Ճարպակալած Հայաստանն անցյալ է դառնում. Լ. Շիրինյան
ՀարցազրույցՀամակարգող խորհրդի անդամ Ալբերտ Բաղդասարյանն իր ֆեյսբուքյան էջում, անդրադառնալով հուլիսի 17-ից 15 օր շարունակ ՊՊԾ գնդի հարակից տարածքում տեղի ունեցած իրադարձություններին, գրել է, որ շատերը, գիտակցելով պահի լրջությունը, հուլիսի 19-ին ձևավորեցին համակարգող խորհուրդ: Հետագայում զինված խմբի անդամներից մի քանիսի ձերբակալումից հետո խորհրդի անդամների մի մասն ինքնակամ հեռացավ, որից հետո նաև լուծարվեց նախկին համակարգող խորհուրդը: Նոր ապակուսակցական խորհուրդ ձևավորելու և աշխատանքները պլանավորելու առաջարկով Ա. Բաղդասարյանը դիմել է որոշ հասարակական-քաղաքական գործիչների, այդ թվում` քաղաքագիտության դոկտոր Լևոն Շիրինյանին:
Orer.am-ը քաղաքագետից փորձեց պարզել, թե արդյո՞ք տեղյակ է, որ ապակուսակցական խորհրդի համակարգող Ալբերտ Բաղդասարյանը, ի թիվս այլոց, իրեն նույնպես առաջարկել է ընդգրկվել նոր խորհրդի կազմում.
- Ես ինձ տեսնում եմ իմ պրոֆեսիոնալ աշխատանքի կատարման մեջ և օբյեկտիվության՝ ազգային պետական շահի պաշտպանման տեսանկյունից ու այդ սկզբունքից ելնելով եմ անում իմ քաղաքագիտական վերլուծություններն ու կանխատեսումները և ոչ ավելին: Շնորհակալ եմ նման պատվի արժանացնելու համար:
- Փաստորեն, Դուք տեղյակ չէիք այդ առաջարկից:
- Չէ, տեղյակ չէի: Բայց չի՞ լինի, որ Հայաստանում մասնագիտությամբ մի մասնագետ-քաղաքագետ լինի, որը որևէ մեկի հետ առնչություն չունենալով հետևի գործընթացներին և իր հնարավորությունների չափով և շրջանակներում վերլուծություններ անի:
- Զինված խմբի զենքերը վայր դնելու քայլն ինչպե՞ս կմեկնաբանեք, քանի որ կարծես հասարակությունն ավելի շատ բաց երկխոսության էր սպասում և պատրաստ չէր նման հանգուցալուծման:
- Սա կոնսենսուս է: Քաղաքականությունն իր սկզբունքն ունի՝ գործողությունները կառուցվում են փոխհամաձայնությունների վրա: Դա ընտանիքի նման է, այսինքն` հարաբերությունները կառուցվում են փոխզիջումների վրա: Խմբի այդ քայլը երկու կողմի կոմպրոմիսի արդյունք էր: Իհարկե, «Սասնա ծռեր»-ը, ի դեմս իր առաջնորդ Ժիրայր Սեֆիլյանի, սկզբից ի վեր ասել էր, որ պատրաստ է բանակցությունների և այստեղ, ինչպես հաղորդվել է, իր դերակատարումն ունեցավ Վիտալի Բալասանյանը:
- Բայց առաջին հայացքից խմբի ոչ մի պահանջ իշխանություններն այդպես էլ ի կատար չածեցին: Սա ավելի շատ նմա՞ն չէ միակողմանի զիջման:
- «Սասնա ծռեր»-ի անդամներն ավելի խորքային քայլ կատարեցին: Նրանք պահանջներ ունեին, որոնք հրապարակային էին՝ ՀՀ նախագահի հրաժարական, քաղբանտարկյալների ազատ արձակում և ևս մեկ պահանջ էլ կար, բայց մի բան արեց, որը հայ ժողովրդի պատմության մեջ դրական իմաստով աննախադեպ է և անգերազանցելի: Բորբոքեցին ազգային ինքնագիտակցության բոլոր շերտերը և արեցին ավելին, քան հնարավոր էր: Այլևս Հայաստանն անվերադարձ, իր անցյալի վրա թքած, գնում է առաջ: Կարող եմ ասել, որ երրորդ հանապետությունը մեռած է արդեն: Ժամանակ է անհրաժեշտ չորրորդ հանրապետությունը կառուցելու համար: Դա միանշանակ է: Չգիտեմ` նրանք կանխավ նման բան նախատեսե՞լ էին, թե՞ չէ, բայց արեցին մի բան, որը շատ ավելին է, քան կարելի էր ենթադրել:
- Այնուամենայնիվ, հասարակության մի մասը չի ընդունում զինված պայքարի տարբերակը:
- Դա ազգային-ազատագրական պայքարի ծայրահեղ արտահայտությունն էր, որը միշտ կոչվում է զինված ապստամբություն: Դա դասական իմաստով զինված ապստամբություն էր` ազգային-ազատագրական պայքարի հենքի վրա կառուցված: Դրա համար էլ տղաներն արյունահեղության չգնացին, այլ գնացին կոմպրոմիսի: Այդ քայլը կարող էին անել միայն հայրենքի ճակատագրով հետաքրքրված մարդիկ:
- Այն, որ հասարակության ոգին բարձրացավ, միանշանակ է, բայց որքանո՞վ է ընդունելի անզեն լրագրողի կամ բժշկի հետ զենքը ձեռքին խոսելը:
- Մարդիկ այդպես են արել, որովհետև այյդպես են մտածել, բայց որպեսզի զենքին դիմելու պարագան չառաջանար, միշտ պետք է հասարակությանը այլընտրանքներ տալ և խաղաղ վերափոխումների հնարավորություն: Իսկ դուք հավատո՞ւմ եք, որ ընտրությունների համակարգի միջոցով հնարավոր է Հայաստանում իրավիճակ փոխել:
- Ո´չ, բայց նաև չեմ ընդունում զինված պայքարի տարբերակը: Ընդհանրապես բոլոր կողմերի բռնություններն ընդունելի չեն:
- Ֆրանսիայում ազնվականությունը կոռումպացված էր և բանի պետք չէր, բայց մի գեղջկուհի՝ Ժաննա դ’Արկը` գյուղական մի հովվի աղջիկ, ազատագրեց Ֆրանսիան: Նույնը Կրոմվելն արեց Անգլիայում: Դրա համար էլ ոչ մի երկրում ոչ ոքի չի թույլատրվում ընտրակեղծարարություններով զբաղվել, այն էլ այն դավադիր ձևակերպմամբ, որ « ճիշտ է, խախտումներ եղել են, բայց դրանք այնքան չեն, որ ազդեն ընտրությունների արդյունքների վրա»: Սա սովետական բանաձև է, բայց հասարակությունը նորմալ զարգանում է արդար ընտրությունների շնորհիվ և ոչ ոք իրավունք չունի կեղծել այն: Եթե դա չի լինում, այդ ժամանակ Մաո Ցզեդունն ունի մի բանաձև՝ «հրացանը ծնում է իշխանություն և զանգվածները գնում են ուրիշ տեղ»: Ուստի պետք է շնորհակալ լինել այդ տղաներին, որ նրանք չգնացին արնահեղության:
- Այնուամենայնիվ, այս պահին հասարակությունը չնայած ոգևորված է, բայց նաև ինչ-որ տեղ մոլորված է: Արդյո՞ք հասարակությանը հերթական հիասթափությունը չի սպասվում:
- «Սասնա ծռեր»-ի անդամներն իրենց հանձնվելը հեղափոխականացրել են: Նրանք հայտարարեցին, որ իրենք հանձնվում են որպես ռազմագերիներ: Ինչո՞ւ ռազմագերիներ, որովհետև զինված ապստամբություն էին հայտարարել, իսկ հիմա արդեն կգնան և իրենց դատավարական գործընթացը կվերածեն Հայաստանի հեղափոխականացմանը և վստահ եղեք, որ երիտասարդությունը նրանց հետ կգնա, եթե Աստված չանի, որ իշխանությունները կոնկրետ քայլեր չձեռնարկեն և բարեփոխումներ չսկսեն: Ապրիլյան պատերազմից հետո ես սպասում էի, որ իշխանությունները Հայաստանը կտանեն զարգացման ճանապարհով, բայց քանի որ չտարան, Մաո Ցզեդունի հրացանն առաջ եկավ: Սա օբյեկտիվ պրոցես է և պետք չէ շատ զարմանալ: Այդպես եղել է շատ երկրներում և նաև Հայաստանում 1921 փետրվարին, երբ Հայաստանն ընդվզեց ռուսական պետականության դեմ: Այդպես եղել է նաև մեզ համար սիրելի և քաջ կերպարի՝ Ֆիդել Կաստրոյի կողմից, որը Չե Գևարայի և եղբոր՝ Ռաո Կաստրոյի հետ վերականգնեց Կուբայի պետականությունը: Ով այդ ճանապարհը մերժում է, պետք է այլ ճանապարհ ցույց տա: Ի դեպ, համաշխարհային պատմությանը պետք է նայել նաև արյան կանչի տեսանկյունից, իսկ այն, որ մենք պարտավոր ենք նորմալ պետություն ունենալ, միանշանակ է:
- Այնուամենայնիվ, ինձ համար հասկանալի չէ` եթե հասարակությունն ընդունում էր Ժիրայր Սէֆիլյանի գաղափարները, ապա ինչու այն ժամանակ չէր կանգնում նրա կողքին, երբ Ազատության հրապարակում բողոքի ակցիաներ էր կազմակերպում:
- Ճիշտ է, գիտեք` Նժդեհին շա՞տ են ճանաչել մինչև Զանգեզուրի ինքնապաշտպանական շարժումը: Հիմա նույն հասարակությունն արդեն կիսում է Սէֆիլյանի գաղափարները, բայց մի բան հաշվի առեք, որ հասարակությունը միշտ վախենում է ռադիկալիզմից, բայց կյանքը ցույց է տալիս, որ երբեմն առանց ռադիկալ հարցադրումների պետականություն չի կառուցվում: Մարդիկ մեկ ակնթարթում հասունացան և ցույց տվեցին, որ ճարպակալած Հայաստանն անցյալ է դառնում:
Արմինե Գրիգորյան