Սահմանամերձ գյուղերը Ծառուկյանի ուշադրության կենտրոնում են
ՎերլուծականՄենք շատ ենք լսում խոստումներ և հուզառատ ելույթներ այն մասին, թե սահմանամերձ գյուղերը և ընդհանրապես մարզերը պետք է լինեն կառավարության ուշադրության կենտրոնում։ Լսում ենք այդ մասին, սակայն իրական քայլեր, հավատացեք չեն լինում։ Մարդիկ տալիս են նախընտրական խոստումներ, ինչ-որ կերպ սողոսկում են ԱԺ ու հաջորդ հինգ տարիներին մոռանում են իրենց ընտրողներին։
Տրամաբանորեն հակառակ վարքագիծն է դրսևորում տավուշցի, նույն մարզի «Ծառուկյան դաշինքի» պատգամավորության թեկնածու Վարուժան Բաբաջանյանը։ Չնայած այն հանգամանքին, որ նա ստացավ պատկառելի ձայներ ու խորհրդարան չանցավ, ի հեճուկս մյուս ուժերի և գործիչների, երես չթեքեց տավուշցիներից։ Ավելին, իր ամենօրյա աշխատանքով անում է ավելին, քան բոլոր պատգամավորները և կառավարությունը միասին վերացրած։
Ամանորյա տոներից ընդառաջ, ելնելով տավուշցիների սոցիալական խնդիրներից, Բաբաջանյանը դիմել է Գագիկ Ծառուկյանին, որպեսզի վերջինս աջակցություն ցուցաբերի տավուշցիներին։
Ծառուկյանի կողմից աջակցությունը չի ուշացել։ Սա իրական գործնական քայլ է, որ ուղղված է սոցիալական խնդիրների մեջ թաղված տավուշցուն և սահմանապահ բնակչին։ Վաղուց ամրագրված ճշմարտություն է, եթե մարդը չկա, սահմանն ամուր չէ։ Եթե այսօր, Ադրբեջանի հետ սահմանակցող Տավուշի մարզի բնակիչը գնա այդ տարածքից, ապա ու՞մ համար է պետք մեր գոյապայքարը։ Ըստ այդմ, ամեն ինչ պետք է անել, որ տավուշցին մնա իր հողում, իր երազանքով։
Թերևս հենց այս սկզբունքի և իրականության ջատագովն է Գագիկ Ծառուկյանը։ Նրա հիմնադրամի աջակցությամբ, նախատոնական նվերներ, գումարներ են ստացել հազարից ավելի ընտանիքներ։ Սրանից առավել ի՞նչ հաճելի անակնկալ կարող էր ստանալ տավուշցին։
Սահմանամերձ գյուղում ապրող մարդը, որն ամեն օր աչքի առաջ ունի վտանգը, ունի նաև արժևորման կարիք։ ՈՒնի իրեն լիարժեք մարդ ու քաղաքացի զգալու կարիք։ Ու երբ մարդուն ցուցաբերում ես այդ աջակցությունը, ասում ես, որ՝ տավուշցի, ես քեզ հետ եմ։ Իրական աշխատանքը սա է, մնացածը պարզապես բարի կենացների շարքից են։
Զաբել Ռուբինյան