Ազգային դավաճանությունը ներկայացվում է որպես հաղթանակ. ինչո՞ւ է Փաշինյանը մեղադրում Ռուսաստանին, բայց ՀԱՊԿ-ից դուրս չի գալիս. «Փաստ»
Analysis«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
politnavigator.net-ը «Օձի պես. Փաշինյանը մեղադրում է Ռուսաստանին, բայց ՀԱՊԿ-ից դուրս չի գալիս» վերնագրով հոդվածում գրում է, որ հայկական իշխող վերնախավին պատել է ՀԱՊԿ-ի մերժման նոր ալիքը: Նիկոլ Փաշինյանը բացահայտ հայտարարել է, որ իր իշխանության տակ գտնվող Հայաստանը երբեք չի վերադառնա այդ կազմակերպություն։ Հակառուսական հաջորդ դեմարշի համար ընտրվել է Հայաստանի Ազգային ժողովի ամբիոնը, որտեղ վարչապետը պատասխանել է պատգամավորների հարցերին և, միևնույն ժամանակ, մեկնաբանել Վլադիմիր Պուտինի խոսքերը ՀԱՊԿ անդամ երկրների ղեկավարների հանդիպման ժամանակ այն մասին, թե ինչո՞ւ կազմակերպությունը չմիջամտեց Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմի ընթացքին: ՌԴ նախագահն իր դիրքորոշումը բացատրել էր նրանով, որ ԼՂՀ-ն չի ճանաչվել Երևանի կողմից, իսկ Հայաստանի դեմ Ադրբեջանի կողմից ագրեսիա չի եղել։
Փաշինյանը կտրականապես չի համաձայնել իրադարձությունների նման մեկնաբանության հետ և, առանց մանրամասն վերլուծության կամ որևէ փաստարկի, անմիջապես խոսել է հանրապետության՝ դաշինքում լինելու անհնարինության մասին և իբր դրսևորել է իր բուռն դժգոհությունը։ Սակայն Փաշինյանը թաքցրել է այն, որ 2021 և 2022 թվականներին իրավիճակի սրման բոլոր ժամանակահատվածներում Երևանից ՀԱՊԿ քարտուղարությանը ռազմական օգնության խնդրանքով պաշտոնական դիմումներ չեն եղել։ Ավելին, հենց ռուսական զորքերի և սահմանապահների առաջխաղացումը դեպի Հայաստանի արևել յան սահմաններ թույլ չտվեց ադրբեջանական զորքերին շարունակել հարձակումը Հայաստանի խորքեր։ Դեռ երեք ամիս առաջ ռուս սահմանապահները նույն Տավուշի և Սյունիքի մարզերում գտնվել են Ադրբեջանի հետ սահմանազատման գծում, բայց սահմանազատման գործընթացի պատրվակով Փաշինյանի խնդրանքով նրանք հետ կանչվեցին։
Երևանը համաձայնեց զիջել գյուղերի և հայկական պապենական տարածքների մի մասը, հանձնեց ամրացված տարածքներ ու հենակետեր, ինչի պատճառով երկիրը ծածկվեց զանգվածային բողոքի ակցիաներով։ Փաշինյանը չի նշել, որ հենց Մոսկվան է փրկել Հայաստանին կործանումից այս և հետագա տարիներին՝ երկրում ռուսական ռազմաբազայի, օդանավակայանի և ՌԴ ԱԴԾ սահմանապահ ծառայության զինվորների առկայությամբ։ Հայաստանի վարչապետը լռել է նաև այն մասին, թե ինչպես 2022 թվականի հոկտեմբերին Պրահայում ինքը համաձայնեց Բաքվի բոլոր պայմաններին և ճանաչեց Լեռնային Ղարաբաղի ադրբեջանական պատկանելությունը, թեև այնտեղ տեղակայված էին ռուս խաղաղապահներ, իսկ զինադադարի մասին համաձայնագիրը չէր խոսում ԼՂՀ-ի լուծարման մասին։ Հիմա այդ ազգային դավաճանությունը ներկայացվում է որպես հաղթանակ, իսկ Ռուսաստանի ու ՀԱՊԿ-ի դիրքորոշումը՝ որպես Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմի ժամանակ հայկական զինված ուժերի պարտության միակ պատճառ։ Փաշինյանը, պատգամավորական կորպուսի հետ շփման ժամանակ Մոսկվային նման կերպ պախարակելով, ևս մեկ անգամ հավատարմություն ցուցաբերեց Վաշինգտոնին. նման կարծիք է հայտնել «Հայաստանի հականացիստական ճակատ» շարժման համակարգող Հայկ Այվազյանը։
«Հայաստանն առանց այդ էլ չի մասնակցում ՀԱՊԿ-ի աշխատանքներին։ Փաշինյանը սիրում է կոշտ ձևանալ: Ո՞վ և ինչպե՞ս է որոշում, թե արդյո՞ք անցել է անվերադարձելիության կետը։ Իսկ եթե, Փաշինյանի կարծիքով, այդ կետն «անցվել» է, ապա ինչո՞ւ նա դուրս չի գալիս այդ կազմակերպությունից։ Ամենայն հավանականությամբ, նման ելույթներով Փաշինյանը փորձում է ևս մեկ անգամ հաճոյանալ իր արևմտյան տերերին», - նկատել է հասարակական գործիչը։
Եվ իսկապես, եթե Երևանն այնքան ատում է ՀԱՊԿ-ը, որը, ի վերջո, կրում է բոլոր ռազմական պարտությունների ու անհաջողությունների ողջ մեղքը, ապա ողջամիտ հարց է առաջանում՝ ինչո՞ւ Հայաստանի ղեկավարությունը պաշտոնապես չի լքում կազմակերպությունը։ Ի վերջո, քանի որ արդեն «անցել են անդառնալիության կետը», Փաշինյանն ու նրա իշխող կուսակցությունը, ունենալով ձայների մեծամասնություն թե՛ խորհրդարանում, թե՛ կառավարությունում, հեշտությամբ կարող են հավանություն տալ նման որոշմանը։ Բայց, չգիտես ինչու, այդ հարցով դեռ գրավոր դիմում չկա։ Ինչո՞ւ։ Այվազյանը կարծում է, որ այդպիսով Փաշինյանը ապահովագրում է ոչ միայն իրեն՝ չհամարձակվելով գնալ նման քայլի, այլ նաև իր եվրոպացի ու արտասահմանյան կուրատորներին, քանի որ վախենում է նրանց մեղավոր կարգել։ Իսկապես, այդ դեպքում «անհրաժեշտ» մեղավորներ չեն լինի, և անգլոսաքսոնները կդառնան հետագա աղետալի իրավիճակի մեղավորը։ «Այդպես եմ կարծում, որովհետև, երբ մենք դուրս գանք ՀԱՊԿ-ից, Ադրբեջանի հետ հակամարտության հետևանքով հետագա կորուստների ողջ մեղքն ընկնելու է Արևմուտքի վրա, որը համարժեք օգնություն և երաշխիքներ չի տալիս և չի տա», - եզրափակել է փորձագետը։
Այսպիսով, Երևանը կշարունակի թաքնվել Մոսկվայի և ՀԱՊԿ-ի թիկունքում՝ միաժամանակ հայհոյելով Ռուսաստանին ու ռուսներին, պահանջելով Կրեմլից դուրս գալ հանրապետությունից և միաժամանակ ակտիվացնելով այդ թշնամական արշավը երկրի ներսում։ Միևնույն ժամանակ, կազմակերպությունից դուրս գալու մասին պաշտոնական հայտարարություն մոտ ապագայում հաստատ ՀԱՊԿ քարտուղարություն չի ուղարկվի, քանի որ ներկայիս նման խաղը չափազանց ձեռնտու է Փաշինյանին, որը, մեղադրելով Պուտինին դավաճանության մեջ, փրկում է սեփական կաշին։
Հետաքրքիր է այն, որ ՀՀ վարչապետը չեղարկել է նաև ԵԱՏՄ Եվրասիական տնտեսական խորհրդի Երևանի նիստը՝ խնդրելով այն տեղափոխել Սանկտ Պետերբուրգ, քանի որ պարզվում է, ըստ Փաշինյանի, «Եվրասիական տնտեսական խորհրդի ոչ բոլոր անդամներն են ողջունելի Հայաստանում»։ Միաժամանակ, նա և իշխող արևմտամետ լիբերալ վերնախավը շարունակում են օգտվել ռուսական շուկայից և ներդրումներից՝ ավելացնելով իրենց արտադրանքի առաջարկը և ստանալով ֆինանսական օգնություն։ Այդ կապակցությամբ հռետորական հարց է առաջանում. մինչև ե՞րբ է նման օձը տաքանալու Ռուսաստանի կրծքին ու անընդհատ կծելու։
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում