Անկախության սիմվոլ Պարույր Հայրիկյանը իր ֆեյսբուքյան էջում ցանկություն է հայտնել շնորհակալություն հայտնել ինձ, քանի որ զգալով մեր ներքին ջղաձգությունները իր ակնհայտ հզորացումից՝ իր տրամը (Սիմվոլի բառն է) բարձրանում է...
Սովորություն չունեմ պատասխանելու մեր մասին հնչող քննադատություններին ու նմանատիպ հրապարակումներին, սակայն այս անգամ բացառություն կանեմ, որովհետև միշտ չէ, որ մարդ կարող է արժանանալ անկախության սիմվոլի ուշադրությանը...
Անշուշտ, ինձ համար մեծ պատիվ է պահել մի լրատվամիջոց, ով զվարճացնում է անկախության սիմվոլին... Կիսում եմ այդ զվարճանքը, քանի որ նույնպիսի զվարճանք եմ ապրում, երբ նույն Orer.am-ում կարդում եմ Հայրիկյանի գործունեության անաչառ լուսաբանումն ու նրա հարցազրույցները...
Ինչ արած, մեր քաղաքական դաշտը այնպիսի վիճակում է, երբ որակի ընտրություն առանձնապես չկա: Ցավալի է, երբ մարդը կամք չունի մեկ անգամ շնորհակալություն հայտնելու իրեն լայնորեն լուսաբանելու և երբեմն հարցազրույցի տեսքով իր կարծիքը հանրությանը հասցնելու համար, սակայն առաջին իսկ քննադատության դեպքում իր մեկնաբանների հետ միասին կարող է զվարճալի տեղեկություններ տարածել իմ մասին...
Ինչ վերաբերվում է իմ մոսկովյան ֆինանսներին՝ կփորձեմ վաղն իսկ հարցում անել ռուսական կողմին, թե ինչու է առ այսօր թաքցրել իմ փողերը այն դեպքում, երբ Հայաստանում այդ մասին տեղեկացված մարդիկ կան... Տվեք իմ փողերը, Պուտին և Մեդվեդև, նամուս ունեցեք վերջապես... Իսկ ռուսասիրության հետ կապված ասեմ, որ սլավոնականի հետ առնչվող և սլավոնական արտաքինով միակ բանը, որ սիրում եմ՝ իգական սեռն է...
Ի դեպ, Հայրիկյանին քննադատող չարաբաստիկ հոդվածի հեղինակը ակնհայտ սլավոնական արտաքին ունի... Արդյո՞ք այս ամենում ռուսական ԿԳԲ-ի մատը խառը չէ՝ մնում է ենթադրել...
Հ.Գ.- այլևս չեմ պատրաստվում արձագանքել որևէ մառազմատիկ աղաղակի...
Վարուժան Բաբաջանյան