Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում դատավոր Մեսրոպ Մակեյանի վարույթում քննվող քրեական գործով մեղադրանք է ներկայացվել Վազգեն Գաբրիելյանի նկատմամբ` 34-178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով, 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով, 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով, Կարեն Հարությունյանի նկատմամբ` 34-178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով, 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով, 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով, 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով, Գրիշա Ղազարյանի նկատմամբ 34-178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով:
Փաստաբան Սարգիս Խաչատրյանը, ով հանդիսանում է Վազգեն Գաբրիելյանի պաշտպանը, Orer.am-ի հետ զրույցում տեղեկացրեց. «Դատաքննության ժամանակ պարզվեցին մի շարք հանգամանքներ, այդ թվում մի շարք դատավարական կոպիտ խախտումներ, որոնք թույլ էր տվել նախաքննական մարմինը: Դրանց մասին են վկայում այն հանգամանքները, որ սույն գործով մեղադրյալներին բերման ենթարկելուց մեղադրյալ Գրիշա Ղազարյանին նստեցրել են նույն մեքենայի մեջ, որի մեջ նաեւ տուժող Սուրեն Փոստոյանն է եղել: Նրանց, մեքենա նստեցնելով, տեղափոխել են Նորք Մարաշ ոստիկանության բաժանմունք, որտեղ վիճաբանություն է տեղի ունեցել մեղադրյալ Կարեն Հարությունյանի եւ Ս. Փոստոյանի միջեւ, այնուհետեւ մեղադրյալին եւ տուժողներին տեղափոխել են ոստիկանության կենտրոնականի բաժին, որտեղ Սուրեն Փոստոյանի եւ մեղադրյալների միջեւ ճանաչման դատավարական գործողություն է կատարվել: Դա ուղղակի աբսուրդ է, ստացվում է, որ տուժողները նախապես տեսել են մեղադրյալներին, վիճաբանել նրանց հետ, այնուհետեւ տեղի է ունեցել ճանաչման քննչական գործողություն: Պետք է նշեմ, որ նման գործողությունները քրեական դատավարության 105 հոդվածով սահմանված կարգով համարվում են անթույլատրելի ապացույցներ եւ նախաքննության մարմինն իրավունք չուներ այդ ամենը դնել մեղադրանքի հիմքում»:
Ըստ փաստաբանի` նախաքննության մարմնի կողմից դա միակ սխալը չի եղել. «Կան բազմաթիվ կոպիտ դատավարական խախտումներով ձեռք բերված ապացույցներ, եւ չկան որեւէ այլ ապացույցներ, որով կհիմնավորվի իմ պաշտպանյալի մեղավորությունը կամ մասնակցությունն իրեն մեղսագրված արարքում:
Ձեր ուշադրությունը պետք է հրավիրեմ նաեւ մեկ այլ հանգամանքի վրա` տուժողները երբեւիցե չեն տեսել իմ պաշտպանյալին, սակայն չգիտես ինչու վստահ նշում են, որ իրենց հետ հենց իմ պաշտպանյալն է զրուցել: Ստացվում է, որ տուժողներն ունեն ձայնի լսողության բացարձակ ունակություն եւ վստահ պնդում են, որ խոսել է իմ պաշտպանյալը, այնինչ գործում առկա են ձայնագրություններ, որոնք ենթարկվել են փորձաքննության եւ պարզ է դարձել, որ ձայնանմուշները պիտանի չեն նույնականացման համար:
Մեր տեղեկությունների համաձայն (այս մասին միջնորդել էինք նաեւ նախաքննության մարմնին)` տուժողների փոխարեն խոսել է ոստիկանության Մարաշի բաժնի քրեական հետախուզության նախկին պետը, Աբովյան քաղաքի ներկայիս ոստիկանության պետ Արթուր Մկրտչյանը: Փաստորեն, ի՞նչ է ստացվում, դուրս է գալիս, որ իմ պաշտպանյալը մեղադրվում է քրեական օրենսգրքի 34-178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով` խարդախության փորձ կատարելու մեջ, այնինչ ոստիկանության աշխատողների ոչ օպերատիվ հետախուզական պրոֆեսիոնալիզմի բացակայության պատճառով ուղղակի տեղի է ունեցել հանցագործության պրովոկացիա: Այսինքն` ոստիկանության աշխատողների նախաձեռնությամբ կազմակերպվել է իբր թակարդ, հանցագործների բացահայտելու համար, այնինչ ոստիկանության գործողությունները եղել են օրենքի կոպիտ խախտմամբ: Նշեմ նաեւ, որ անգամ մեղադրական եզրակացությունը, որով մեղադրողը պաշտպանում է իր մեղադրանքը, դատարանում գրված է սխալներով, թերություններով եւ մի շարք բացթողումներով, որի վերաբերյալ մեղադրող Ա. Մանուկյանը դատական նիստի ընթացքում նշեց, որ դրանք ուղղակի թերություններ են եւ բացթողումներ, որոնք նա կլրացնի դատաքննության ընթացքում, սակայն նման կարգ դատավարությունում գոյություն չունի»:
Խոսքի ավարտին փաստաբանը նաեւ նշեց. «Ես վստահ եմ դատարանի անաչառության եւ օբյեկտիվության վրա, իսկ վերը նշված խախտումները եւ մի շարք այլ խախտումներ, որոնք դեռեւս չեն քննարկվել դատարանում եւ որոնց մասին, ելնելով իմ պաշտպանի շահերից, չեմ ցանկանում խոսել, ներկայացնելու եմ ՀՀ գլխավոր դատախազին, ՀՀ ոստիկանապետին եւ քննչական կոմիտեի նախագահին»:
Սույն գործով դատավարական հաջորդ նիստը տեղի կունենա փետրվարի 4-ին: Իսկ թե ի՞նչ բացթողումների մասին է խոսքը գնում, փաստաբան Ս. Խաչատրյանը կներկայացնի հաջորդող դատական նիստերի ընթացքում:
Էլեն Մնացականյան