Գարնանային խոհեր ներքաղաքական գործընթացների մասին
Analysis
Առաջիկայում հայաստանյան ներքաղաքական կյանքում հետաքրքիր ու ինտրիգային զարգացումներ են սպասվում։ Արտաքուստ թվում է, թե ամեն ինչ կայուն է, և ընդամենը երկու ամիս առաջ 70 տոկոս քվե ստացած գործող իշխանությունն, ըստ էության, պետք է հասարակական ընկալման հետ կապված որևէ խնդիր չունենա։Սակայն, ինչպես ցույց տվեցին վերջին երկու ամիսների զարգացումները, ընտրություններից հետո հասարակական ընկալումները և վերաբերմունքն իշխանության հանդեպ սկսեցին բավականին լուրջ փոփոխությունների ենթարկվել։ Օր օրի սկսում է ավելի ակնհայտ դառնալ, որ կա հստակ թյուրըմբռնում հասարակության տարբեր շերտերի և գործող իշխանության` առաջին հերթին ՆիկոլՓաշինյանի միջև։
Ստեղծվել է մի այնպիսի իրավիճակ, որ կոնկրետ գործընթացները վիրտուալ հարթակներից տեղափոխվում են իրական կյանք՝ հրապարակներ, փողոցներ, դահլիճներ և այլն։Հնարավոր չէ չնկատել, որ գրեթե ամեն օր միանգամից մի քանի սկանդալային ինֆորմացիոն ականներ են պայթում՝ հեղափոխության խորհրդանիշ, մշտական հեղափեղափոխական Դավիթ Սանասարյանի շուրջ ծագած կոռուպցիոն պատմությունը, Աննա Հակոբյանի շվեյցարական արկածներն ու ծախսերի հետ կապված բացահայտումները, կամ Հակոբյանի գլխավորած հիմնադրամի հետ առնչվող հետաքրքիր քննարկումները և այլն։
Վերջին օրերին սկսեցին ձևավորվել դիմադրության օջախներ իշխանության այս կամ այն նախաձեռնությանը կամ պաշտոնյային։Մասնավորապես, դրանց շարքին կարելի է դասել ի պաշտպանություն ԵՊՀ ռեկտոր Արամ Սիմոնյանի պաշտոնավարմանը կազմակերպված հանրահավաքները։ Ակնհայտ է, որ խնդիրը ոչ թե ռեկտորի անձն է, որի նկատմամբ, իհարկե, հարցերը բավականին շատ են, այլ իշխանության կիրառած բավականին բիրտ մեթոդոլոգիան, որ գործարկվում է ցանկալի մարդուն ռեկտորի պաշտոնին դնելու համար։
Այդ սաբոտաժներ հիշեցնող ակցիաներից ամենահետաքրքիրը, հայահավաքն էր, որն ընթանում էր «Արցախի ոչ մի թիզհող՝ թշնամուն» կարգախոսի ներքո։ Այստեղ բազմաշերտ հարցեր էին առաջանում. հետաքրքիր էին և օրակարգը, և կազմակերպիչները։ Հայահավաքի կազմակերպչական աշխատանքները վերջին 20-25 օրում էին նախաձեռնվել, և հիմնական աշխատանքը տարվում էր սոցցանցերի միջոցով։ Իշխանություններն իրենց հերթին անընդհատ շեփորահարվում էին այն թեզը, որ բանակցային սեղանին տարածքներ խաղաղության դիմաց տերպետրոսյանական ծրագիր ընդհանրապես չկա։
Նշենք, որ հայահավաքը՝ որպես հետհեղափոխական առաջին հանրահավաք և երթ, կարելի է գնահատել միջին։ Իշխանության քարոզչամեքենան հիմնականում երկու ուղղությամբ գնահատականներ տվեց այդ միջոցառմանը. սկսեցին քամահրանքով նշել, որ եթե նման օրակարգ ասպարեզում չկա, ապա ինչու է առաջացել այդ թեմայով հանրահավաք անցկացնելու անհրաժեշտություն։ Սոցցանցերում նույնիսկ ծաղրում էին, թե նույն հաջողությամբ կարելի է պայքարել օպերայի շենքը չքանդելու համար։ Երկրորդ ուղղությունը, որով թիրախավորվեցին հայահավաքի կազմակերպիչները, նրանց թիկունքում նախորդ ռեժիմի ստվերը նկատելն էր, դրան զուգահեռ անմիջապես վերհիշվեց ապրիլյան պատերազմի պատճառով 800 հա հանձնելու պատմությունը։
Հետաքրքիր է, որ մի կողմից պաշտոնական մակարդակով հողերը հանձնելու թեմայով որևէ խնդիր կարծես թե չկա. հակառակը՝ Նիկոլ Փաշինյանը կոշտացրել է իր դիրքորոշումը. հրաժարվել է Ադրբեջանի նկատմամբ խաղաղասիրական իր վերաբերմունքից, Ալիևին հաճոյախոսություններ անելու տոնից։ Սակայն մյուս կողմից հաշվի առնելով ասեկոսեներն այն մասին, թե ինչ ազդեցություն ունեն Լևոն Տեր-Պետրոսյանը կամ հեղափոխությանն աջակցած աշխարհաքաղաքական ուժերը Փաշինյանի վրա, որոշակի կասկածներ այնուամենայնիվ առաջանում են։ Ինչ վերաբերում է նախորդ իշխանությունների ստվերին, ապա այս վարկածում գուցե որոշակի ճշմարտություն կա։
Ակնհայտ է, որ այսօր ամենամտահոգիչ խնդիրը, որ կարող է հուզել գործող իշխանություններին, «Սասնածռերն» են, որոնց փաստացի առաջնորդ Ժիրայր Սէֆիլյանը վերջնաժամկետ է ներկայացրել իշխանությանը՝ սպառնալով ապստամբությամբ, եթե «Սասնա ծռեր» խմբի բոլոր ձերբակալվածներին ազատություն չշնորհվի։ Չնայած այս առումով հանրությունը լուրջ արձագանքներ և պատշաճ պատասխան չհնչեցրեց, բայց սա իսկապես կարող է լինել բավականին լուրջ գլխացավանք։
Մթնոլորտն այնպիսին է, որ տարբեր ճակատներում աշխատող վարչապետն անձամբ պետք է հետ մղի բոլոր գրոհները, քանի որ իր թիմն այդպես էլ չի կարողանում վերածվել քաղաքական լուրջ և արդյունավետ գործոնի։Եվ սա, ամենայն հավանականությամբ, դեռևս սկիզբն է՝ հաշվի առնելով այն, թե հանրության շրջանում հեղափոխական էյֆորիան ինչ սրընթաց տեմպերով է զիջում դիրքերը։
Անդրանիկ Հարությունյան
