«Մինչև... » ցուցահանդեսն անմահացած և մեր կողքին ապրող տղաներին այլ կողմից ճանաչելու տարբերակ է․ «Փաստ»
Society
«Փաստ» օրաթերթը գրում է
Փետրվարի 10-ին՝ Սրբոց Վարդանանց տոնին ընդառաջ, տեղի է ունեցել «Մինչև...» արվեստի գործերի ցուցահանդեսի բացումը։ Գաղափարը կյանքի է կոչվել Ամենայն հայոց հայրապետի օրհնությամբ Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի թանգարանների ու «Վերածնունդ» մշակութային և ինտելեկտուալ հիմնադրամի կողմից։ Հիմնադրամի ծրագրերի համակարգող Լուսինե Քարամյանը նշում է՝ նման ցուցահանդես կազմակերպելու գաղափարն առաջացել է «Վերածնունդ» հիմնադրամում։ «Հետո արդեն զրուցեցի Մայր Աթոռի ներկայացուցիչների հետ, և պարզվեց, որ իրենք էլ են ցանկանում նման մի ցուցահանդես կազմակերպել։ Արդյունքում համախմբվեցինք նույն գաղափարի շուրջ։ Ինչո՞ւ ենք անվանել «Մինչև...»։
Բոլորիս կյանքը բաժանվել է երկու մասի՝ պատերազմից առաջ և պատերազմից հետո։ Մեր «Կալենց» նախագծի նկարիչներից Գևորգ Արշակյանը զոհվեց պատերազմի ավարտից հետո՝ նոյեմբերի 16-ին։ Սկսեցինք հետաքրքրվել, թե այս պատերազմում արվեստագետներն ի՞նչ մասնակցություն են ունեցել, ովքե՞ր են, ցավոք, զոհվել, ովքե՞ր՝ վերադարձել։ Ցանկանում էինք հասկանալ՝ պատերազմ մեկնած մեր արվեստագետների մտորումներն ինչի՞ մասին են եղել, ինչպիսի՞ն էր նրանց կյանքը մինչև պատերազմը։ Որոշեցինք ցույց տալ նրանց բոլորի աշխատանքները մեկ հարթակում՝ պատերազմից առաջ եղած անհոգությունը, զգացմունքները, վախերը, մեկ խոսքով՝ նրանց կյանքը»,-«Փաստի» հետ զրույցում ասում է Լուսինեն։ Նշում է՝ ցուցահանդեսի ժամանակ ներկայացված են նկարներ, քանդակներ և մեկ տեսանյութ։ «Ընդհանուր առմամբ մենք ունենք ցուցադրված 60 աշխատանք, որոնցից 53-ը՝ նկար, 7 քանդակ և մեկ տեսանյութ, որը նկարահանել է պատերազմին մասնակցած ռեժիսոր տղաներից մեկը։ Կան արվեստագետներ, որոնք ներկայացված են երկու աշխատանքով։ Ստացվում է, որ ունենք 60 աշխատանք և 48 մասնակից»,-տեղեկացնում է մեր զրուցակիցը։
Հիմնադրամի ծրագրերի համակարգողն ասում է՝ ցուցահանդեսի վերաբերյալ արձագանքների մասով ինքը հատկապես շատ զգայուն է եղել ի սկզբանե։ «Շփվում էինք տղաների ընտանիքների հետ։ Կոմունիկացիոն առումով նրանց հետ աշխատելը բավականին բարդ էր։ Առաջին արձագանքը, որ մեզ հուզում էր և որի համար նաև կազմակերպել էինք այս ցուցահանդեսը, տղաների հարազատներինն էր։ Այսօր նրանցից անընդհատ նամակներ, զանգեր ենք ստանում, շնորհակալական խոսքեր լսում։ Այսօր ցուցահանդեսը բավականին հետաքրքրում է մարդկանց, զանգահարում են դպրոցներից, ցանկանում են խմբերով այցելել։ Հետաքրքիր մի բան ևս՝ մարդիկ, որոնց այնքան էլ հաճախ չես հանդիպի տարբեր ցուցասրահներում, բավականին հետաքրքրված են այս ցուցահանդեսով»,-նշում է նա։ Փաստում ենք՝ թերևս սա տղաներին, նրանց հոգեվիճակը, տեսակը ճանաչելու տարբերակներից մեկն է։
«Այո, սա մի տարբերակ է նրանց արժևորելու։ Բացի գաղափարական իմաստով հետաքրքիր լինելուց, նաև որակական իմաստով շատ հետաքրքիր աշխատանքներ կան։«Ամուր ձեռքով» տղաներ ունենք, որոնք, կարծես թե, մեկ վրձնի հարվածով են նկարել»,-ասում է մեր զրուցակիցը։ Ցուցահանդեսը կգործի Գևորգյան հոգևոր ճեմարանում։ «Այն տևելու է մինչև ապրիլի 10-ը։ Լավ կլինի, որ գնալուց առաջ մարդիկ ճշտեն ժամերը, որովհետև ճեմարանն աշխատանքային գրաֆիկի մեջ է։ Ցանկալի կլինի, որ այցելությունները լինեն աշխատանքային օրերին՝ ժամը 14։30-16։30-ը, որպեսզի չխանգարենք դասերին և ճեմարանն էլ փակ չլինի»,-նշում է Լուսինեն։ Արդյոք տղաների աշխատանքները կցուցադրվեն Երևանում և մարզերում։
«Ցուցահանդեսը մարզեր և Երևան բերելու մտադրություն չունենք։ Նշենք, որ տղաների աշխատանքները երկու ամիս մարդկանց տներից բացակայելու են։ Շատերն իրենց երեխաների վերջին աշխատանքները, կարելի է ասել, «մասունքները» տվել են մեզ, որպեսզի ցուցադրենք։ Երկար ժամանակ չենք կարող դրանք մեզ մոտ պահել, բացի դա, գործեր կան, որոնք տեղափոխելը բավականին բարդ է, շատ աշխատանքներ բերել ենք հեռավոր մարզերից։ Կարծում եմ՝ այս ցուցահանդեսից հետո կկազմակերպենք տղաների անհատական կամ փոքր խմբային ցուցահանդեսներ, որոնք կլինեն թեմատիկ, ավելի արվեստաբանական կոնցեպտով։ Այս պահին, օրինակ՝ մտածում եմ մեր հերոսացած տղաներից Գոռի աշխատանքների ցուցահանդես կազմակերպելու ուղղությամբ, ում աշխատանքներով հիացած եմ և չեմ թաքցնում դա։ Խոսել եմ իր մայրիկի հետ և պատմել իմ այդ ցանկության մասին»,-եզրափակում է Լուսինե Քարամյանը։
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում
