Երբ մոտ մեկ տարի առաջ երիտասարդ պատգամավորներից մեկը խոսեց պատգամավորական աշխատավարձի բարձրացման մասին, ստաժավոր մանդատավորներից շատերը պարզապես քմծիծաղ տվեցին` տարբեր միջավյարերում արտահայտվելով. «Դե մի երկու ավել կոստյում ա ուզածը, կունենա էլի»:
Սակայն արի ու տես, որ կարճ ժամանակում վերը նշված թեմային են անդրադառնում արդեն օրենսդիր մարմնի ներկայացուցիչներից, մեղմ ասած, քչից-շատից ունեւորները: Վերջերս ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության պատգամավոր Մհեր Սեդրակյանն հարցազրույցներից մեկի ժամանակ անկեղծանալով նշել էր, որ եթե պատգամավորը չզբաղվի այլ գործունեությամբ, ապա բարեկեցիկ կյանքով ապրելու մասին անգամ ավելորդ կլինի խոսել: Պատգամավորների անհանգստությունը թերեւս ընկալելի է, և բացահայտում չի լինի նշել, որ նրանցից շատերը հենց այլ գործունեության երակներով էլ սնվում ու բարգավաճում են` ստեղծելով ապահով Հայաստանում «բարեկացիկ» միջավայր:
Orer.am-ը փորձեց ճշտել, թե ԱԺ նախագահ Գալուստ Սահակյանն ի՞նչ այլ գործունեության վրա է հույսը դրել:
«Բոլորին թույլատրվում է ընտանեկան բիզնես ունենալ, մենք աշխատում ենք ամբողջ գերդաստանով եւ ամողջ կյանքում աշխատել ենք: Ես աշխատել եմ դեռ 17 տարեկանից, իմ որդիներն էլ աշխատել են 9-րդ դասարանից: Մենք աշխատում ենք ու կարողանում ենք ապահովել մեր մինիմում կամ մի քիչ ավել պահանջները: Բոլորիս ցանկությունն է ավելի ճոխ ու ավելի լավ ապրելը, քաղաքական տեսակետից մեր բոլորի գործունեությունը հենց դրան նպաստելու համար է: Բնական է, որ մարդ պետք է ցանկանա մշտապես ավելի բարեկեցիկ ապրել: Իմ պահանջները շատ ցածր են, այդքան բարձր չեն, մանավանդ, որ վայելելու ժամանակ էլ չեմ ունենում»,- նշեց Սահակյանը:
Այն հարցադրմանը, թե կարելի՞ է ասել, որ եկել են այնպիսի ժամանակներ, երբ Ձեր գերդաստանն է Ձեզ պահում, ԱԺ նախագահը պատասխանեց. «Ես բավական բարձր աշխատավարձ եմ ստացել միշտ, անգամ Սովետական միության ժամանակ, այնպես որ ինձ պահելու կարիք չկա»:
Սոսե Չանդոյան