Հայոց ցեղասպանության հարցը հայ ժողովրդի պատմական հիշողության մեջ է: Յուրաքանչյուր հայի ընտանիք ունի պատմություն. ցեղասպանության պատմությունը բոլորին է վերաբերում և հենց այդ պատճառով հարցն արդիական է յուրաքաչյուրի համար: Այս մասին հայտարարեց ՀՀ նախագահի աշխատակազմի ղեկավար Վիգեն Սարգսյանը' ելույթ ունենալով «Արարատի ստորոտին» միջազգային մեդիա կոնֆերանսում:
«Արմենպրես»-ի փոխանցմամբ, Վիգեն Սարգսյանը շեշտեց, որ այսօր էլ' հարյուր տարի անց, Թուրքիան շարունակում է ժխտել Հայոց ցեղասպանությունը, իսկ Ցեղասպանությունը չի ավարտվել այնքան ժամանակ, քանի դեռ այն չի ճանաչվել և դատապարտվել:
Միջազգային պայքար պետք է տանել ցեղասպանության, մարդկության դեմ հանցագործության դեմ: Մենք ցեղասպանության մասին խոսում ենք, ոչ թե այն պատճառով, որ հաճելի է մեզ, այլ որպես ազգ, որ վերապրել է ցեղասպանությունը, օգնել միջազգային հանրությանը' պահել հարցն ուշադրության կենտրոնում»,- ասաց Սարգսյանը:
Այսօրվա Թուրքիան շարունակում է ժխտել հարյուր տարի առաջ կատարված հանցագործությունը: Դա թշնամական քաղաքականություն է: Թշնամական վերաբերմունքը նա ցուցադրում է միջազգային բոլոր կազմակերպություններում և պաշտպանում հակահայկական բոլոր նախաձեռնությունները, որն իրականացնում է Ադրբեջանը: «Ցեղասպանության պատմությունը չի վերջացել, քանի որ այսօր էլ այդ հանցագործությունը կրկնվում է: Հենց դա է պատճառը, որ մենք պետք է շարունակենք այդ թեմայով խոսել, քննարկել»,- Վիգեն Սարգսյանը' մեջբերելով Հիտլերի խոսքերն ուղղված իր բանակին, այն մասին, թե ով է հիշում հայերի ցեղասպանությունը:
Վիգեն Սարգսյանի փոխանցմամբ՝ սա նախազգուշացում է, որ Ցեղասպանության ճանաչումը պետք է դատապարտվի:
Խոսելով հայ-թուրքական հարաբերությունների մասին՝ Սարգսյանն ասաց, որ Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունը երբեք նախապայմաններ չի դրել Թուրքիայի հետ հարաբերությունների հաստատման համար: «Ցեղասպանության ճանաչման հարցը երբեք չի դրվել նախապայման' հարաբերությունների հաստատման համար»,- ասաց Վիգեն Սարգսյանը' շեշտելով, որ 2009թ. Հայաստանը նախաձեռնեց հայ-թուրքական հարաբերությունների նորմալացման փորձ, որը լայն շրջանակներում հայտնի է «ֆուտբոլային դիվանագիտություն» անունով: Սարգսյանը շեշտեց, որ արձանագրությունների ստորագրումից հետո թուրքական կողմը Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության հարցը բարձրացրեց և նախապայմաններ առաջադրեց, ինչն անընդունելի էր: Խոսելով Համահայկական հռչակագրի մասին՝ Վիգեն Սարգսյանը ներկայացրեց հենասյուները, որոնք պետք է իրականություն դառնան:
«Հիմնական սյունը հիշողությունն է: Երբ ասում ենք հիշողություն, ապա հասկանում ենք լայն կոնցպեցիա: Հիշողություն այն մարդկանց հանդեպ, ովքեր զոհվեցին, վերապրեցին, հիշողություն կորսված գույքի, ունեցվածքի հանդեպ: Գոհունակության շնորհակալություն այն անհատների, պետությունների հանդեպ, ովքեր օգնեցին հայ ժողովրդին վերապրել: Հարյուր տարի առաջ մարդու իրավունքների, հումանիտար աջակցության գաղափարը, ընկածին ձեռք մեկնելը դեռես գոյություն չուներ այն իմաստով, ինչպես այժմ: Բայց այդ ժամանակ եղան մարդիկ, ովքեր վտանգեցին իրենց կյանքը հային աջակց ելու համար: Կային միսիոներներ, ովքեր օգնեցին հայ որբերին վերապրել ցեղասպանությունը, ովքեր դարձան մայրեր նրանց համար, օգնեցին, որ պահպանեն հայի ինքնությունը: Դուք կզարմանաք իմանալով, թե սփուռքում որքան թերթեր են հրատարակվել, կառուցվել են եկեղեցիներ, դպրոցներ' այդ կերպ փրկելով հայի ինքնությունը»,- ասաց Սարգսյանը' հավելելով, որ 100-րդ տարելիցը նաև վերապրումի ժամանակ էր, վերածնունդի հարյուրամյակ էր, քանի որ վիշտն ու հիասթափությունն օգնեցին ոտքի կանգնել, վերագտնել պետականությունը, ստեղծել արվեստի գործեր ու շարունակել ապրել որպես ազգ: