Մեր ժողովուրդն արժանի չէ, որ իրեն անընդհատ զրկանքների մեջ պահեն. Ա. Փամբուխչյան
Հարցազրույց«Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության անդամ Արմեն Փամբուխչյանի կարծիքով՝ ապրիլի 1-5-ը ղարաբաղա-ադրբեջանական սահմանին տեղի ունեցած պատերազմական գործողություններն այն ագերսիայի դրսևորումն էր Ադրբեջանի կողմից, որի մասին երկար ժամանակ հայտարարում էր հակառակորդ երկիրը, որը, ցավոք, ի կատար ածեց,- Orer.am-ի հետ զրույցի ժամանակ նման տեսակետ հայտնեց մեր զրուցակիցը:
«Այն, իհարկե, տապալվեց, և Ադրբեջանը, այն ինչ նախատեսել էր, չկարողացավ հասնել իր նպատակին, բայց այստեղ տեղի ունեցան որոշակի «բայց»-եր»,- ասում է Փամբուխչյանը:
Նրա կարծիքով՝ թեև այս անգամ էլ հայկական բանկն ապացուցեց, որ ունակ է դիմակայել ցանկացած ագրեսիայի, սակայն կան բացեր, որի արդյունքում պարզ դարձավ, որ հայկական կողմն արդիական զինտեխնիկայի պակաս ունի:
«Այդ մասին նաև հայտարարեց Սերժ Սարգսյանը Բեռլինում, որը մեր ամենամեծ բացն էր: Ներկա դրությամբ մենք ունենք 44 զոհ և միգուցե մեր զոհերի թիվն ավելի քիչ լիներ, եթե կարողանայինք նախապես պատրաստված լինել և այն տեխնիկան և պաշտպանական միջոցներն ունենայինք, որն ունեն ժամանակակից շատ երկրները»,- ասում է Ա. Փամբուխչյանը:
Նրա խոսքով՝ դրա պատճառը կարող է լինել նաև «օդում կախված» այն տեղեկությունը, որ անցած 10 տարիներին մոտ 9 միլիարդ դոլարի չափով կապիտալ է դուրս եկել Հայաստանից, և եթե այն դուրս չգար, ապա կունենայինք ոչ միայն ժամանակակից տեխնիկայով զինված բանակ և մեր հույսը չէինք դնի առաջնագծում կանգնած մեր քաջ զինվորների վրա, այլև կկարողանայինք այդ զինտեխնիկայով ապահովել նրանց անվտանգությունը:
«Օդում կախված այդ լուրը ո´չ հերքվել է և ո´չ էլ հաստատվել, սակայն ինչպես ցույց է տալիս հայկական իրականությունը, նման լուրերը կարող են բավական մոտ լինել իրականությանը: Ինչ վերաբերում է մեր դիրքերին, ապա դրանք դեռևս պաշտպանվում են պահածոների դատարկ տարաներով, այնինչ մենք կարող էինք սահմանին ունենալ թե՛ տեսանկարահանող սարքեր, թե՛ արդիական այլ ազդանշանային համակարգեր: Իհարկե,տեղեկություններ կան նաև, որ Ադրբեջանի առաջնագծում կռվող զինվորները եղել են վարձկաններ, սակայն դա ամենևին էլ չի նշանակում, որ մենք մեր հույսը պետք է դնենք մեր զինվորների հնարամտության և արիության, մասնավորապես նռնականետով ուղղաթիռ ոչնչացնելու վրա, քանի որ դա միշտ չէ, որ հնարավոր էկամ հովվի որսորդական հրացանով «Տրոն» ոչնչացնելու վրա: Այսինքն՝ եթե շարժվում ենք այն ռազմավարությամբ, թե,ոչինչ,թող Ադրբեջանը զինվի,ունենա և՛ ԱԹՍ, և՛ «Սմերչ» և այլ համակարգեր, հույսը դնելով մեր նռնականետի վրա, հետքայլ է: Մենք պետք է այնպես անենք, որ զինված լինենք այն տեխնիկայով, որը կկարողանա դրոնոչնչացնել առանց մեր զինվորի ֆիզիկական ներկայության»,- ասում է Ա.Փամբուկչյանը:
Նրա խոսքով՝ապրիլյան պատերազմական օրերին ղարաբաղա-ադրբեջանական սահմանին իրականում անհավասար մարտ է ընթացել Ադրբեջանի և ԼՂՀ-ի միջև և այս օրերին, երբ պատերազմական գործողությունները տեղափոխվել են դիվանագիտական ճակատ, պարզ է դառնում, որ այդ ճականտում արդեն մենք պարտություն կկրենք: Ա.Փամբուխչյանը նաև նշում է նաև, որ եթե պատերազմական իրադարձությունների ժամանակ բոլորիս ուշադրությունը կենտրոնացած էր մեր բանակի մարտունակության վրա, ապա հիմա ժամանակն է հասկանալու, թե որոնք են մեր թույլ կողմերը, որի մասին ոչ թե պետք է լռել, այլև բաց խոսել: Հասարակությունը պետք է հնարավորություն ունենա իր կարծիքն ազատ արտահայտել անցած օրերի վերաբերյալ, քանի որ հայ ժողովրդի համար շատ թանկ է նույնիսկ մեկ զինվորի կորուստը, որը կարող էր պարզապես չլինել, եթե ժամանակին դրանք անկեղծորեն վերլուծվեին և համապատասխան հետևություններ արվեին:
«Պետական մարմինների գործը ոչ թե բանակին սնունդ ուղարկելն է, այլ այն միջոցների ապահովումը, որ բանակը ոչնչի կարիք չունենա: Ինչ վերաբերում է հասարակության կողմից կազմակերպված օգնություն ցուցաբերելուն, ապա դա բարի կամքի դրսևորում է, որն իր գիտակցական բարձր մակարդակի շնորհիվ կարողանում է իր զինվորին օգտակար լինել»,- ասում է Ա. Փամբուխչյանը:
«Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության անդամը նաև նշում է, որ ցանկանում է այնպիսի պետություն ունենալ, որ զինվորն այնքան ապահովված լինի, որ նույնիսկ հասարակության կողմից ուղարկված քաղցրավենիքի կամ ծխախոտի կարիքը չունենա, իսկ հակառակորդի կրած մարդկային կորուստների մասին Ա.Փամբուխչյանն ասաց, որ հավաստիացնում է, որ հակառակորդ երկրում մարդն արժեք չունի և նրանց համար միևնույնն է, թե 10 զոհ կտան, 100, թե 500:
«Դրա պատճառը գուցե կրոնական քարոզչական առանձնահատկությունն է, սակայն հայի համար ցանկացած զինվորի մահը դառնում է ողջ հասարակության դժբախտության պատճառը: Մեզ համար վերջին իրադարձությունների հետևանքով զոհված 44 հերոսների և անհայտ կորածների մասին տեղեկություններն ավելի սարսափելի են, քան կարելի է պատկերացնել: Այսինքն, այս երկրորդ պատերազմից հետո պետք է ոչ թե շարունակենք այն դեպրեսիվ վիճակով ապրել, որով ապրում ենք, այլ պետք է կարողանանք հասկանալ, թե իրականում ինչ տեղի ունեցավ և վերաիմաստավորել մեր գործողությունները: Իսկ այն, որ իշխանություններն անընդհատ հասարակությանը պահում են այն լարվածության մեջ, թե հակառակորդը մեր կողքին է, իսկ մենք դեռ պատերազմի մեջ ենք, ապա ինքն էլ է պարտավոր այնպիսի քայլեր կատարել, որ ժողովուրդը տեսնի, որ չնայած մենք պատերազմի մեջ ենք, բայց լավ պատրաստված ենք դրան»,- ասում է Ա. Փամբուխչյանը:
Նա համաձայն չէ նաև այն տեսակետի հետ, թե Հայաստանը աղքատ երկիր է: Վստահ է, որ եթե իշխանություններն ավելի բարենպաստ պայմաններ ստեղծեին, բավականին մեծ կլիներ և՛ ներդրումների հոսքը Հայաստան, և՛ երկրի բյուջեի մուտքերը:
«Հայաստանի իմ տեսլականում բոլոր հայերը պետք է կարողանան լավ ապրել, բայց ներկայիս իրականությունը ցույց է տալիս, որ հավասարակշռությունը խախտվել է և հասարակության մի մասը շատ լավ է ապրում, իսկ մի մասն էլ նույնիսկ ապրում է շատ վատ: Այդ հավասարակշռության խախտումը չի կարող իր ազդեցությունը չունենալ մյուս ոլորտների վրա, որոնցից մեկն էլ բանակն է: Իրականում, երբ պատերազմական վիճակ է լինում, այն հասարակությունն է ոտքի կանգնում ու իր պատրաստակամությունը հայտում կամավոր մեկնել մարտադաշտ, որը բավական դժվարությամբ է կարողանում առօյա հոգսերը հոգալ: Եվ այդ ժողովուդը հաստատ արժանի չէ ապրել անարդարության և ամենաթողության ներկայիս մթնոլորտում: Այդ ժողովուրդն այսօր, մի կողմ դնելով իշխանությունների հանդեպ ունեցած իր հիասթափությունը և նրանց կատարած հանցանքները, կարողացավ միաբանվել ու մեկ մարդու նման ոտքի կանգնել ու պայքարել մեկ նպատակի համար, ուստի մեր ժողովուրդն արժանի չէ, որ իրեն անընդհատ զրկանքների մեջ պահեն: ՀՀ քաղաքացին պետք է լինի ամենաապահով քաղաքացիներից մեկը ողջ աշխարհում, որը պետք է ապրի արդարության մթնոլորտում: Այդ դեպքում հավատացնում եմ, որ մեր կամավորների թիվը կկրկնապատկվի ու կեռապատկվի»,- ասում է Ա. Փամբուխչյանը:
Ինչ վերաբերում է խաղաղապահ զորքերի տեղակայման մասին խոսակցություններին, նրա կարծիքով, հայկական բանակը տարածաշրջանում միակ պատերազմ հաղթած և հաղթող բանակն է, որն ի զորու է անսասան պահել իր արևելյան սահմանները, իսկ սահմանային խաղաղությունն այլ խաղաղապահ զորքերի միջոցով իրականացնելու փորձերը կարող են լինել ինքնիշխանության վերջնական կորուստը:
Արմինե Գրիգորյան