Օրերս Orer.am-ի խմբագրություն էր զանգահարել մի քաղաքացի, ով բողոքում էր, որ Ա. Մալայանի անվան ակնաբուժական հիվանդանոցի տեղեկատուի հեռախոսավարուհին իրեն պատշաճ տեղեկություն չի տրամադրել: Նա մասնավորապես նշում էր, որ իր այն հարցին, թե աչքերի նախնական զննություն անցնելու համար որքա՞ն գումար է անհրաժեշտ ունենալ, տեղեկատուի աշխատակիցը չի պատասխանել՝ պատճառաբանելով, որ իրենք նման տեղեկություն հեռախոսով չեն տրամադրում: «Ես շրջանից պետք է գամ Երևան աչքերս ստուգելու համար, բնականաբար, ինձ հետաքրքրում էր, թե որքան գումար պետք է ունենամ, որ մի քանի անգամ չգնամ-գամ: Տեղեկատուի աշխատակիցը սակայն, ինձ ասաց, որ ծառայությունների գումարի մասին տեղեկությունը պետք է տեղում ստանամ: Չեմ հասկանում՝ ինչու են հավելյալ բարդություններ ստեղծում և արդյո՞ք հնարավոր չէ լիարժեք տեղեկություն տրամադրել»,- վրդովված ասում էր խմբագրությանը դիմած քաղաքացին:
Հարցի մասին պարզաբանում ստանալու համար Orer.am-ը դիմեց Ա. Մալայանի անվան ակնաբուժական հիվանդանոցի տնօրեն, բժշկական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր, ՀՀ ԱՆ գլխավոր ակնաբույժ Ալեքսանդր Մալայանին:
- Պարոն Մալայան, հասարակության մի ստվար մասը պետպատվերի շրջանակներում կարող է անվճար հետազոտություն անցնել, սակայն կան հետազոտություններ, որ, անկախ սոցիալական այս կամ այն խմբին պատկանելու հանգամանքից, այն վճարովի հիմունքներով է իրականացվում: Ինչո՞ւ:
- Անվճար բուժսպասարկումը ոչ բոլոր դեպքերին է վերաբերում՝ անկախ նրանից, թե դիմողը սոցիալական այս կամ այն խմբին պատկանո՞ւմ է, թե՞ ոչ: Քանի որ կան հետազոտություններ, որոնք պետպատվերի շրջանակներից դուրս են: Ինչ վերաբերում է այն քաղաքացիներին, որոնք պետպատվերի շրջանակներում չեն հետազոտվում, ապա գործում են հստակ սակագներ: Ի դեպ, նախնական հետազոտությունը, որի շրջանակներում բավականին ստուգումներ է իրականացվում, արժե 17 հազար դրամ: Բացի այդ, այս կամ այն մասնագետի խորհրդատվությունը ստանալու համար այլ սակագներ նույնպես գործում են մեր հաստատությունում, որի վրա արդեն չի տարածվում պետպատվերը:
- Իսկ ինչու՞ ձեր հիվանդանոցի տեղեկատու ծառայության աշխատակիցները մարդկանց չեն տեղեկացնում այդ սակագների մասին և խորհուրդ են տալիս սակագներին տեղում ծանոթանալ: Չէ՞ որ կան մարդիկ, որոնք շրջաններից են գալիս և իրավունք ունեն նախապես իմանալ, թե որքան գումար է իրենց անհրաժեշտ նախնական հետազոտություն անցնելու համար:
- Մեզ մոտ բոլոր տեղերում փակցված են հետազոտությունների և ծառայությունների սակագները, իսկ տեղեկատուի աշխատակիցները հրաժարվում են պատասխանել նման հարցերի, քանի որ շատ դեպքերում մարդիկ, իմանալով նախնական զննության սակագինը, մտածում են, որ այն բոլոր հետազոտություններին է վերաբերում: Սակայն, նորից եմ կրկնում, կան հետազոտություններ, որոնք դուրս են պետպատվերի շրջանակներից և նույնիսկ պետպատվերի շրջանակներում հետազոտություն անցնողները նույնպես պետք է վճարում կատարեն:
- Ինֆորմացիայի 90 տոկոսից ավելին մարդիկ ստանում են աչքերի միջոցով, ուստի ի՞նչ խորհուրդ կտաք մեր ազգաբնակչությանը:
- Չեմ ուզում կրկնել այն հայտնի արտահայտությունը՝ «աչքիդ լույսը պահիր, ինչպես աչքիդ լույսը», բայց իրականում դա այդպես է և վայ այն մարդուն, ով կորցնում է աչքի տեսողությունը: Բայց, դժբախտաբար, լինում են դեպքեր, երբ հնարավոր չի լինում վերականգնել տեսողությունը: Դա, իհարկե, մարդու բոլոր օրգաններին է վերաբերում: Կոչ եմ անում բոլորին ուշադիր լինել սեփական առողջության հանդեպ և ամենակարևորը՝ ժամանակին դիմել բժշկի և վստահել նրան:
Արմինե Գրիգորյան