Բանաձևի ընդունումը Գերմանիայի ներքին անվտանգության անհրաժեշտության մասին է խոսում. Լ. Շիրինյան
ՀարցազրույցԳերմանիայի Դաշնային Հանրապետության պառլամենտի՝ Բուդեսթագի կողմից այսօր ընդունված Հայոց ցեղասպանությունը դատապարտող բանաձևը մեծ արձագանք է առաջացրել ոչ միայն միջազգային, այլև հայկական հասարակական-քաղաքական շրջանակներում: Հիշեցնենք, որ այդ գործընթացը մեկնարկել էր 2015թ. ապրիլի 24-ին, սակայն մոտ մեկ տարի անց այն դարձավ պատմական որոշում Եվրամիության անդամ պետություններից ամենաառանցքային դերակատարություն ունեցող մի երկրի՝ Գերմանիայի կողմից, որը կարող է բավական լուրջ խաղաքարտի վերածվել աշխարհաքաղաքական նոր վերադասավորումների ֆոնին:
Քաղաքագետ Լևոն Շիրինյանն Orer.am-ի հետ զրույցում տեսակետ հայտնեց, որ գերմանական մշակույթը մարդասիրական խորը արմատներ ունի, որը հնարավոր չէ անտեսել, սակայն դա, անշուշտ, գլխավոր հարցը չէ, որին պետք է ուշադրություն դարձնել:
«Գլխավորը Գերմանիայում կուտակված թուրքական համայնքի առկայությունն է: Մի քանի տարի առաջ Անգելա Մերկելը հայտարարել է, որ բազմամշակույթ հասարակություն ստեղծելու Գերմանիայի փորձը տապալվել է: Խոսքն ամենայն հավանականությամբ վերաբերում էր թուրքական համայնքի կողմից պետության մեջ պետություն ձևավորելուն: Եվ ահա այս ֆոնին էլ ընդունվեց Հայոց ցեղասպանությունը դատապարտող բանաձևը, որը նաև ներքին անվտանգության անհրաժեշտության մասին է խոսում»,- ասում է Լ. Շիրինյանը:
Քաղաքագետի խոսքով՝ հայկական կողմը պետք է կարողանա դրանից օգուտ քաղել, իսկ օգուտը կլինի այն դեպքում, երբ Հայաստանը կարողանա այն օգտագործել ռուսական ազդեցությունը գերմանական ներկայությամբ հավասարակշռելու համար:
«Իհարկե, սա շատ դժվար և բարդ գործ է, բայց դա հնարավոր է: Դա կարևոր է նաև այն առումով, որ Գերմանիան Եվրամիության տնտեսական շարժիչ ուժն է, հետևաբար, նաև քաղաքական ազդեցությամբ է ամենահզորը: Այս քայլով ամրապնդվում են մեր դիրքերը Եվրոպայում: Իսկ ինչ վերաբերում է Թուրքիային, ապա դա նրա համար խնդիր է և չի բացառվում, որ այս քայլը նրան մղի Ռուսաստանի հետ մերձեցման»,- ասում է քաղաքագետը:
Այս խաղը մշտապես էլ եղել է, երբ մեկից «վիրավորվածը» սկսել է «սիրախաղի» մեջ մտնել մյուսի հետ, այդ իսկ պատճառով Հայաստանը պետք է կարողանա բազմավեկտոր քաղաքականություն վարել, քանի որ ուղղահայաց քաղաքականությունը կարող է վնաս հասցնել մեր երկրին:
Հարցին, թե այս քայլն արդյոք չի՞ նշանակում, որ Եվրոպայի առանցքային համարվող պետությունները՝ Ֆրանսիան, Գերմանիան, այսօրինակ քայլով փորձում են նաև հրաժարվել երկստանդարտ քաղաքականություն վարելու իրենց սովորույթից, քաղաքագետն ասաց. «Ինչո՞ւ, Ֆրանսիան դադարե՞լ է նման քաղաքականություն վարել: Ո՛չ: Հիմա էլ հայերը կսկսեն պատժի պահանջ դնել, ինչպես Ֆրանսիայում է: Բայց կարևորն այն է, որ դրական նոր մթնոլորտ և քաղաքական հաշվարկի նոր կոորդինատների որոնման հնարավորություն է առաջանում: Երկակի ստանդարտներ նորից լինելու են, բայց, եթե այդպես է, ապա մենք պետք է աշխատենք, որ այդ քաղաքականությունը լինի ընդդեմ Թուրքիայի»,- ասում է քաղաքագետը:
«Մոտ 5 մլն թուրք ոսկորի նման կանգնած է Գերմանիայի կոկորդին»,- ասում է Լ.Շիրինյանը, հակառակ դեպքում Գերմանիան նման որոշում երբեք էլ չէր ընդունի: Վերջին 10 տարում գերմանաթուրքական համայնքն այնպիսի աճ է արձանագրել, որ դարձել է սպառնալիք այդ երկրի համար: Իսկ Բունդեսթագի այն ելույթների մասին, թե Գերմանիան պարտավոր է ընդունել իր կողմից վարած քաղաքականության անցյալի սխալները, քաղաքագետը կարծում է, որ դա լոկ հայտարարություններ են, քանի որ եթե այդպես է, ապա նրանք կարող էին իրենց սխալները 10 կամ 15 տարի առաջ ուղղել, ոչ թե հիմա, երբ Եվրոպայի գլխին է կախվել մուսուլմանական ազգերի ներկայիս վտանգը:
«Մեկ բան պարզ է, որ սրանով բացվեց Հայաստանի կողմից Գերմանիայի հետ հարաբերությունները զարգացնելու ճանապարհները, ուստի անհրաժեշտ է որոնել և գտնել մեր և նրանց ազգային, պետական շահերի համընկնման կետերը և առաջ շարժվել»,- ասում է Լ.Շիրինյանը:
Քաղաքագետի կարծիքով՝ մեծ է նաև հայկական լոբբիի աշխատանքը, բայց ամենակարևորն այն է, որ պետք է հաշվի առնել նաև այն, որ այս քայլը կարող է ճանապարհ բացել ռուս-թուրքական հարաբերությունների մերձեցման, որը կարող է վտանգավոր լինել Հայաստանի համար:
«Շատ արագ Հայաստանը պետք է մոբիլիզացիոն և մոդեռնիզացիոն ծրագիր մշակի և իրականացնի ներգաղթի պարտադիր բաղադրիչով և կարողանա վերականգնել արդյունաբերությունը: Սակայն կարող ենք ազատ նավարկել, եթե պետությունն ազատ լինի ներքին և արտաքին կապանքներից»,- ասում է Լ.Շիրինյանը:
Ա.Գրիգորյան