Ի՞նչ փետուրներից է հնարավոր պատրաստել... փետրաբաճկոնը. «Փաստ»
Lifestyle![Ի՞նչ փետուրներից է հնարավոր պատրաստել... փետրաբաճկոնը. «Փաստ»](/timthumb.php?src=disc/25-01-25/fc37574f1024d6476c69ea1030e4908b.jpg&w=780)
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Փետրաբաճկոնը (ռուսերեն՝ пуховик) միջուկով տաք վերնահագուստ է, որը նախատեսված է ցուրտ եղանակից մարդուն պաշտպանելու համար:
Փետրաբաճկոնի արտաքին դիզայնի բազմաթիվ տարբերակներ կան։ Ենթադրվում է, որ այդ հագուստի առաջին տարբերակները կարող էին հայտնվել 12-րդ դարում Ասիայում: Չկա ճշգրիտ տեղեկություն այն մասին, թե որ երկրում են սկսել առաջին անգամ նման հագուստ կարել, սակայն կարելի է միայն ենթադրել, որ դա եղել է Չինաստանը, Մոնղոլիան կամ Ճապոնիան, քանի որ այդ ասիական երկրներում է համեմատաբար ցուրտ:
Այդ հագուստը լցոնել են բամբակով, զարդարել թանկարժեք քարերով, ու դրանք բավականին ծանր են եղել։ Ամենայն հավանականությամբ, ներսից փետուրներով լցոնված առաջին իսկական փետրաբաճկոնները ստեղծվել են Նորվեգիայում։ Երկրի կլիման է ստիպել բնակիչներին՝ փնտրել տաք հագուստի տարբերակներ: Նորվեգացիները մորթի քիչ են ունեցել մորթյա բաճկոններ պատրաստելու համար, ուստի սկսել են օգտագործել գագա բադի փետուրները, ավելի ճիշտ՝ աղվամազը, բաճկոնները լցոնելու համար։ Այդ ափամերձ երկրում անգամ նոր մասնագիտություն է հայտնվել՝ գագայի աղվամազ հավաքող: 16-րդ դարում Նորվեգիայի թագավորը բացել է առաջին բուծարանները, որտեղ բուծել են գագա բադեր, իսկ բուծարանների մոտ տեղադրվել են գիշատիչների դեմ պաշտպանիչ սարքավորումներ։ Մինչ այժմ էլ գագա բադի աղվամազը, որով նա ձևավորում է իր բույնը, համարվում է լավագույններից մեկը փետրաբաճկոններ կարելու համար։
Եվրոպական այլ երկրներում ևս նմանատիպ բաճկոններ են կարել։ Որպես լցոնիչ օգտագործվել են թռչունների փետուրները և աղվամազը: Սկզբից փորձել են օգտագործել հավի ու հնդկահավի աղվամազ ու փետուրներ, բայց արագ պարզվել է, որ նման լցոնիչները հարմար չեն, դրանք արագ են փտում ու փչանում: Պարզ է դարձել, որ կարելի է օգտագործել միայն ջրային թռչուններից ստացված հումքը, քանի որ նրանց փետուրները պատված են հատուկ քսանյութով։
20-րդ դարում առաջացել է փետրաբաճկոնների զանգվածային արտադրության անհրաժեշտություն, քանի որ բևեռախույզները, լեռնագնացները, դահուկորդները, զինվորականները և փայտահատները դրանցով կարող էին իրենց հարմարավետ զգալ ցածր ջերմաստիճանների պայմաններում: Հստակ հայտնի չէ, թե ով է առաջինը հորինել մեզ ներկայում ծանոթ փետրաբաճկոնը, սակայն 1922 թվականին ալպինիստ Ջորջ Ինգլ Ֆինգն է օգտագործել այդ հագուստը Էվերեստը բարձրանալու համար: 1940 թվականին Էդի Բաուերն է արտոնագիր ստացել ժամանակակից փետրաբաճկոնի արտադրության համար։ 1952 թվականին ԱՄՆ-ում սկսվել է Snorkel Parka Army փետրաբաճկոնի արտադրությունը։
1964 թվականից նման բաճկոնները հասանելի են եղել զանգվածային սպառողների համար և դարձել մոդայիկ: Ներկայում ժամանակակից բաճկոնների լցոնման համար օգտագործվում են տարբեր նյութեր: Ինչպես նախկինում, լավագույնն են համարվում ջրլող թռչունների փետուրն ու աղվամազը։ Բաճկոնի մակերեսը պատրաստվում է դիմացկուն գործվածքից։ Որոշ բաճկոններ կարող են պաշտպանել մարդուն մինչև -85 0C ջերմաստիճանից: Նշենք միայն, որ մինչև 2002 թվականը փետրաբաճկոնները համարվել են հիմնականում սպորտային հագուստ: Հետո նորաձևության ցուցադրություններից մեկում Ջոն Գալիանոն առաջարկել է կանանց անսովոր փետրաբաճկոն, որը սկսել են կրել շատերը։
Մեր օրերում առաջարկվում են փետրաբաճկոնների հսկայական թվով տարբեր մոդելներ, որոնք ոչ միայն հարմարավետություն և ջերմություն են հաղորդում, այլ նաև զարդարում են իրենց տերերին։
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում