Գինեսի ռեկորդակիր խորհրդային ֆոտոխցիկը. «Փաստ»

«Փաստ» օրաթերթը գրում է

Պրոֆեսիոնալ լուսանկարիչները և պարզապես սիրողները, որոնք արդեն 40 տարեկանից մեծ են, հավանաբար իրենց առաջին լուսանկարները կատարել են Սմենա-8 ֆոտոխցիկով կամ դրա հետնորդ Սմենա8Մ- ով: Վերջինս ժամանակին անգամ մտել է Գինեսի ռեկորդների գիրք` որպես մոլորակի ամենատարածված ֆոտոխցիկը: Իր ամբողջ պատմության ընթացքում արտադրվել է դրա մոտ 21 միլիոն օրինակ:

Պարզապես պատկերացրեք այս ցուցանիշը: Սմենա-8ը մշակվել է Լենինգրադի Լենինի անվան օպտիկական-մեխանիկական գործարանում: Առաջին ֆոտոխցիկը վաճառքի է հանվել 1963 թվականին, իսկ 7 տարի անց այդ ֆոտոխցիկի պատմությունը շարունակել է նորացված Սմենա-8Մ-ը: Այդ մոդելը արտադրվել է 25 տարի՝ մինչև 1995 թվականը: Ներկայիս նույնիսկ ամենալավ ժամանակակից ֆոտոխցիկը, որպես կանոն, փոխելու, թարմացնելու կարիք է ունենում ամենաշատը երեք տարի անց: Իսկ ո՞րն է Սմենայի «երկարակեցության» գաղտնիքը:

Բանն այն է, որ համեմատելով իր ժամանակվա այլ մոդելների հետ՝ կարելի է փաստել, որ Սմենա-8Մ ֆոտոխցիկն ունեցել է մի շարք առավելություններ: Առաջին հերթին եղել է ֆիքսված գին: Երկար տարիներ Սմենայի արժեքը եղել է 15 ռուբլի, ինչը բավականին մատչելի էր խորհրդային քաղաքացիների համար: Շատ հաճախ ֆոտոխցիկը նվիրել են երեխաներին և դրանով իսկ խրախուսել նրանց լուսանկարչության հիմունքները սովորել: Սմենա-8Մ-ը իսկապես կարելի է կոչել ընտանեկան ֆոտոխցիկ:

Նրա միջոցով են ֆիքսվել բոլոր կարևոր և նշանակալի իրադարձությունները` արձակուրդները, արշավները դեպի բնություն կամ ծով, զբոսաշրջային ուղևորությունները և այլն: Այն եղել է համարյա յուրաքանչյուր զբոսաշրջիկի անբաժանելի իրը: Երկրորդ հերթին, չնայած բավականին ցածր գնին, Սմենա-8Մ-ը եղել է որակյալ և հուսալի ֆոտոխցիկ և իր ցուցանիշներով չի զիջել մյուս՝ շատ ավելի թանկ մոդելներին: Սմենա-8Մ-ով հնարավոր է եղել ստանալ բարձրորակ լուսանկարներ: Երրորդ հերթին՝ ֆոտոխցիկը ունեցել է շատ պարզ կառուցվածք, և հեշտ է եղել այն վերանորոգել:

Դա նույնիսկ երեխաներն են արել: Բարձրորակ նկար ստանալու համար բավական էր որոշել նկարվողի հեռավորությունը և, կախված դրանից, սահմանել հստակությունը: Հաճախ հեռավորությունը չափել են քայլերով, որից հետո վերադարձել ելման կետ և լուսանկարել: Սակայն պետք է հաշվի առնել այն, որ բարձրորակ լուսանկարներ ստանալու համար պետք էր ունենալ նվազագույն գիտելիքներ, այդ իսկ պատճառով ԽՍՀՄ-ում գրեթե բոլոր դպրոցներում եղել են լուսանկարչական արտադասարանական խմբակներ: Ֆոտոխցիկի չորրորդ առավելությունն այն էր, որ այն բավականին թեթև էր և կարող էր աշխատել ցանկացած եղանակին, նույնիսկ ուժեղ սառնամանիքների ժամանակ, այսինքն, այսպես կոչված, «վսեսեզոնկա» էր:

Պետք է հաշվի առնել նաև, որ շնորհիվ այն բանի, որ Սմենա8Մ-ը մեգապոպուլ յար էր, ցանկացած վայրում դժվար չէր գտնել երկու տեսախցիկ, որոնց միջոցով հնարավոր էր ստերեոլուսանկարներ ստանալ: Իհարկե, ներկայումս գիտությունը շատ է առաջ գնացել, և Սմենա-8Մ ֆոտոխցիկն արդեն իսկ ինքն է պատմություն դարձել այնպես, ինչպես ֆոտոժապավենը: Հիմա գերիշխող են թվային ֆոտոտեսախցիկները:

Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում