Սեփականտիրոջ հանդուրժողականությունից օգտվում է Ջրային կոմիտեն ու չի ուզում հարցն օրենքով լուծել
ՀասարակությունՆախորդ իշխանությունների ժամանակ պետական դիրքն օգտագործելով տարբեր ապօրինություններ իրականացնելը, կարծես սովորական աշխատաոճ է եղել: Ուրիշի սեփական տարածք ներխուժելը, այնտեղ ինքնագործունեություն ծավալելն ու ուրիշի սեփականությանը տիրելու փորձերը բազմաթիվ են եղել: Ու եթե որոշ դեպքերում հասցրել են սեփականատիրոջը պատկանող գույքն իրենցով անել, ապա եղել են դեպքեր, որ ստեղծված խառնաշփոթ իրավիճակի պատճառով հարցերը մինչ օրս օդում կախված են մնացել:
Նման իրավիճակի առաջ է հայտնվել նաև «Խոր արմատ» ՍՊԸ-ն, որի տարածքը տարիներ շարունակ օգտագործվել է նախ «Հայջրմուղկոյուղի» ՓԲԸ-ի, իսկ այժմ՝ «Վեոլիա Ջուր» ընկերության կողմից:
Սեփականության գրանցումից հետո պարզվել է, որ մինչև ընկերության կողմից գույքը ձեռք բերելը, բոլորի համար անհայտ պայմաններում, առանց որևէ իրավական հիմքերի, տարածքի մի մասը, այդ տարածքում գտնվող ջրի երկաթբետոնե տարողությունը և հորերը սկսել է օգտագործել «Հայջրմուղկոյուղի» ՓԲԸ-ն: Տարածքում կատարվել է շինարարություն, իսկ շինություններն ավարտելուց հետո այն անվանել է «Բերդավանի պոմպակայան» ու սկսել շահագործումը:
Ստացվում է, որ ներխուժելով ուրիշին պատկանող տարածք «Հայջրմուղկոյուղի» ՓԲԸ-ն տնավորվել է, ինքն իրեն որոշում է կայացրել ընկերության սեփական տարածքն օգտագործելուց բացի, ջրի երկաթբետոնյա տարողությունն օգտագործել և ջրամատակարարում իրականացնել: Ներկայումս, նշված վայրից ջրամատակարարումն իրականացնում է «Վեոլիա Ջուր» ՓԲԸ-ն՝ Ջրային տնտեսության պետական կոմիտեի թույլտվությամբ: Բայց թե ինչ հիմքով է Ջրային կոմիտեն «Վեոլիա Ջուր» ընկերությանը նման թույլտվություն տվել հայտնի չէ:
«Խոր արմատ» ՍՊԸ-ն բազմիցս դիմել է «Հայջրմուղկոյուղի» ՓԲԸ-ի Նոյեմբերյանի մասնաճյուղ, «Հայջրմուղկոյուղի» ՓԲԸ-ի տնօրեն Պ. Լորենին, Ջրային պետական կոմիտեին, իր սեփականության իրավունքի խախտումը վերացնելու պահանջով, սակայն ապարդյուն:
Գիտակցելով, որ «Խոր արմատ» ՍՊԸ-ի կողմից օրենքով չարգելված միջոցներով իր իրավունքների ինքնապաշտպանությունը կհանգեցնի սահմանամերձ գյուղի բնակչության ջրամատակարարման դադարեցմանը, «Խոր արմատ» ՍՊԸ-ն փորձել է հարցին մարդասիրական լուծում տալ: Նույնիսկ պատրաստակամություն է հայտնել վարձակալությամբ տրամադրել կամ վաճառել իր հողամասի մի մասը, միայն թե վերացվի «Խոր արմատ» ՍՊԸ-ի սեփականության իրավունքի խախտումը և ընկերությունը հնարավորություն ունենա իր հայեցողությամբ օգտագործել իր սեփական տարածքը, սակայն՝ կրկին ապարդյուն:
Կադաստրից նաև «Հայջրմուղկոյուղի» ՓԲԸ-ին տեղեկացրել են, որ սեփականության գրանցման համար ներկայացված չեն շինարարության թույլտվությունը և նախագիծը, ինչպես նաև, ըստ կադաստրային էլեկտրոնային քարտեզի, հողամասը հանդիսանում է արդյունաբերության, ընդերքօգտագործման և այլարտադրական նշանակության հողամաս, իսկ պոմպայականի սպասարկման համար հողամասը պետք է լինի էներգետիկայի, կապի, տրանսպորտի, կոմունալ ենթակառուցվածքների օբյեկտների նշանակության հողամաս։
Զավեշտալի է նաև, որ որպես «Խոր արմատ» ՍՊԸ-ի սեփականություն հանդիսացող հողատարածքում գտնվող «Բերդավանի Պոմպակայան» անվանված գույքի՝ պետական լինելու հանգամանք, Ջրային կոմիտեն վկայակոչում է ՀՀ կառավարության 2017 թվականի ապրիլի 6-ի N 399-Ա որոշումը, որում խոսք է գնում գ. Բերդավանում գտնվող գույքի մասին: Տարբեր են նաև «Խոր արմատ» ՍՊԸ-ի տարածքում գտնվող և որոշման մեջ նշված գույքերի կառուցման տարեթվերը: Ըստ կոմիտեի առաջին դեպքում այն կառուցվել է 2000 թվականին, իսկ երկրորդ դեպքում, ըստ կառավարության որոշման՝ 2005-ին: Ընդ որում, Բերդավան գյուղում ևս առկա է պոմպակայան: Ստացվում է, որ խոսքը տարբեր գույքերի մասին է:
«Խնդիրն այն է, որ ըստ օրենքի՝ մեր տարածքում գտնվող ինքնակամ շինությունը կարող էր ճանաչվել միայն մեր՝ որպես հողի սեփականատիրոջ սեփականությունը: Ժամանակին մենք առաջարկել ենք իրենց վաճառել այդ հատվածը, սակայն չեն համաձայնվել: Հիմա մենք պահանջում ենք, որ մեր սեփականության իրավունքի հանդեպ խախտումը վերացվի, բայց իրենք ուզում են մեր սեփականությունը մեզնից վերցնեն: Հինգ տարի է վկայականը մեր ձեռին է, դատի ենք տվել, գործը տարիներով ձգձգվում է, չի բացառվում, որ դատական պրոցեսների պատճառով ևս հինգ տարի հարցը ձգձգվի: Արդյունքում մենք չեն կարողանում օգտագործել մեր գույքը և վնասներ ենք կրում. Իսկ ով պետք է հատուցի այդ վնասները:»,- Orer.am-ի հետ զրույցում ասաց ընկերության փոխտնօրեն Մխիթար Բուդաղյանը:
Ի դեպ, սեփականության իրավունքը թույլ է տալիս սեփականատիրոջն ինքնապաշտպավել, անգամ թույլ չտալ, որ ապօրինի կառուցված պոմպակայանը գործի, սակայն դրա պատճառով երեք բնակավայր՝ Նոյեմբերյան քաղաքը, Կողբ և Բերդավան համայնքները կջրազրկվեն:
Ընկերության կողմից ցուցաբերած մարդասիրական մոտեցումը, փաստորեն, չի հարգվում պետական կառույցների կողմից, հակառակ դեպքում հարցին լուծում կտրվեր՝ կա՛մ առք ու վաճառք կձևակերպվեր, կա՛մ վարձակալական հիմունքներով հարցին օրինական լուծում կտրվեր, կա՛մ էլ տարածքը կազատվեր, հնարավորություն տալով սեփականատիրոջը ծավալել ձեռնարկատիրական իր գործունեությունը: Սակայն ամեն ինչ տանում է նրան, որ հարցը ձգձգվի ու որևէ խելամիտ լուծում չտրվի:
Ուշագրավ է նաև այն, թե ինչպես է հաջողվել պետական միջոցների հաշվին բավական գումար ծախսել ու շինություններ կառուցել ուրիշի սեփական ու այլ նպատակային նշանակություն ունեցող հողի վրա: Մինչ օրս չի էլ պարզվել, թե այդ գումարների հետևից ինչու չեն գնացել, պարզելու համար, թե ինչ պայմաններում ու հիմքերով է մի ընկերություն ներխուժել մյուսի տարածք ու այնտեղ «բնակություն» հաստատել:
Orer.am-ը շարունակում է իր ուշադրության կենտրոնում պահել հարցը և ժամանակ առ ժամանակ կներկայացնի, թե նորից սկսվող դատական պրոցեսն ինչ հունով է ընթանում:
Արմինե Գրիգորյան