Չի բացառվում, որ Թուրքիային հարվածի տակ դնելով՝ նրան դուրս մղեն «Արևմուտք» հասկացության փակագծերից. Ս. Շաքարյանց
ՀարցազրույցՍիրիայում՝ Թուրքիայի սահմանից ոչ հեռու, թուրքական ռազմաքաղաքական իշխանությունների կողմից ոչնչացված ռուսական «Սու-24» ռազմական օդանավը նոր և բոլորովին այլ մակարդակի հասցրեց գերտերությունների միջև առկա լարվածությունը: ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինն այդ առիթով հայտարարեց, որ դեպքը դուրս է ահաբեկչության դեմ պայքարի շրջանակից և ռուսական ռազմական օդանավի վրա հարձակումը ահաբեկիչների մեղսակիցների կողմից հասցված հարված է Ռուսաստանի թիկունքից: Քաղաքական վերլուծաբանների կարծիքները, սակայն, այս հարցի վերաբերյալ բավական հակասական են: Մի մասի կարծիքով՝ Թուրքիան փորձում է իր դիրքերն ամրապնդել տարածաշրջանում, ոմանք էլ տրամաբանորեն այլ տեսակետ են արտահայտում:
Քաղաքագետ Սերգեյ Շաքարյանցը Orer.am-ի հետ զրույցում տեսակետ հայտնեց, թե Թուրքիայի կողմից Ռուսաստանին ատամ ցույց տալն ավելի շատ թուրքամետների, թուրքասերների և ամերիկասերների տեսակետն է, որը հասարակությանը իրականությունից շեղելու նպատակ ունի: Քաղաքագետի կարծիքով՝ իրականում ԱՄՆ-ը Թուրքիայի այդ քայլի միջոցով Պարսկաստանին և Ռուսաստանին փորձեց ցույց տալ, որ վերջիններն առանց ԱՄՆ-ի հովանավորության ոչինչ ձեռնարկել չեն կարող:
- Պարոն Շաքարյանց, Թուրքիայի կողմից ռուսական ռազմական օդանավի ոչնչացումը ի՞նչ հետևանքների կհանգեցնի:
- Բանն այն է, որ նույն օրը Թեհրանում Պուտինը և Իրանի իշխանությունները եկել են այն համաձայնության, որ Իրանը ոչ թե կամավորների միջոցով է մասնակցելու սիրիական ցամաքային գործողություններին, այլ լուրջ ուժերով՝ Ռուսաստանի օդուժի պաշտպանության ներքո, այսինքն՝ դա ռուս-իրանական պայմանավորվածությունների արձագանքն էր և ոչ միայն Սիրիայի վերաբերյալ:
- Առաջին դեպքը չէր, որ ռուսական ինքնաթիռները հատում են Թուրքիայի սահմանը, ուստի, ստացվում է, որ ԱՄՆ-ը խանդով է վերաբերվում Իրան-Ռուսաստան հարաբերությունների սերտացմանը:
- ԱՄՆ-ն ուզում է տեսնել, թե ինչքանով են լուրջ Ռուսաստանի և Իրանի զինվորական ղեկավարության վճռականությունն այդ քայլին պատասխանելու համար: Իհարկե, այս փորձարկումները լուրջ զարգացումների կհանգեցնեն, որին ոչ միայն Թուրքիան խառնված կլինի, այլև այլ երկրներ նույնպես, քանի որ բոլորը գիտեն, որ նման պրակտիկա չկա: Փաստորեն, ՆԱՏՕ-ի կողմից խփվել է ոչ ՆԱՏՕ-ական երկրի ռազմական օդանավ: Դա արդեն պատերազմ է նշանակում:
- ԱՄՆ-ի նախագահն ավելի վաղ հայտարարել էր, որ պատրաստ է Ռուսաստանի հետ համագործակցել «Իսլամական պետություն» ահաբեկչական խմբավորման դեմ պայքարի հարցում: Այդ պարագայում սա արկածախնդրության չի՞ նմանվում:
- Կներեք, ես ԱՄՆ-ի նախագահին պարտավոր չեմ հավատալ: Նրան չեն հավատում ո´չ Մոսկվայում, ո´չ Թեհրանում: Ես անձամբ եմ տեսել այն տեսաերիզը, որտեղ Իրանի առաջնորդ այաթոլլա Ալի Խամենեին ասում է, որ չի կարելի հավատալ ԱՄՆ-ին, քանի որ երկիրն իրենց ընդհանուր թշնամին է: Դա Իրանի առաջնորդն ասել է Վ. Պուտինի հետ ունեցած կիսագաղտնի բանակցությունների ժամանակ: ԱՄՆ-ը չի արժանանում միջազգային հանրության վստահությանը և այլևս իրավունք չունի ասելու և համոզելու, որ վստահեն իր խոսքերին: Ինքնաթիռի կործանումն ԱՄՆ-ի արարքն է, ոչ թե Թուրքիայի:
- Ստեղծված իրավիճակում Ֆրանսիայի քաղաքական ղեկավարությունն ի՞նչ դիրք կգրավի:
- Ֆրանսիայի ղեկավարությունը, ես կասեի՝ շատ անբարենպաստ իրավիճակում է հայտնվել, որովհետև Ֆրանսիայի նախագահ Ֆրանսուա Օլանդն ուզում էր օգտագործել պահը և լուծել իր ներքին քաղաքական խնդիրները: Հաջորդ տարի Ֆրանսիայում նախագահական ընտրություններ են տեղի ունենալու, բայց, իմ կարծիքով, այն կտապալվի: Ֆրանսիան այլևս չի կարող վերադառնալ իր արտաքին քաղաքական ակունքներին և սկսել ինքնուրույն գործել, ինչպես, օրինակ՝ Ն. Սակոզիի ժամանակ եղավ 2008թ Հարավային Օսեթիայի հետ կապված դեպքերի ժամանակ: Եթե հիշում եք, Սարկոզին իր վրա վերցրեց միջնորդական առաքելություն, իսկ հիմա Օլանդին դրանից էլ են զրկել և նա հիմա ի վիճակի չէ Ռուսաստանի կամ Իրանի նախագահներին առաջարկել բանակցել ԱՄՆ-ի հետ:
- Առաջիկայում ի՞նչ քայլեր կարելի է սպասել երկու գերտերությունների՝ ԱՄՆ-ի և Ռուսաստանի կողմից: Փաստորեն, նոր և դեռևս անհասկանալի վերադասավորումներ են սպասվում:
- Հետագա քայլերով ԱՄՆ-ը, ինչպես և եղավ Վրաստանում, պետք է լքի իր դաշնակցին՝ հարվածի տակ դնելով Թուրքիային, կոպիտ ասած, ճշտի իր հարաբերությունները Թուրքիայի հետ և ավելի հեռու հեռանկարում կարծում եմ, որ Թուրքիան դուրս կմղվի ՆԱՏՕ-ից: Դժվար է ասել՝ առաջիկա մի քանի տարիների ընթացքում ինչ կլինի Թուրքիայի հետ, բայց որ Թուրքիան պատասխան կտա, այն էլ լուրջ գին կվճարի իր կատարած քայլի համար, ես չեմ կասկածում:
- Ստեղծված իրավիճակը չի՞ կարող արդյոք սպառնալ Հայաստանի անվտանգությանը:
- Կարելի է նման վտանգ տեսնել, բայց պետք է իմանալ, որ Թուրքիան նախ՝ պետք է ԱՄՆ-ից նման թույլտվություն ստանա: Այնպես որ, եկեք երկրորդ անգամ չխաբվենք: Սա 1915 թվականը չէ, որ ասենք, թե թուրքը վատն է: Այո´, թուրքը վատն է, բայց նրա մասին պատկերացումները շատ ավելի վատն են: Իհարկե, եթե ՍՄՆ-ը հրահանգի Թուրքիային օկուպացնել կամ ռմբակոծել Հայաստանը, այդ դեպքում Թուրքիան դա կանի: Բայց սա այդ դեպքը չէ: Չի բացառվում նաև, որ Թուրքիայի այս քայլը վաղուց մշակված լուրջ ծրագիր է, որի համաձայն պետք է Թուրքիան հարվածի տակ դրվի և դուրս մղվի «Արևմուտք» հասկացության փակագծերից: Միգուցե դա՞ է իրագործվում: Բայց փաստն այն է, որ խփվել է ռուսական ռազմական օդանավ, ուղղաթիռ, կան առնվազն երկու զոհված ռուս զինծառայողներ, կան հայտարարություններ, կա միջազգային լարվածություն, բնականաբար, մոտ օրերին պետք է, որ այն իր լուծումը ստանա: Ինչ լուծումներ կլինեն, դժվար է պատկերացնել, բայց ինչ վերաբերում է Թուքիայի կողմից տարածաշրջանին սպառնացող վտանգին, ապա դա միշտ կլինի, քանի դեռ գոյություն ունի այդ պետությունը:
Արմինե Գրիգորյան