Օրերս Ջեմալ Փաշայի թոռան այցելությունը Հայաստան մեծ աղմուկ բարձրացրեց: Նշենք, որ արնախում մարդասպանի թոռը Հայաստան էր եկել «ուղեղ լվանալու» եւ Ջեմալին արժանի կերպով ոչնչացող հերոս-տղերքին ավազակախմբի անդամներ անվանելու համար: Թուրք շոումենը, ում երակներով հոսում է գենետիկ հանցագործի արյուն, ուսանողների հետ հանդիպման ժամանակ պարզապես «շանթահարվել» է` սարսափահար նշելով, թե ահա նրանք են այն հայ երիտասարդները, ովքեր գիտեն ու չեն մոռանա Հայոց Ցեղասպանության մասին:
Թե արդյո՞ք կարելի է 1.5 միլիոն հայի ցեղասպանություն իրականացնող պարագլուխներից մեկի թոռանը թույլ տալ, որ նա ոտք դնի մեր սուրբ հողի վրա, արդյո՞ք նրա այցը ինչ-որ բան կփոխի, այս եւ կարեւորագույն այլ հարցերի շուրջ Orer.am-ը զրուցեց ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության պատգամավոր, արտաքին հարաբերությունների մշտական հանձնաժողովի անդամ Համլետ Հարությունյանի հետ.
-Չեմ կարծում, որ Ջեմալի թոռանը Հայաստան ներս թողնելով մենք ինչ-որ բանի կհասնենք: Մենք սիրում ենք ոչ ստանդարտ բաներով մեզ վրա ուշադրություն հրավիրել, պարզապես զարմանում եմ, թե Ջեմալ փաշայի թոռանը մեր երկիր թողնելը ի՞նչ կտա մեզ, կարծում եմ՝ ոչինչ, որովհետեւ Թուրքիայի քաղաքականությունը մեր նկատմամբ երբեք չի փոխվի: Թուրքիայում առաջադեմ հասարակությունը (ես ոչ թե Ջեմալի թոռանն ի նկատի ունեմ, այլ մտավորականության որոշ ներկայացուցիչների) այլ դիրքորոշում ունի Հայոց ցեղասպանության նկատմամբ, սակայն այդ դիրքորոշումը դրական ազդեցություն չի թողնում Թուրքիայի ավանդական քաղաքականության վրա: Հնարավոր է նաեւ, որ նման պահվածքը թուրքի դիվանագիտության արդյունք է, քանի որ մենք երբեք չենք կարողացել կռահել Թուրքիայի եւ թուրք մարդու դիվանագիտական նպատակները:
-Ինչու՞ չեն կարողացել կռահել, մենք ենք շատ միամիտ, թե՞ նրանք են խելացի:
-Ո՛չ, պարզապես մենք հումանիստ ենք, իսկ նրանք՝ ոչ: Նրանք եթե ոչ արնախում, ապա գենետիկ կոդով տարբեր ժողովուրդ են:
-Հայոց ցեղասպանության 100-ամյակին ընդառաջ, արդյո՞ք նրա հրավերը հետքայլ չի դիտարկվի մեր կողմից:
-Ասել, որ դա հետքայլ է` այդքան էլ ճիշտ չէ, պարզապես մի բան կասեմ, եթե Թուրքիայի արտաքին քաղաքականությունը գոնե միքիչ նման լիներ մեր արտաքին քաղաքականությանը, ապա կարծում եմ, որ հաշտության եզրեր կգտնվեին: Սակայն այդ եզրերը շատ ասիմետրիկ են: Ես վստահ եմ, որ Հայոց Ցեղասպանությունը մի օր ճանաչելու են: Ամեն ինչ այդքան էլ հեշտ չէ, չէ՞ որ կան հրեական եւ այլ լոբբիստներ, որոնք խանգարում են գործընթացին:
Ես որպես անձնավորություն, կատեգորիկ դեմ եմ Ջեմալի թոռան այցին, ուր մնաց նման խոսքեր ասի մեր տղաներին, չնայած, որ նրա գալով կամ չգալով որեւէ բան չի փոխվում, հետեւապես չգալն ավելի ճիշտ է` քան գալը:
Սոսե Չանդոյան