«Ապրելը դարձել է ավելի լավ, ապրելը դարձել է ավելի ուրախ». ուռռա՜, ընկերնե՛ր. «Փաստ»
Аналитика«Փաստ» օրաթերթը գրում է
Ըստ Նիկոլ Փաշինյանի՝ կառավարության նիստում արված հայտարարության, Հայաստանի տնտեսության մեջ կան լավ լուրեր: «2021-ի դեկտեմբերին Հայաստանում արձանագրվել է 659 471 աշխատատեղ, ինչը կրկին բացարձակ ռեկորդ է Երրորդ հանրապետության պատմության ընթացքում: Այսինքն, Հայաստանում երբեք այդքան գրանցված աշխատատեղ չի եղել, ինչքան 2021-ի դեկտեմբերին: 2020 թվականի դեկտեմբերի համեմատ՝ 2021-ին աշխատատեղերը ավելի են 37 629-ով, 2019-ի համեմատ՝ 30 758-ով, 2018-ի համեմատ՝ 70 977-ով», ասել է նա՝ վստահեցնելով, թե որևէ թվային մանիպուլ յացիա լինել չի կարող:
Փաշինյանի խոսքով, եթե անհրաժեշտություն լինի, բոլոր աշխատողներին հատ-հատ, անուն-ազգանունով կարող են նույնականացնել: Ինչպես ասում են՝ «իյա, իրո՞ք»: Մի կողմ թողնենք այն, որ Փաշինյանը արդեն իսկ մանիպուլ յացիա է արել՝ թվերն այնպես ներկայացնելով, կարծես թե իր կառավարման շրջանում ամեն տարի աճ է եղել: Նա միայն 2021 թվականի թվերն է համեմատել նախկին տարիների թվերի հետ, այլ ոչ թե, օրինակ՝ 2020 թվականը նախորդ տարվա՝ 2019 թվականի հետ, և ոչ ուշադիր լինելիս դա կարելի է չնկատել: Այդպես ԽՍՀՄ– ում էին անում, երբ բոլոր տարիների ցուցանիշները համեմատում էին նախահեղափոխական 1913 թվականի հետ, ուշադրություն դարձրեք՝ ոչ թե նախահեղափոխական 1916 թվականի կամ նախորդ տարվա հետ, այլ 1913 թվականի հետ, քանի որ այդ տարի Ռուսաստանի տնտեսական ցուցանիշները լավագույնը չեն եղել: Ինչ որ է, դա չէ կարևորը:
Կարևորն այն է, որ, ըստ Փաշինյանի, 2021-ին Հայաստանում աշխատատեղերն աճել են՝ նախորդ տարվա համեմատ 5,4 %–ով, իսկ համեմատած 2018 թվականի հետ՝ ամբողջ 9 %–ով: Այնպես չէ, որ «հեղափոխական» է, բայց վատ ցուցանիշ էլ չէ... եթե, իհարկե, այդպես է: Բնականաբար, այդ ցուցանիշները պետք է արտահայտվեն վիճակագրական այլ ցուցանիշներում: Փորձենք պարզել դա: Հենց սկզբից նշենք, որ Վիճակագրական կոմիտեի կայքում «գրանցված աշխատատեղ» կամ «աշխատատեղ» ցուցանիշ չկա: Իրոք, ի՞նչ է նշանակում «գրանցված աշխատատեղ», կարող է լինել «գրանցված աշխատատեղ», բայց, օրինակ՝ այն լինի թափուր, կամ պարապուրդի մեջ՝ այսինքն, լինի աշխատատեղ առանց աշխատողի, կամ էլ լինի աշխատանք համատեղությամբ (օրինակ՝ մեկ աշխատող հավաքարարը կարող է միանգամից 10 «գրանցված աշխատատեղ» զբաղեցնել մանր խանութներում): Ցանկացած դեպքում, ամենայն հավանականությամբ, թվերը Փաշինյանին տրամադրել են «պատկան» գերատեսչությունները: Բայց ո՞ր թվերը: Օրինակ՝ պետական հիմնարկները (ամենայն հավանականությամբ, նաև մասնավորները) տարեվերջին մի քանի թիվ են ներկայացնում:
Մասնավորապես, մեր հարցին վերաբերողներից է հաստիքների թիվը, այսինքն՝ աշխատատեղերը, զբաղեցրած հաստիքները և, առանձին կետով, փաստացի աշխատողների թիվը: Ընդ որում, այս բոլոր թվերը կարող են տարբեր լինել: Հիմա հարց. ո՞ր թիվն է տրվել վարչապետին: Ի դեպ, ԱՎԾ–ի կայքում նշվում է մի քանի պատճառ, թե ինչո՞ւ իրենց և պետեկամուտների կոմիտեի ներկայացրած թվերը կարող են չհամընկնել: Մի քիչ տրամաբանական չէ, բայց թողնենք դա, ընդունենք, որ պետեկամուտների կոմիտեի ներկայացրած թվերը ճիշտ են: Իսկ ՎԿ–ն հաշվարկում և ըստ տարիների ներկայացնում է երկրի ընդհանուր «Աշխատուժ»–ը, դրա մասնաբաժին կազմող «Տնտեսապես ակտիվ բնակչություն»–ը և, համապատասխանաբար, ըստ դրա, «Աշխատուժի մասնակցության կամ տնտեսական ակտիվության մակարդակ»–ը տոկոսներով:
Իսկ «Տնտեսական ակտիվության մակարդակ»–ի ի՞նչ աճ է արձանագրվել Հայաստանում վերջին չորս տարում: Եթե «աշխատատեղերը» աճել են ամբողջ 9 %–ով, ապա գոնե դրա կեսի չափով պետք է աճի «Տնտեսական ակտիվության մակարդակ»–ը: Իսկ ի՞նչ ունենք... 2021–59,8 % , 2020–58,5 % , 2019–59,9 % , 2018–58,9 %: Այսինքն, համարյա չկա փոփոխություն: Չկա փոփոխություն նաև գրանցված գործազրկության ցուցանիշներում, որը ևս պետք է թեկուզ մի քանի տոկոսով պակասած լիներ (2021– 61200 անձ, 2020–60900 անձ, 2019–63400 անձ, 2018–67700 անձ), ավելին՝ 2020 թվականի համեմատ 2021 թվականին գործազուրկների թիվը աճել է 300-ով: Հիմա հարց. արդո՞ք կա մանիպուլ յացիա, ո՞ւմ հավատանք... Իսկ գուցե ոչ էլ հետևե՞նք այդ թվերին... Ուղղակի նայենք մեր շուրջը, մարդկանց, և ամեն ինչ պարզ կդառնա:
Իոսիֆ Ստալինը 1935 թվականին է ասել իր հանրահայտ խոսքը. «Ապրելը դարձել է լավ, ապրելը դարձել է ուրախ» («Жить стало лучше, жить стало веселее»): Ըստ որոշ մեկնաբանների, այդ արտահայտության «չար հեգնանքն» այն է, որ այն ասվել է 1930-ականների վերջի զանգվածային բռնաճնշումներից առաջ: Ըստ Ստալինի գործունեությունը քննադատողների, նա իր «կեղծ լավատեսությամբ» փորձում էր «ինչ- որ բան» ներկայացնել որպես դրական երևույթ:
ԿԱՄՈ ԽԱՉԻԿՅԱՆ
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում