Լևոն Շիրինյան. «Պայքարը լինելու է երկուսի միջև. ՀՀԿ–ն է և «Ծառուկյան» դաշինքը». «Փաստ»
Հարցազրույց«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Քաղաքագետ Լևոն Շիրինյանը կարծում է, որ խորհրդարանական ընտրություններում հիմնական պայքարը գնալու է ՀՀԿ–ի ու ԲՀԿ–ի միջև, ապագա խորհրդարանը ձևավորվելու է առանց արմատական ընդդիմության, քանի որ այժմ շահերի և ազդեցությունների բախում է ընթանում, ոչ թե քաղաքական պայքար:
Ներկայացնում ենք «Փաստի» հարցազրույցը քաղաքագետի հետ:
– Պարոն Շիրինյան, Ձեր կարծիքով, այս ընտրություններում ի վերջո քանի՞ բևեռ կունենա ընդդիմությունը, իշխանության հետ մրցակցության հնարավորություններն ինչպե՞ս եք գնահատում:
– Այս ընտրությունները նախորդ բոլոր ընտրություններից տարբերվում են մի բանով. թվում է թե՝ ընդդիմություն չկա: Նախ՝ ընդդիմությունը ճաղերի հետևում է և դատարաններում է:
– «Սասնա ծռերի՞ն» նկատի ունեք:
– Այո, այո, նրանք էին ընդդիմությունը, դրա համար էլ այդ հարցն այդ մասով առայժմ լուծված է: Առաջիկա խորհրդարանում կլինի ոչ թե ընդդիմություն–իշխանություն տարբերակը, այլ կլինեն ուժի մի քանի բևեռներ, որոնք իրարից շատ չեն տարբերվի: Քաղաքագիտության դասական օրինակով եթե չափենք, այսօր Հայաստանում ոչ թե կուսակցությունների պայքար է, այլ շահերի, խմբերի, ազդեցության պայքար: Դրա համար էլ տեսնում եք՝ ինչքան դժգույն է, մարդիկ մի ճամբարից փախչում են մյուսը, անդրկուլիսային կատաղի կռիվ է գնում: Ընդդիմությունը, ինչպես որ հասկացվել է, չի լինելու: Եթե լինի, կլինի տարբերվող մեկ բևեռ:
– Խոսքը ո՞ր բևեռի մասին է:
– Ես ենթադրում եմ, որ էդպիսին կլինի «ԵԼՔ»–ը, եթե իհարկե կարողանան մտնել խորհրդարան: Մնացածը կամ իշխանության հետ են եղել, կամ իշխանություն են: Ավելին՝ մի մասը իշխանության սյուներն են՝ այն ռեժիմը, որ առաջացել է, իրենք օգնող չեն եղել, կերտիչներն են եղել: Դրա համար դժվար թե ընդդիմություն լինի:
Իհարկե, ընդդիմության տեսք են իրենք տալիս, սա ուղղակի շահերի բախում է՝ մեկն ուզում է էսքան տեղ, կամ փայաբաժինների տարբերություն կլինի: Քաղաքագիտության մեջ ժողովրդավարության մի մոդել կա՝ ընկերակցային, որտեղ իշխանություն–ընդդիմություն տարբերակը չկա: Իմ ասածի ապացույցն այն է, որ գրեթե քաղաքական պայքար չկա, դուք ի՞նչ պայքար եք տեսել, բացի ներքին խոսակցություններից, լուրերից: Այլապես այս ճգնաժամային իրավիճակում մի քանի հստակ հարց կար. երկիրն արդյունաբերություն ունենալո՞ւ է, թե՝ չէ: Ինչ–որ անիմաստ տուրիզմի մասին են խոսում: Հայաստանն էդ ի՞նչ պոտենցիալ ունի տուրիզմի համար կամ էլ տուրիզմով քանի տանկ կարող եք առնել 5 տարին մեկ: Գիտության վերականգման մասին որևէ հայեցակարգային մոտեցում չկա, իսկ եթե Հայաստանի ապագան դրա հետ չկապվի, էլ ի՞նչ ապագա կա: Մշակույթի մասին խոսակցություն չկա և այլն:
Ընտրություններում շահերի, խմբերի կատաղի բախում է լինելու՝ թե ով որքան տեղ կունենա իշխանությունից և երկրի ազգային եկամտից փայաբաժին ստանալու: Պայքարը լինելու է 2–ի միջև. ՀՀԿ–ն է և «Ծառուկյան» դաշինքը: Քաղաքական օլիգարխիան մրցելու է տնտեսական օլիգարխիայի հետ: Մեկը՝ ԲՀԿ–ն, շատ քիչ, բայց տարբերվում է, որովհետև ԲՀԿ–ի առաջնորդը հայտնի է նաև տեղական արդյունաբերության ուղղությամբ քայլ անելով: Եթե Ծառուկյանն իր խմբով վերակողմնորոշվեր արդյունաբերության, գիտության վերականգմանը, Հայաստանը գոնե ինչ–որ բան կշահեր, ինչը ինքը մի քանի անգամ, կարծես թե, փորձել է: Ձայները 2–ի մեջ է բաշխվելու, մնացածը դեռ կանցնեն, կտեսնենք: Ենթադրում եմ, որ «ԵԼՔ»–ը կարող է ինչ–որ չափով ընդդիմություն լինել, բայց ինչքան տեղ կունենա, դժվար է ասել:
Շարունակությունը` «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում: